Ο πατριώτης μας δημοσιογράφος, Γιάννης Βέλλης, παρουσιάζει στην εφημερίδα του "Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ" το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο επαρχιακός δρόμος που ενώνει την Κεραμίτσα με το Κοκκινολιθάρι.
 |
| Φωτό: Γιάννης Βέλλης |
Οι περισσότεροι δρόμοι των ορεινών περιοχών της Θεσπρωτίας, πέρα από τους γνωστούς κινδύνους που κρύβουν, είναι σκοτώστρες. Νομίζω ότι αυτή είναι η κατάλληλη λέξη για να περιγράψει την πραγματική εικόνα τους. Ακόμα και όταν προσέχεις, ως οδηγός, μπορεί να βρεθείς συνεργός ενός ατυχήματος. Κακά φθαρμένα οδοστρώματα, στροφές με λάθος κλίση, έλλειψη ικανοποιητικής σήμανσης, μικρές κατολισθήσεις, ανύπαρκτα κολονάκια- εκεί που θα ήταν σημαντικότατη η παρουσία τους, πολλές στροφές, κ.λπ.
Ενδεικτικά αναφέρω ένα σημείο που μοιάζει με εφιάλτη κάθε οδηγού, νέου και παλιότερου. Ο δρόμος από την Κεραμίτσα προς το Κοκκινολιθάρι. Με το που βγαίνεις από το Δημοτικό διαμέρισμα της Κεραμίτσας, στο Δήμο Φιλιατών, διαπιστώνεις ότι βλέπεις μπροστά σου όλα τα προβλήματα των δρόμων συγκεντρωμένα μέχρι το άλλο Δημοτικό διαμέρισμα, το Κοκκινολιθάρι. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να περνάει από εκεί, η κατάσταση είναι ίδια. Λες και οι υπεύθυνοι θεωρούν ότι αυτό είναι μια τιμωρία για την περιοχή, που δεν πρέπει να αλλάξει. Δεν ξέρω γιατί αντιμετωπίζεται με τόση επιπολαιότητα το θέμα. Η ασφάλεια των πολιτών δεν έχει καμία αξία σε αυτό τον τόπο;…Ή θεωρείται σπατάλη η βελτίωση και συντήρηση επαρχιακών δρόμων που δεν αποτελούν εθνική οδό ή ταχείας κυκλοφορίας. Καλά τα μεγάλα οδικά έργα, αλλά και κάθε δρόμος έχει την αξία του. Ιδίως όταν σε αυτόν χάνονται ανθρώπινες ζωές, χωρίς τις περισσότερες φορές δική τους υπαιτιότητα. Ας ελπίσουμε πως η ενόχληση των τοπικών ή περιφερειακών “αρχόντων” -με αυτό ή παράλληλα δημοσιεύματα- θα βοηθήσει στη λύση του προβλήματος.
Ενδεικτικά αναφέρω ένα σημείο που μοιάζει με εφιάλτη κάθε οδηγού, νέου και παλιότερου. Ο δρόμος από την Κεραμίτσα προς το Κοκκινολιθάρι. Με το που βγαίνεις από το Δημοτικό διαμέρισμα της Κεραμίτσας, στο Δήμο Φιλιατών, διαπιστώνεις ότι βλέπεις μπροστά σου όλα τα προβλήματα των δρόμων συγκεντρωμένα μέχρι το άλλο Δημοτικό διαμέρισμα, το Κοκκινολιθάρι. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να περνάει από εκεί, η κατάσταση είναι ίδια. Λες και οι υπεύθυνοι θεωρούν ότι αυτό είναι μια τιμωρία για την περιοχή, που δεν πρέπει να αλλάξει. Δεν ξέρω γιατί αντιμετωπίζεται με τόση επιπολαιότητα το θέμα. Η ασφάλεια των πολιτών δεν έχει καμία αξία σε αυτό τον τόπο;…Ή θεωρείται σπατάλη η βελτίωση και συντήρηση επαρχιακών δρόμων που δεν αποτελούν εθνική οδό ή ταχείας κυκλοφορίας. Καλά τα μεγάλα οδικά έργα, αλλά και κάθε δρόμος έχει την αξία του. Ιδίως όταν σε αυτόν χάνονται ανθρώπινες ζωές, χωρίς τις περισσότερες φορές δική τους υπαιτιότητα. Ας ελπίσουμε πως η ενόχληση των τοπικών ή περιφερειακών “αρχόντων” -με αυτό ή παράλληλα δημοσιεύματα- θα βοηθήσει στη λύση του προβλήματος.
Γιάννης Βέλλης
Δυστυχώς όμως παρόμοια προβλήματα παρουσιάζονται σε όλο σχεδόν το επαρχιακό οδικό δίκτυο της Μουργκάνας και όποιος δοκιμάσει να περιδιαβεί το δρόμο από τη Βροσίνα προς Λεφτοκαρυά, Τσαρακλιμάνι, Κεφαλόβρυσο, Λίστα, Γλούστα, Λια, Μπαμπούρι, Τσαμαντά, Πόβλα, Άγιους Πάντες και να συνεχίσει προς τους Φιλιάτες, πέρα από τα καταπληκτικά τοπία που θα αντικρύσει και τα πανέμορφα χωριά που θα συναντήσει στο διάβα του, θα βρεθεί αντιμέτωπος και με ένα απαράδεκτο και επικίνδυνο οδικό δίκτυο το οποίο έχει πολλά χρόνια να συντηρηθεί και μάλλον θα περάσουν ακόμα περισσότερα χρόνια για να γίνουν έστω και οι απαραίτητες και στοιχειώδεις παρεμβάσεις που θα το κάνουν λιγότερο επικίνδυνο για τους διερχόμενους οδηγούς.
Η συγκεκριμένη διαδρομή (και δεν είναι η μοναδική - υπάρχουν αρκετές ακόμα σε όλη τη Μουργκάνα) θα μπορούσε να γίνει μοχλός ανάπτυξης για την περιοχή αφού είναι ιδανικός τουριστικός προορισμός και συνδυάζει πολλά υπέροχα και παρθένα μέρη, άγνωστα στους περισσότερους, πολλά θρησκευτικά και ιστορικά μνημεία, καθώς και μικρά χωριουδάκια με ελάχιστους μεν καταδεκτικούς και φιλόξενους δε κατοίκους.
Όμως πώς μπορεί ένας τόπος να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί όταν η πρόσβαση και το αξιοπρεπές οδικό δίκτυο, που είναι απαραίτητα στοιχεία για να γίνει αυτό, βρίσκονται σε άθλια κατάσταση;
Φυσικά το θέμα αγγίζει περισσότερο τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής που είναι υποχρεωμένοι καθημερινά, για τις αναγκαίες μετακινήσεις τους, να παίζουν "κορώνα - γράμματα" την σωματική τους ακεραιότητα και να αγανακτούν με την κατάσταση των δρόμων και με το ότι έχουν εγκαταλειφθεί εντελώς από την πολιτεία.
Αλλά ποιος θα ακούσει και θα ασχοληθεί με μερικές εκατοντάδες ηλικιωμένους που επιμένουν να μην αφήνουν να ερημώσει ο τόπος τους και ζουν στις εσχατιές της χώρας μας ξεχασμένοι απ' όλους;
Φυσικά το θέμα αγγίζει περισσότερο τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής που είναι υποχρεωμένοι καθημερινά, για τις αναγκαίες μετακινήσεις τους, να παίζουν "κορώνα - γράμματα" την σωματική τους ακεραιότητα και να αγανακτούν με την κατάσταση των δρόμων και με το ότι έχουν εγκαταλειφθεί εντελώς από την πολιτεία.
Αλλά ποιος θα ακούσει και θα ασχοληθεί με μερικές εκατοντάδες ηλικιωμένους που επιμένουν να μην αφήνουν να ερημώσει ο τόπος τους και ζουν στις εσχατιές της χώρας μας ξεχασμένοι απ' όλους;
Πουλίζος Χριστόφορος
