Ανακοινωση

Στην Ήπειρο «την καταντικρύ, την κατά Κέρκυρα ήπειρο» κατά τον Θουκυδίδη ή «την Αρχαία Ελλάδα» κατά τον Αριστοτέλη.
Στην Ήπειρο, την «Αρχέγονη Ελλάδα» την πατρίδα της Ευρώπης – συζύγου του Δωδωναίου Δία αλλά και του Αχιλλέα.
Στην Ήπειρο, στις λαμπρές εκκλησίες της οποίας εικονίζονται μαζί με τους αγίους, ο Πλούταρχος, ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης.
Στην Ήπειρο, στα βουνά της οποίας πολέμησαν οι γόνοι των Ηρακλειδών αλλά και οι Σουλιώτες.
Στον τόπο, όπου ο βράχος δένεται με το ελάχιστο χώμα και τις ρίζες του πουρναριού και της κουμαριάς.
Στον άγονο τόπο, τον τόσο γόνιμο.
Με τις αρχαιότητες και τα μνημεία του, με τους μύθους να μπλέκονται με την πλούσια ιστορία του.
Στον τόπο αυτό ανήκουμε και εμείς.
Έχουμε το προνόμιο να βιώνουμε την ιερότητα αυτού του χώρου, να βαδίζουμε στ’ αχνάρια «των ανυπτόποδων Σελλών»

και να ακούμε το θρόισμα της ιερής βελανιδιάς.
Εδώ αναπνέουμε…

ΟΔΗΓΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ Τηλ. 210 - 5202977 (www.mourgana.gr)

ΔΗΜΟΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.29091 & 029037
ΚΕΠ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.29002 & 029001
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.22203
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.22393
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.23199
ΤΑΞΙ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.22026
ΤΑΞΙ ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑΣ Τηλ. 26640.41366
ΚΤΕΛ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ (ΦΙΛΙΑΤΕΣ) Τηλ. 26640.22209
ΚΤΕΛ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ (ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ) Τηλ. 26650.22309
ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΥΝΟΡΙΟΦΥΛΑΚΩΝ ΛΙΑ Τηλ. 26640.41790


Επισκεφθείτε το ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ στο χωριό Τσαμαντά
Μετεωρολογικός σταθμός Τσαμαντά (Live cam)

Μπορείτε να μείνετε στους Ξενώνες που λειτουργούν στα χωριά:
Καλλιθέα Τηλ. 26640.41330
Κεραμίτσα (εκκλησία) Τηλ. 26640.41226
Κεραμίτσα (ιδιωτικός) Τηλ. 26640.41021
Κρυονέρι (Αδελφότητα Κρυονερίου) Τηλ. 26640.41651
Λια Τηλ. 26640.41602
Μηλέα (Δημοτική επιχείρηση) Τηλ. 26640.42052

Hotel «Arktouros» - Monodendri / Zagorohoria

Hotel «Arktouros» - Monodendri / Zagorohoria
Hotel «Arktouros» - Monodendri / Zagorohoria - Ioannina

«Η πίτα της Κικίτσας»

«Η πίτα της Κικίτσας»
«Η πίτα της Κικίτσας» στο Ζαγόρι

Ιππικό Πάρκο Λεπτοκαρυάς Θεσπρωτίας

Ιππικό Πάρκο Λεπτοκαρυάς Θεσπρωτίας
«Ιππικό Πάρκο Λεπτοκαρυάς Θεσπρωτίας» - ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΠΟ 19.00 ΕΩΣ ΑΡΓΑ / ΓΙΑ ΠΡΩΙΝΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΛ. ΣΤΟ 6978 933 655

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

"Η χαρμολύπη της Πασχαλιάς" στη Θεσπρωτία!

[Από το ιστολόγιο "Παρέμβαση" με τίτλο: "Δυο σκέψεις για τρεις φωτογραφίες"]

...Το δεύτερο που καταφέραμε ως Έλληνες, είναι να μετουσιώσουμε, να κάνουμε το φόβο του θανάτου, οίστρο της ζωής. Αυτό δεν επηρέασε ούτε καθόρισε κανένα ευρωπαίο, καθ' ότι για να το βιώσεις, για να το ψυχανεμισθείς πρέπει να είσαι Έλληνας.


Γι' αυτό έβαλα κι αυτές τις φωτογραφίες εδώ. Είναι από ένα πασχαλιάτικο έθιμο της Θεσπρωτίας, που θέλει τους συγγενείς να πηγαίνουν στους τάφους των κεκοιμημένων με τα όργανα και να τους τραγουδούν. Είναι εδώ που, η αρχαία ελληνική παράδοση συνταντά την Ορθοδοξία.

Οι ζωντανοί τραγουδούν εκεί που άλλοτε μοιρολογούσαν τους νεκρούς, ξορκίζουν το φόβο τους, τραγουδώντας. Σκεπτόμενοι πως οι ψυχές των κεκοιμημένων ζουν στην πραγματική ζωή (μια φράση που λένε στο χωριό μου όταν αναφέρονται σε πεθαμένο λέει: "αφήστε τον αυτόν, κείνος είναι στην αλήθεια και μεις στα ψέμματα" ) και ακούν (εκτός απ' τις προσευχές) τα τραγούδια τους. Έτσι παρηγορούνται για τους "φευγάτους", δικούς τους ανθρώπους αλλά παρηγορούν και τον ίδιο τον εαυτό τους.

Αφού βάδισαν με την Σαρακοστή και τη Μεγαλοβδομάδα το δύσκολο, ανηφορικό δρόμο προς την κορυφή (έτσι κι αλλιώς οι κατηφόρες δεν βγάζουν ποτέ σε κορυφές) βιώνουν τώρα την Ανάσταση. Με τη σειρά τους, οι κεκοιμημένοι, θαμμένοι κατά την ανατολή, προσμένουν την ημέρα της Ανάστασης των σωμάτων. Ως τότε οι ψυχές τους, που ζουν, θα ευφραίνονται και θα δροσίζονται απ' τα μνημόσυνα, τα πρόσφορα, τα κόλλυβα και τα κλαρίνα...

Ιστολόγιο "ΚΕΝΤΡΙ": Παρόμοια έθιμα υπάρχουνε και σε άλλες περιοχές της Ηπείρου...
Θυμάμαι τα ξαδέρφια μου να παίρνουνε τους κλαριντζήδες από το καφενείο μετά την λειτουργία της Ζωοδόχου Πηγής, πριν ξεκινήσει το πανηγύρι, και να πηγαίνουνε πάνω από το μνήμα του μπάρμπα μου, για να του παίξουνε το αγαπημένο του τραγούδι, αυτό που πάντα χόρευε πρώτος...


Γηρομέρι Θεσπρωτίας: Ένα μοναδικό έθιμο διατηρείται απο τους κατοίκους του χωριού τη δεύτερη μέρα του Πάσχα. Ντόπιοι κάτοικοι και επισκέπτες του χωριού πηγαίνουν μαζί με οργανοπαίχτες στο νεκροταφείο. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργείας, τραγουδούν μπροστά από τα μνήματα, τα αγαπημένα ηπειρώτικα τραγούδια των νεκρών όταν ήταν εν ζωή και κυρίως μοιρολόγια.

Η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα συγκινητική και συγκλονιστική συνάμα. Η σιωπή της κατάνυξης στο χώρο του νεκροταφείου ξαφνικά σπάει απο τους ήχους του κλαρίνου, η παρουσία των παιδιών συμβολίζει τη συνέχεια στη ζωή.

Το έθιμο έχει τις ρίζες του στη περίοδο της Τουρκοκρατίας. Οι Οθωμανοί τη δεύτερη μέρα του Πάσχα σφάγιασαν ομαδικά τον ανδρικό πληθυσμό, για λόγους εκδίκησης, στη διάρκεια πανηγυρικών εκδηλώσεων.Οι γυναίκες και τα παιδιά πήγαν μαζί με τους οργανοπαίχτες στα αγαπημένα τους πρόσωπα και εξέφρασαν τον πόνο τους με τραγούδια και μοιρολόγια. Το Χριστιανικό στοιχείο είναι κυρίαρχο και κάθε σύνδεση με ειδολολατρικές συνήθειες και παγανιστικές αναφορές είναι στη φαντασία των ''δαιμονοφιλοσόφων''.

Το τελευταίο μέρος του εθίμου περιλαμβάνει χορό έξω από το νεκροταφείο και έπειτα τραγούδι και χορό στις γειτονιές και στα σπίτια με άφθονο φαγοπότι. Έτσι το ''πανηγύρι της λύπης'' θα γίνει πανηγύρι της χαράς, αυτό είναι η χαρμολύπη της Πασχαλιάς, δηλαδή ένα βίωμα που ταυτόχρονα είναι χαρμόσυνο και λυπητερό.

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Πάσχα στο χωριό



Δείτε φωτογραφίες και βίντεο από τις εκδηλώσεις στη Γλούστα την Κυριακή του Πάσχα.


Οι φωτογραφίες και τα βίντεο είναι του χωριανού μας Γιάννη Πέλεχα
και τον ευχαριστούμε πολύ!

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Χριστός Ανέστη!


Χρόνια Πολλά!!!

Εκδηλώσεις στο Μαυρονόρος τις μέρες του Πάσχα

Εκδηλώσεις της αδελφότητας Μαυρονόρους για το 2011... >>>

1. Κυριακή του Πάσχα, στις 9:00 το βράδυ, θα πραγματοποιηθεί γλέντι στο Πνευματικό Κέντρο με όργανα και μεζέδες.
Σας περιμένουμε όλους, όσοι θα βρίσκεστε στο χωριό και για όσους διαμένουν στα Γιάννενα θερμή παράκληση να μη λείψει κανείς. Η δαπάνη της εκδήλωσης (φαγητό και ορχήστρα) θα καλυφθεί από το ταμείο της αδελφότητας.

2. Δευτέρα του Πάσχα, εορτή του Αγίου Γεωργίου, θα πραγματοποιηθεί θεία λειτουργία στο παλιό χωριό και κατόπι το μεσημέρι πέρασμα από όλους τους Γιώργηδες για ευχές, όπως τον παλιό καιρό.




Καλή Ανάσταση σε όλους!

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Εκδηλώσεις ενόψει του Πάσχα στη Γλούστα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΚΕΦΑΛΟΧΩΡΙΟΥ (ΓΛΟΥΣΤΑΣ) ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
«Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ»


Η Αδελφότητα Κεφαλοχωρίου (Γλούστας), προσκαλεί όλους τους συγχωριανούς, τους κοντοχωριανούς αλλά και τους λάτρεις της ομορφιάς του χωριού μας, στις εορταστικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν ενόψει του Πάσχα:
  • 1. Μεγάλη Παρασκευή μεσημέρι, μετά την Αποκαθήλωση θα πραγματοποιηθεί γεύμα με παραδοσιακή φασολάδα στο πολιτιστικό οίκημα του χωριού.
  • 2. Κυριακή του Πάσχα, στις 19:00 μετά την Ακολουθία της Αγάπης στον Άγιο Δημήτριο, θα πραγματοποιηθεί το έθιμο του Γκούντουλα και χορός στο χοροστάσι του Αϊ Δημήτρη με Γκιόκα Λευτέρη στο κλαρίνο, Κωνσταντίνου Λευτέρη και Δήμου Ελένη στο τραγούδι. Ο χορός θα συνεχιστεί στο οίκημα της αδελφότητας, στην πλατεία του χωριού, μέχρι όσο τραβήξει.
Θα χαρούμε πολύ να σας βρούμε εκεί και να γλεντήσουμε όλοι μαζί.
Το Δ.Σ. της Αδελφότητας

Τι τάχα τον άνθρωπο εμποδίζει να βρει την ευτυχία του, που πλάστηκε γι' αυτήν;

Επειδή οι Άγιες αυτές ημέρες των Σεπτών και Άχραντων Παθών του Κυρίου προσφέρονται ιδιαίτερα και για προσωπική ενδοσκόπηση...


Εφημερίδα "ΤΙΤΑΝΗ"
...είναι μια καλή ευκαιρία να κοιτάξουμε όλοι βαθιά μέσα μας και να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι Άνθρωποι!


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Ευχές που λάβαμε και ανταποδίδουμε





 

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

"Ηπειρώτικο Πάσχα" από το Ήπειρος TV1

"Εν χορώ"
Παρακολουθήστε από το Ήπειρος TV1 την εκπομπή "Εν Χορώ"
που είναι αφιερωμένη στην παραδοσιακή ηπειρώτικη μουσική
και έχει τίτλο: "Ηπειρώτικο Πάσχα".
Το Μ. Σάββατο στις 12:30 μετά την Ανάσταση
και την Κυριακή του Πάσχα στις 2:00 μ.μ.

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Ο παπα-Γιώργης απ' τη Ραβενή. Ένας παπάς - λογοτέχνης!

Η φωτογραφία είναι από το αρχείο
της Σωτηρίας Μούτσου - Χίνου
Προχτές που πήγα στη Γλούστα συνάντησα τον παπα-Γιώργη απ' τη Ραβενή που είναι παπάς και στο χωριό μας. Μου έδωσε ένα απόσπασμα από την "εφημερίδα της Ραβενής" όπου ήταν δημοσιευμένο ένα κείμενο δικό του σχετικά με τα έθιμα της αποκριάς και τα παιχνίδια που έπαιζαν τον παλιό καιρό οι νέοι, αλλά και οι μεγαλύτεροι, γιατί φαίνεται πως τότε οι πιο μεγάλοι έπαιζαν κι αυτοί σαν τα παιδιά, αν όχι και περισσότερο...

Πέρα από το λαογραφικό και ιστορικό ενδιαφέρον του κειμένου εντύπωση μου έκανε και η προσπάθεια του παπα-Γιώργη να διατηρήσει αναλλοίωτη τη ντοπιολαλιά της Μουργκάνας θυμίζοντάς μου πολλές λέξεις που είχα μάθει κι εγώ μικρός στο χωριό και τις οποίες τις είχα ξεχάσει με το πέρασμα του χρόνου και με την υιοθέτηση "πρωτευουσιάνικης" προφοράς.

Θα ήθελα, λοιπόν, να τον ευχαριστήσω πολύ, γιατί εκτός από καταπληκτικός άνθρωπος και εξαίρετος παπάς (οι Γλουστινοί είμαστε πολύ τυχεροί που τον έχουμε παπά του χωριού μας) με τη δραστηριότητά του να καταγράφει και να διασώζει το παρελθόν και την ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας μας, της Μουργκάνας, αφήνει σημαντική προίκα στους νεότερους και τους δίνει τη δυνατότητα να μάθουν και να διατηρήσουν τα ήθη και τις παραδόσεις της πατρίδας μας. Είμαι σίγουρος πως θα βρεθεί και ο φορέας (ομοσπονδία Μουργκάνας, αδελφότητα Ραβενής, δήμος Φιλιατών ή κάποιος άλλος) που θα εκδώσει αυτή την καταπληκτική δουλειά!

Τέλος τον ευχαριστώ πολύ που μου έδωσε την άδεια να δημοσιεύσω μερικά κομμάτια απ' αυτή τη σπουδαία δουλειά.
  Πουλίζος Χριστόφορος
Παιχνίδια μιας άλλης εποχής...

Βαλμάς
Οι άντρες πιάνονταν απ' τη μύτη του σακακιού ο ένας με τον άλλονε, κι ήφερναν γύρες. Ο πρώτος στην αράδα έκανε τον Αφέντη, και κράταε το λορί στο χέρι, κι ο πατηνός το Βαλμά.
Αρχίναγε ο Αφέντης κι ήλεγε του Βαλμά:
-Βαλμά, Βαλμά!
-Ορίστε, Αφέντη σκατοφάη!
-Τι τα'κανες, ορέ, κείνα τα παλιάλογα που σο'δωκα να τα ποτίσεις;
-Τα πήγα στο βάλτο να τα ποτίσω και βούλιαξαν, και σ' έφαε ο λύκος κι εσένα κι αυτά!
-Τα τομάρια, ορέ, τι τα'κανες;
-Τα φύλαξα για να τα 'εις να σκεπαίνεσαι!
-Τ' άντερα τι τα'κανες, ορέ;
-Τα'κανα τριχιές για να ζαλώνεται η γυναίκα σου!
Ήλεγαν και καμιά βολά ό,τι τσι πάαινε στη γνώμη κείν' την ώρα. Νευρίγιαζε κατόπι ο Αφέντης, κυνήγαγε το Βαλμά να τον βαρέσει με το λορί και τσ' έπαιρε σβάρα όλους!

Καβαλτσούρα
Κάθουνταν 5-6 άντρες κύκλο, τσιουλωμένοι, με τα κεφάλια ψω μέσα, κι έκαναν τη γομάρα. Ένας έρχουνταν γύρα με δυο λοριά σμιγμένα, και φύλαε να μην καβαλκέψει καένας. Όποιος ζύγωνε, τον πετσόκοβε με το λορί. Όπου τον έπαιρνε! Στα μούτρα, στσι πλάτες, στα ποδάρια! Άμα κατάφερναν να να καβαλκέψουνε απ' την άλλη ομάδα, έχαναν και κάθουνταν οι άλλοι να κάμουν τη γομάρα.

Κατσικάρι
Άντρες και γυναίκες κάθουνταν όλοι στην αράδα στο πεζούλι, και διάβαινε ένας με το λορί στο χέρι, κι έκανε πως άφηνε ένα κατσικάρι μες στη χούφτα τ' αλλουνού. Ώσπου τ' άφηνε στον πάτο σε κάποιονε, και κατόπι ρώταγε ποιος το'χενε. Άμα δεν το'βρισκες έτρωγες μια με το λορί στην απαλάμη. Άμα το'βρισκες, έτρωγες τρεις γερές μ' όλη τη δύναμη κι έπαιρνες το λορί. Πάαινε το ξύλο τρεις παράδες!

Το βελόνι
Ήτανε όμοιο με το κατσικάρι. Μόνο που όταν ρώταγαν ποιος το'χει, έπιαναν το ποδάρι του διπλανού ο καθένας απ' το γόνα και το βάραγαν στο σιάδι με τη μπάτσα. Έβγαζαν τα κουφά, καθώς μας έλεγε ο μακαρίτης ο πάππου Αρστείδης, γιατί εγώ δεν το θυμιέμαι αυτό το παιχνίδι.

Ντμπρου
Οι άντρες πιάνονταν απ' τη μέση, μισοί απ' τη μια μεριά και μισοί απ' την άλλη, και τράβαγαν οι μισοί τσ' αλλνούς μισούς και φώναζαν:"ντμπρουουου... στη λούτσα!". Κανόνιζαν να ρίξουνε η μια ομάδα την άλλη μες στη λούτσα, αλλά στον πάτο έμπαιναν όλοι μέσα!

Χάψας
Ήφερνε ένας γύρα μ' ένα αυγό διαβασμένο στο ράμμα, κρεμασμένο σ' ένα σκόπι κι έκανε το "χάψα". Και τήραγαν να το χάψουνε όλο, με τα τσιέφλια καμιά βολά... Μας τον έκαναν και στο σπίτι οι μάνες το χάψα και τηράγαμαν ποιος θα μπορέσει να το χάψει, για να το φάει στον πάτο!

ΠΑΠΑ-ΓΙΩΡΓΗΣ
(απόσπασμα από το κείμενο: "Η Εποχή του Πλαστικού)

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Χρωματικές πινελιές... στο πράσινο της Μουργκάνας!


Ο Αϊ Δημήτρης όπως φαίνεται από τα Μουτσάτικα.
Στο βάθος πίσω η Κωστάνα (σήμερα Μηλέα).


Οι ανθισμένες κουτσουπιές μέσα στο πράσινο τοπίο
  δίνουν την αίσθηση ζωγραφικού πίνακα.



Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Μια προσφορά με μεγάλη ηθική και συμβολική αξία

Επισκέφτηκα χτες τη Γλούστα μαζί με το Μαυρονορίτη Θωμά Μούτσιο, γιο του αείμνηστου συγγραφέα Γιάννη Θ. Μούτσιου, που έγραψε το βιβλίο: "ΤΑ ΠΑΝΩΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ", για μια πολύ συγκινητική προσφορά εκ μέρους του προς την αδελφότητα του χωριού μας.

Εκεί συναντήσαμε τη Σωτηρία Μούτσου - Χίνου που είναι μέλος της αδελφότητας και η οποία παρέλαβε από τον Θωμά Μούτσιο 30 βιβλία τα οποία πρόσφερε δωρεάν, στη μνήμη του πατέρα του, και θα διατεθούν στη συμβολική τιμή των 5€ για να ενισχυθεί το έργο της αδελφότητας.

Ο Θωμάς Μούτσιος με τη Σωτηρία Μούτσου - Χίνου
και τη Βαγγελιώ Μούτσου
Τέτοιες πράξεις είναι πραγματικά αξιέπαινες και επιβεβαιώνουν τους στενούς δεσμούς ανάμεσα στους Μαυρονορίτες και τους Γλουστινούς οι οποίοι αν και δεν κατοικούν στο ίδιο μέρος, έχουν κοινή καταγωγή και δεσμούς αίματος αναλλοίωτους.
Πουλίζος Χριστόφορος

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Δυο πρόεδροι που καθόρισαν την πορεία της Γλούστας


Η φωτογραφία είναι από το αρχείο
της Σωτηρίας Μούτσου - Χίνου

 Σταύρος Λιόντος και Δημήτρης Χίνος. Δυο Γλουστινοί που δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας και η απώλειά τους είναι δυσαναπλήρωτη για το χωριό μας.

Ο πρώτος υπήρξε για πολλά χρόνια πρόεδρος της κοινότητας Γλούστας και ο δεύτερος για πολλά επίσης χρόνια πρόεδρος της αδελφότητας του χωριού στην Αθήνα και στέλεχος της Ομοσπονδίας Μουργκάνας.

Το έργο και των δυο υπήρξε πολύ σημαντικό και σφράγισε για πάντα την παραπέρα πορεία του τόπου μας, ενώ η εικόνα τους, έχει μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη όλων των συγχωριανών μας.

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

10 χρόνια από το θάνατο του Γιάννη Θ. Μούτσιου



Με αφορμή τα 10 χρόνια από το θάνατο του αείμνηστου Μαυρονορίτη συγγραφέα Γιάννη Θ. Μούτσιου, σας παρουσιάζουμε ένα βίντεο από την παρουσίαση του βιβλίου του:
 " ΤΑ ΠΑΝΩΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ"
"ΗΠΕΙΡΟΣ - ΑΛΒΑΝΙΑ - ΜΑΥΡΟΝΟΡΟΣ - ΠΑΡΑΚΑΛΑΜΟΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ"

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Εκδήλωση πολυφωνικών στα Γιάννενα

Δείτε το σχετικό βίντεο, εδώ... >>>

Μεγάλη επιτυχία είχε η μουσικοχορευτική εκδήλωση, που οργάνωσαν στα Γιάννινα, οι Αδελφότητες Πωγωνίου και Άνω Δρόπολης, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Ηπείρου.

Τα χορευτικά και πολυφωνικά σχήματα από τη Βόρειο Ήπειρο ενθουσίασαν το κοινό, που τα καταχειροκρότησε.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν το χορευτικό Δρόπολης και τα πολυφωνικά σχήματα Δερβιτσάνης, Άνω Δρόπολης και Πωγωνίου.

Εικονολήπτης: Λευτέρης Ζαφείρης

Πηγή: ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ 89,2
[ΧΟΡΟΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ (ΒΙΝΤΕΟ 1,5 ΩΡΑ)- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΝΕΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΣΟΥΛΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΦΙΛΙΑΤΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ ΗΠΕΙΡΟΣ]

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Και μέσα σ' όλα αυτά προέκυψε και η ...Βροσύνα!

Διάβασα τις προηγούμενες μέρες στο ιστολόγιο ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ 89,2 fm, την πρόταση της εφημερίδας ΤΟΛΜΗ για τη “λύση” του προβλήματος που αντιμετωπίζει η Ηγουμενίτσα με τους λαθρομετανάστες
[..Εμείς καταθέτουμε σαν πρόταση την αξιοποίηση του πρώην Στρατοπέδου στην περιοχή της Βροσίνας.
Πιστεύουμε πως δεν απαιτεί, ούτε πολύ χρόνο, ούτε πολύ χρήμα, για την προετοιμασία του.
Έχει το προτέρημα δε να είναι κοντά στα σύνορα με την Αλβανία που είναι χώρα ΣΕΓΚΕΝ, η οποία, μάλλον δεν δε σμεύεται από την Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ.
Πιθανότατα να επιτευχθεί και η αλλαγή ενδιαφέροντος των λαθρομεταναστών, ως προς το γεωγραφικό σημείο, αναχώρησής τους προς τον προορισμό των ονείρων τους.
Εμείς τολμάμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο.
Αν κάποιες κινήσεις, προς αυτήν την κατεύθυνση απαιτούν διπλωματικούς χειρισμούς, αυτό είναι έργο των περιφερειαρχών και των Δημάρχων...]
και στη συνέχεια, την απάντηση στην πρόταση αυτή στο ιστολόγιο Homa Educandus
[Όλα τα είχε η Βροσίνα η πρόταση της εφημερίδας ΤΟΛΜΗ της έλειπε!!!!! ]


Θεωρώντας πως δεν πρόκειται για κάτι σοβαρό δεν έδωσα συνέχεια. Όμως ακούγοντας κάποιες σκόρπιες κουβέντες για το θέμα και σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό των Ιωαννίνων ομολογώ πως προβληματίστηκα αρκετά! Όχι πως θεωρώ σοβαρή και πραγματοποιήσιμη μια τέτοια πρόταση, αλλά κυρίως για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ως λαός τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν. Το θέμα είναι να φύγει το πρόβλημα από την αυλή μας και ας πάει οπουδήποτε αλλού...!(Ο σοφός λαός το λέει αλλιώς: μακριά από τον κώλο μας κι ας είναι και μια πιθαμή...) Ξεχνάμε όμως ότι έτσι δεν λύνεται κανένα πρόβλημα αλλά πολύ σύντομα θα ξαναπαρουσιαστεί μπροστά μας ίσως και μεγαλύτερο.

Δεν ξέρω αν κάποιος επίσημος φορέας συζητάει, έστω και θεωρητικά, μια τέτοια απαράδεκτη πρόταση, όμως θα έλεγα πως σε πονηρές εποχές, όπως αυτές που περνάμε σήμερα, θα πρέπει να επαγρυπνούμε όλοι και γι' αυτό καλό θα ήταν οι τοπικές κοινωνίες, οι αδελφότητες των χωριών της περιοχής αλλά και η ομοσπονδία Μουργκάνας να έχουν το νου τους για να μην βρεθούμε όλοι μας κάποια στιγμή προ εκπλήξεων...!

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Είμαστε μακριά νυχτωμένοι...

ή πώς οι σβουνιές άλωσαν τη Μουργκάνα.

Συνάντησα σήμερα, τυχαία, σ' ένα σούπερ μάρκετ στα Γιάννενα, μια χωριανή και συγγενή μου, άλλωστε στα χωριά της Μουργκάνας αν το ψάξεις και λίγο όλο και κάποια συγγένεια θα έχεις με τους περισσότερους συγχωριανούς σου!

Ύστερα από τα τυπικά η κουβέντα ήρθε σε πιο ουσιαστικά θέματα.

- Καλά είναι Φόρη μου τα internet και όλα αυτά που μαθαίνουμε πως κάνεις, μάς στέλνουν και τα παιδιά με το κινητό φωτογραφίες που βάζεις από τα παλιά, όμως είσατε όλοι μακριά νυχτωμένοι. Τα χωριά ερήμωσαν ήδη...

- Δηλαδή; ρώτησα εγώ.

- Άστα, έχουμε πολλά προβλήματα...

- Όπως; ρώτησα και φανταζόμουν πως θα μου πει για το χαλασμένο οδικό δίκτυο, τα προβλήματα στην ύδρευση, την ανυπαρξία συγκοινωνίας με την έδρα του δήμου, τους μετανάστες αλλά και τους τσιγγάνους που κλέβουν το βιος τους, τις δημόσιες υπηρεσίες που καταργούνται η μια μετά την άλλη στο Φιλιάτι...

- Οι σβουνιές!!! Ναι οι σβουνιές και οι αγελάδες που δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο στο χωριό.

- Μα για ποιες αγελάδες μου λες; Στο χωριό μόνο γεροντάκια είναι. Ποιος απ' αυτούς έχει αγελάδες;

Η επιχειρηματικότητα πράγματι
θα πρέπει να προστατεύεται
και να ενισχύεται από το κράτος.
Όχι όμως σε βάρος των κατοίκων
 μιας ολόκληρης περιοχής!

- Δεν είναι από το χωριό. Υπάρχουν σε όλη τη Μουργκάνα μερικοί που έχουν κοπάδια με αγελάδες τις οποίες έχουν αφήσει ελεύθερες και αυτές μπαίνουν μες στους κήπους, στις αυλές και στα σπίτια μας. Έχουν καταστρέψει τα πάντα, σε όλα τα χωριά. Εμένα δεν μου άφησαν κήπο για κήπο... Στην αυλή δεν μπορούμε να βγούμε γιατί βρομάει ο τόπος! Το Πάσχα δεν ξέρω αν θα έρθουν τελικά τα παιδιά από την Αθήνα γιατί φοβόμαστε για τα εγγόνια που είναι μικρά μην τα πατήσουν τα γελάδια...

- Και γιατί δεν κάνετε μια μήνυση να ξεμπερδεύετε; ρώτησα εγώ σαν παντογνώστης και πολύξερος που δίνει εύκολες λύσεις σε όλα...

- Μόνο μία; Εγώ μόνο έκανα δυο φορές μήνυση και πήγα στο ειρηνοδικείο στο Φιλιάτι. Το αποτέλεσμα; Η πρόεδρος μου επιδίκασε αποζημίωση ...70 €(!!!) Ναι 70€! Μα τα έξοδα που έκανα για να έρθω από τη Μουργκάνα στο Φιλιάτι, να χασομερήσω όλη μέρα και να γυρίσω πίσω, είναι περισσότερα... Τι να σας κάνω μου είπε. Τόσα δικαιούσθε. Αλλά και οι άλλοι, από τα γύρω τα χωριά, που τρέχουν στα δικαστήρια κάθε μέρα δεν κατάφεραν τίποτα παραπάνω...

-.... (Πάει το ύφος του πολύξερου... Τώρα άκουγα αποσβολωμένος...)

- Ξέρεις τι είναι, συνέχισε, να μην μπορείς να βάλεις δυο κρεμμύδια στο χωριό; Να μην μπορείς ν' αφήσεις τη λιάσα μισάνοιχτη; Να μην μπορείς να βγεις να μαζέψεις χόρτα μήπως και φοβηθούν τα γελάδια και σε ποδοπατήσουν; Έχουμε απογοητευτεί πολύ! Δεν ξέρω αν θα μείνουμε στο χωριό το Πάσχα. Είναι πιθανόν να πάμε στα παιδιά στην Αθήνα. Αντί να έρθουν αυτά στο χωριό όπως παλιά, θα γυρίσουμε εμείς στην πόλη...

-... (Και οι εκπλήξεις, με την επιβεβλημένη σιωπή, συνεχίζονται...)

- Προστατεύονται λέει από το νόμο οι κτηνοτρόφοι! Πολύ σωστά! Όμως ο νόμος λέει πως τα γελάδια θα πρέπει να βόσκουν μέσα στο χωριό; Πως θα πρέπει να καταστρέφουν το βιος των νοικοκυραίων χωρίς να δίνει κανένας λογαριασμό; Θα πρέπει να φύγουμε κι εμείς οι λίγοι από τα χωριά για να ωφεληθούν κάποιοι, δυο–τρεις, σε βάρος όλων των άλλων; Η πολιτεία μάς έχει ξεχάσει εντελώς... αλλά κι όταν απευθυνόμαστε στην πολιτεία για να βρούμε το δίκιο μας αυτή μας αγνοεί και μας περιφρονεί... Γι' αυτό σου είπα, Φόρη μου, καλά τα λες εσύ εκεί στο internet για ξαναζωντάνεμα των χωριών και επιστροφή στην πατρίδα, αλλά είσαι πολύ μακριά νυχτωμένος! Δυστυχώς τα χωριά δεν κινδυνεύουν, προς το παρόν, από τους λαθρομετανάστες και τους Αλβανοτσάμηδες! Από τις σβουνιές και από τα γελάδια κινδυνεύουν..! Και από την αδιαφορία και την ανυπαρξία του κράτους...

[Μήπως με το θέμα θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά και ο νέος καλλικρατικός δήμος Φιλιατών, τα τοπικά συμβούλια, οι αδελφότητες όλων των χωριών και η ομοσπονδία Μουργκάνας; Λέω μήπως;
Εκτός και αν το θέμα δεν κρίνεται σοβαρό...]
Πουλίζος Χριστόφορος
... και όμως είναι τόσο χαριτωμένα!!!

[Και εγώ που έβλεπα γελάδια να βοσκάνε στα όχτια όταν πήγαινα στο χωριό και χαιρόμουν... γιατί πίστευα πως ήταν μια ελπίδα ζωντάνιας και αναγέννησης της περιοχής. Πού να ήξερα πως πίσω από όλα αυτά κρύβεται ασυδωσία, ατιμωρησία και φόβος των κατοίκων οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους. Βλέπεις έχω κι εγώ το μάτι και την άποψη του πρωτευουσιάνου που πηγαίνει δυο φορές το χρόνο στο χωριό και νομίζει πως τα ξέρει όλα! ..... (σιωπή διαρκείας)]

Όσο για το blog ειλικρινά προβληματίζομαι πολύ για την αξία του, αφού μάλλον είναι περισσότερο φρου φρου κι αρώματα και εκθέσεις ιδεών παρά ένα βοήθημα προς τον τόπο μου και τους ανθρώπους του όπως θα ήθελα και δεν είμαι καθόλου βέβαιος αν υπάρχει σημαντικός λόγος να το διατηρήσω.

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ, ΟΙΚΙΣΜΩΝΥΜΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ


http://www.diavouleusi.gr/

 του Μιχάλη Πασιάκου, Ιστοριοδίφη [Ιανουάριος 28, 2011]

Όπως οι αρχαίες επιγραφές που βρίσκονται κάτω από το χώμα μας δίνουν στοιχεία για την ιστορία ενός τόπου, έτσι και τα τοπωνύμια τα οικισμωνύμια και τα μικροτοπωνύμια, μας δίνουν πληροφορίες για τους μακρινούς ονοματοθέτες που χάθηκαν στα βάθη των αιώνων.
Η επίσημη ιστορία θέλει τα πάντα να είναι ελληνικά, η γλώσσα να είναι καθαρή, και να ρέει στις φλέβες μας το ίδιο αίμα τουλάχιστον με του Περικλή και του Πλάτωνα. Αυτή η αρχαιομανία που βοήθησε το νεοελληνικό κράτος να ξεχωρίσει από το βαλκανικό συνονθύλευμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας και να αποτελέσει ξεχωριστή οντότητα, το ταλαιπωρεί χρόνια τώρα με υπερβολές και άσκοπη επίδειξη ελληνικότητας!
Από τον τόπο αυτό πέρασαν δεκάδες λαοί (μη ξεχνάμε ότι και οι Έλληνες κάποτε ήρθαν από αλλού) κι άφησαν το στίγμα τους, ενώ ταυτόχρονα μπολιάστηκαν με την ευλογία αυτού του τόπου (Ακόμα κι ο πολύς Φαλμεράυερ, αναγνώρισε ότι μας λούζει ο ίδιος ήλιος των αρχαίων!) Τα ονόματα των τόπων παραμένουν αδιάψευστοι μάρτυρες, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν (με το κεφάλι βαθειά χωμένο στο χώμα) να αντιστρέψουν την πορεία της ιστορίας…Σλάβοι, Αρβανίτες και Τούρκοι ονοματοθέτες, συνεχίζουν ακόμα να μιλάνε στη γλώσσα τους μέσα από βουνά και λαγκάδια, οικισμούς και μεγαλουπόλεις. Το νεοελληνικό κράτος προσπάθησε με το χωροφύλακα τον παπά και το δάσκαλο να σβήσει αυτές τις φωνές αλλά δεν τα κατάφερε. Ακόμα χαμογελαστά παιδάκια και γέροντες μιλάνε αρβανίτικα, βλάχικα ή τούρκικα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι…πράκτορες άλλου κράτους ή ότι είναι λιγότερο Έλληνες από εκείνους που μιλάνε μόνο ελληνικά!
Στην περιοχή μας που κάποιοι τοποθέτησαν σύνορα, είναι λογικό τα πράγματα να είναι δύσκολα. Ύστερα από αιώνες κοινής διαβίωσης είναι δύσκολο να περάσεις ανάμεσα στους ανθρώπους ένα συρματόπλεγμα. Τέτοιες πρακτικές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη ρήξη κι αυτό φάνηκε πολύ καλά στο πρόσφατο παρελθόν.
Γιατί όταν προσπαθείς να οπλιστείς με όπλα του παρελθόντος σκοτώνεις το μέλλον.
Η ιστορική έρευνα δεν έχει καμιά σχέση με τις επιδιώξεις των πατριδοκάπηλων όλων των κρατών. Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια είναι πιο σημαντικός από το σεβασμό σε αφηρημένες έννοιες…
Στις σελίδες που ακολουθούν γίνεται μια πρώτη προσπάθεια να ανιχνευτούν πίσω από τα παλιά ονόματα των θεσπρωτικών χωριών και πόλεων οι πραγματικές αιτίες που τα δημιούργησαν. Η ετυμολόγηση ενός ονόματος είναι δύσκολη και ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος για το αποτέλεσμα κι ακόμα δυσκολότερη είναι η σημασιολογική ερμηνεία του. Ο ερευνητής βρίσκεται σε αμηχανία εκλογής ανάμεσα στο πιθανό, στο αβέβαιο και στο άγνωστο (Ν. Ανδριώτης, Ετυμολογικό λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής.)
Σύμμαχος στην ετυμολογική και σημασιολογική προσπάθεια είναι ο φυσικός χώρος του κάθε χωριού (στην αρχική του θέση κι όχι στην περιοχή πιθανής μετοικεσίας) ο οποίος δίνει τη λύση σε πιθανές αμφιβολίες και περισσότερο ρόλο από την περιπλάνηση στο χώρο των βιβλίων και των παλιών χαρτών, έπαιξε η αληθινή περιπλάνηση σε κάθε γωνιά του θεσπρωτικού χώρου. Έτσι λοιπόν η μελέτη αυτή είναι διαρθρωμένη σε δυο άξονες: Τον ετυμολογικό και τον σημασιολογικό. Η διπλή διάρθρωση είναι αναγκαία για την εξερεύνηση του ομιχλώδους τοπίου.
Ακόμη γίνεται μια προσπάθεια να αναφερθεί η παλαιότερη σωζόμενη μνεία ενός τοπωνυμίου που είναι πολύτιμη για την ετυμολόγησή του. Φυσικά δεν λήφθηκαν καθόλου υπ’ όψιν οι μεταγενέστερες μετονομασίες οι οποίες έγιναν πρόχειρα χωρίς καμιά προσπάθεια να ταιριάζουν με το χώρο (αντίθετα η προσπάθεια αποσκοπούσε στην απόκρυψη και συγκάλυψη των στοιχείων. Έτσι για παράδειγμα το Γκρικοχώρι έγινε Γκραικοχώρι και μετά Γρεκοχώρι λες και κατοικούνταν από…Γρεκούς.)
Μετά την παράθεση των οικισμωνύμιων, αλλά και από την γενικότερη μελέτη των τοπωνύμιων στο θεσπρωτικό χώρο, διαπιστώνουμε ότι κυριαρχούν τα Σλαβόθετα, ακολουθούν τα Αλβανόθετα και τέλος τα Ελληνόθετα. (Η ετυμολογική προέλευση των τοπωνυμίων δεν συμβαδίζει με την εθνολογική ταυτότητα των κατοίκων της περιοχής. Για παράδειγμα οι Σλάβοι έχουν αφομοιωθεί αιώνες πριν και θα ήτανε αστείο να υποστηρίξουμε ότι οι κάτοικοι της Πλεσίβιτσας ή του Πόποβου είναι…Σλάβοι.)
Παρότι Σλάβικα οικισμωνύμια παρατηρούνται παντού στη Θεσπρωτία (μια θεωρία θέλει ακόμα και το όνομα Βεγενετία –η ονομασία ολόκληρης της περιοχής μετά τη Θεσπρωτία- να προέρχεται από το Σλάβικο φύλλο των Βαϊουνιτών οι οποίοι αναφέρονται στην πολιορκία της Θεσσαλονίκης) φαίνεται ότι οι αρχικοί ονοματοθέτες προτίμησαν τις εύφορες πεδιάδες κι όχι τα ψηλά βουνά, πράγμα που συμφωνεί με τη γενική διαπίστωση ότι οι Σλάβοι ήταν περισσότερο γεωργικός παρά κτηνοτροφικός λαός. Τη δημογραφική έκρηξη των σλάβικων λαών ακολούθησε η κάθοδός τους προς το νότο για εξεύρεση νέων τόπων για εκτατική καλλιέργεια η οποία βασίζονταν κυρίως στην εκχέρσωση μεγάλων εκτάσεων με το κάψιμο των δασών. (Φ. Μαλιγκούδη, Σλάβοι στη μεσαιωνική Ελλάδα, Θεσσαλονίκη 1988, σ. 13 κεξ.) Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν αργότερα (13ος αιώνας) και οι Αλβανοί, οι οποίοι κατέκλυσαν τις πλουτοπαραγωγικές περιοχές της περιοχής παρότι οικισμωνύμια αλβανικής προέλευσης δε λείπουν από καθαρά ορεινές περιοχές (π.χ. Κουρεμάδι). Οι λαοί αυτοί βέβαια μετακινούνταν με τα κοπάδια τους από τα χειμαδιά προς τα μεσόγεια και ξανά πίσω. Οι δρόμοι αυτοί που ακόμη και σήμερα ακολουθούν οι ποιμένες, ξεχωρίζουν από τις ονοματοθεσίες που εξυπηρετούσαν τους κτηνοτρόφους της εποχής της ονοματοθεσίας. Έτσι αρκετά από τα τοπωνύμια και οικισμωνύμια της περιοχής της Θεσπρωτίας (και του αντίστοιχου τμήματος του νομού Ιωαννίνων) ονομάστηκαν από την ανάγκη προσανατολισμού των ποιμένων εκείνης της μακρινής εποχής. Έτσι η Κεραμίτσα για παράδειγμα ήταν το μέρος πριν τη γέφυρα (της Μπράνιας) κι ακολουθούσε η Ραβενή το επίπεδο μέρος.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι οι ντόπιοι δεν συμμετείχαν στις ονοματοθεσίες των χωριών τους. Είναι όμως γνωστό ότι οι κάτοικοι μιας περιοχής συχνά δεν χρησιμοποιούν καμιά ονομασία για το βουνό πάνω στο οποίο είναι χτισμένο το χωριό τους, το οποίο άλλωστε ονομάζουν απλώς χωριό. Επίσης δεν χρησιμοποιούν ονομασία για το μοναδικό ποτάμι της περιοχής. Λένε πάμε στο ποτάμι κι όχι πάμε στον Καλαμά ή στο Μαυροπόταμο. Από την αρχαιότητα τα ονόματα στα λιμάνια τα ποτάμια και τα βασικά σημεία των οδικών αρτηριών τα έβγαζαν οι ξένοι (αλλά τακτικοί επισκέπτες) προς την περιοχή (έμποροι, βοσκοί κλπ.) γι αυτό και υπάρχει κοινό τοπωνύμιο για ένα ποτάμι π.χ. ενώ αν το ονόμαζαν οι ντόπιοι θα έπρεπε να είχε αρκετά διαφορετικά ονόματα από τις πηγές του μέχρι τις εκβολές…
Όπως παρατηρεί ο Κ. Οικονόμου (Οικωνύμια σ. 350-1) τα περισσότερα ονόματα οικισμών ήταν αρχικά μικροτοπωνύμια τα οποία αργότερα με την εξέλιξη των εγκαταστάσεων των πατριαρχικών γεωργικών ή κτηνοτροφικών φύλων εξελίχθηκαν σε οικωνύμια. Ταυτόχρονα προχωρούσε η γλωσσική αφομοίωση των αρχικών σλάβων ονοματοθετών από τους ελληνόφωνους της περιοχής, τα αρχικά όμως μικροτοπωνύμια που εξελίχθηκαν μαζί με την ανάπτυξη των οικισμών σε οικισμωνύμια ήταν πια γλωσσικά απολιθώματα, ιερά, ταμπού, που δεν άλλαξαν από τους ανθρώπους που πια δεν κατανοούσαν την αρχική σημασία των ονομάτων αυτών.
Έτσι οι ελληνόφωνοι προσαρμόζουν τα αρχικά σλάβικα ονόματα στη γλώσσα τους χωρίς να διαχωρίζουν τις αρχικές λέξεις σε βαθμό που σήμερα να φαντάζουν ακατανόητα. Αντίθετα τα αρβανίτικα ονόματα στις περιοχές που κατοικούσε αρβανίτικο στοιχείο διατηρήθηκαν στον αρχικό τους τύπο μέχρι την εποχή της αλλαγής . Η ύπαρξη ενός ζωντανού γλωσσικού τύπου συνετέλεσε στη σωστή διατήρηση των αντίστοιχων τοπωνυμίων. Σε μέρη όπου κατοικούσαν ελληνόφωνοι, τα αλβανικά τοπωνύμια είχαν την τύχη των παλιότερων σλάβικων (π.χ. το pa bur –χωρίς άντρα- > Μπαμπούρι > Βαβούριον και το gur e made –μεγάλος βράχος-> Κουρεμάδι > Κουρεμάδιον πάνω στην ελληνόφωνη Μουργκάνα.)

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Έρευνα του Μιχάλη Πασιάκου για την προέλευση του ονόματος "Τσαμουριά"

Για την προέλευση του ονόματος Τσαμουριά έχουν διατυπωθεί από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα, πολλές και αντικρουόμενες υποθέσεις:
1. Ο Γεώργιος Κρομύδης «Διατριβή», Μόσχα 1808, σ.251, αναφερόμενος σε σχετικό χωρίο της «Γεωγραφίας» του Μελετίου του Γεωγράφου, σημειώνει στη λέξη «Χάονες»: «Οι της Χαονίας βάρβαροι κάτοικοι Τζαμ και Τζάμηδες τα νυν καλούνται ίσως αυτώ δη τω βαρβαρικώ ονόματι και το πάλαι αυτοί εαυτούς ούτω ωνόμαζον, οι δε Έλληνες εξελληνίζοντες το βάρβαρον τζα εις χα Χάονες εκάλουν…»

2. Ο Φραγκίσκος Πουκεβίλ (F.C.H.L. Pouqueville), πιθανολογεί πως οι ονομασίες Τσαμουριά και Τσαμούρι προήλθαν από το αρχαίο τοπωνύμιο Κεστρίνη, με το ανακάτωμα και την παραφθορά των ονομάτων και των ιδιωμάτων ή από τον αρχαίο ηπειρωτικό λαό «Σάμεις». (Ο Γ. Μπαμπινιώτης στα 1998 θεωρεί αβεβαίου ετύμου το εθνικό τσάμης γράφοντας «…ίσως < Σάμεις, ον. αρχ. θρακοϊλλυρικού λαού» στο «Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας» Αθήνα 2008, σ.1806 -ο Μπαμπινιώτης θεωρεί ότι ίσως προέρχεται και από του Σάμεις βλ. σχ.-)

Ο ίδιος ο Πουκεβίλ, ωστόσο, σε υποσημείωσή του, προσθέτει και την εκδοχή ότι ή ονομασία προήλθε από τους Άραβες συγγραφείς οι οποίοι, πιθανόν, μπέρδεψαν τους Καταλανούς, που ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα κύριοι των διαμερισμάτων της Ηπείρου, με τους Πορτογάλους τους οποίους ονόμαζαν CHAMOSRIS και από τους οποίους προήλθε το όνομα CHAMORI ή CHAMOURIS Πουκεβίλ, Ήπειρος 1994...
. . . . . . . . .

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην εφημερίδα: "ΘΕΣΠΡΩΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ"
Α' μέρος
Β' μέρος

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

"ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΗ ΓΗ"

10χρονος έφτιαξε ο ίδιος βίντεο και διαφημίζει τον τόπο του

"Ένα βίντεο από τον αγαπημένο μου νομό,
τη Θεσπρωτία!
Μακάρι να τη δείτε από κοντά!"
13 Μάρ 2011
Ένας μαθητής της Δ΄ Δημοτικού από την Ηγουμενίτσα έφτιαξε ο ίδιος βίντεο με δικές του φωτογραφίες, με σκοπό να διαφημίσει τον τόπο του, τη Θεσπρωτία. Και το ανέβασε στο youtube. Τίτλος του βίντεο: "ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΗ ΓΗ". Εντύπωση, βέβαια, προκαλεί το γεγονός ότι ένας πιτσιρίκος ασχολείται επιτυχώς με την τεχνολογία. Μεγαλύτερη κατάπληξη όμως δημιουργεί το ότι σκέφτηκε να προβάλλει την πατρίδα του. Η δημιουργική δράση του σίγουρα θα έχει στο μέλλον και άλλους καρπούς.

Πηγή: "Kάτοψη"



Πολλά συγχαρητήρια στον μικρό Θεσπρωτό με το δημιουργικό ταλέντο
και ελπίζουμε σύντομα να δούμε κι άλλες δουλειές του!
Και κάτι ακόμα... Μάλλον εμείς οι μεγαλύτεροι
έχουμε πολλά πράγματα να μάθουμε από τους νεότερους!

Καλό μήνα!!!