Ανακοινωση

Στην Ήπειρο «την καταντικρύ, την κατά Κέρκυρα ήπειρο» κατά τον Θουκυδίδη ή «την Αρχαία Ελλάδα» κατά τον Αριστοτέλη.
Στην Ήπειρο, την «Αρχέγονη Ελλάδα» την πατρίδα της Ευρώπης – συζύγου του Δωδωναίου Δία αλλά και του Αχιλλέα.
Στην Ήπειρο, στις λαμπρές εκκλησίες της οποίας εικονίζονται μαζί με τους αγίους, ο Πλούταρχος, ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης.
Στην Ήπειρο, στα βουνά της οποίας πολέμησαν οι γόνοι των Ηρακλειδών αλλά και οι Σουλιώτες.
Στον τόπο, όπου ο βράχος δένεται με το ελάχιστο χώμα και τις ρίζες του πουρναριού και της κουμαριάς.
Στον άγονο τόπο, τον τόσο γόνιμο.
Με τις αρχαιότητες και τα μνημεία του, με τους μύθους να μπλέκονται με την πλούσια ιστορία του.
Στον τόπο αυτό ανήκουμε και εμείς.
Έχουμε το προνόμιο να βιώνουμε την ιερότητα αυτού του χώρου, να βαδίζουμε στ’ αχνάρια «των ανυπτόποδων Σελλών»

και να ακούμε το θρόισμα της ιερής βελανιδιάς.
Εδώ αναπνέουμε…

ΟΔΗΓΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ Τηλ. 210 - 5202977 (www.mourgana.gr)

ΔΗΜΟΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.29091 & 029037
ΚΕΠ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.29002 & 029001
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.22203
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.22393
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.23199
ΤΑΞΙ ΦΙΛΙΑΤΩΝ Τηλ. 26640.22026
ΤΑΞΙ ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑΣ Τηλ. 26640.41366
ΚΤΕΛ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ (ΦΙΛΙΑΤΕΣ) Τηλ. 26640.22209
ΚΤΕΛ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ (ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ) Τηλ. 26650.22309
ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΥΝΟΡΙΟΦΥΛΑΚΩΝ ΛΙΑ Τηλ. 26640.41790


Επισκεφθείτε το ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ στο χωριό Τσαμαντά
Μετεωρολογικός σταθμός Τσαμαντά (Live cam)

Μπορείτε να μείνετε στους Ξενώνες που λειτουργούν στα χωριά:
Καλλιθέα Τηλ. 26640.41330
Κεραμίτσα (εκκλησία) Τηλ. 26640.41226
Κεραμίτσα (ιδιωτικός) Τηλ. 26640.41021
Κρυονέρι (Αδελφότητα Κρυονερίου) Τηλ. 26640.41651
Λια Τηλ. 26640.41602
Μηλέα (Δημοτική επιχείρηση) Τηλ. 26640.42052

Hotel «Arktouros» - Monodendri / Zagorohoria

Hotel «Arktouros» - Monodendri / Zagorohoria
Hotel «Arktouros» - Monodendri / Zagorohoria - Ioannina

«Η πίτα της Κικίτσας»

«Η πίτα της Κικίτσας»
«Η πίτα της Κικίτσας» στο Ζαγόρι

Ιππικό Πάρκο Λεπτοκαρυάς Θεσπρωτίας

Ιππικό Πάρκο Λεπτοκαρυάς Θεσπρωτίας
«Ιππικό Πάρκο Λεπτοκαρυάς Θεσπρωτίας» - ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΠΟ 19.00 ΕΩΣ ΑΡΓΑ / ΓΙΑ ΠΡΩΙΝΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΛ. ΣΤΟ 6978 933 655

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Θύμησες ... για γέλια και για κλάματα!


Το κείμενο είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο με τίτλο: "Τώρεγια το '60" του παπα-Γιώργη Τζώρτζη από τη Ραβενή Φιλιατών.
Ένα βιβλίο πλούσιο σε βιώματα και παραστάσεις που μου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια...
[Θωμάς Μούτσιος]

Πηγή: ιστολόγιο "Μαυρονόρος"

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Μνήμες από τον πόλεμο του '40

Από την εφημερίδα: "ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΦΙΛΙΑΤΩΝ"
[Αρ. Φ. 148, Σεπτέμβριος 2011 / ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΕΣ]

Μνήμες από τον πόλεμο του '40

Δεν είχε ξημερώσει καλά καλά εκείνη τη Δευτέρα στο Λίμποβο -που τώρα το λένε Κρυονέρι- και ακούμε δυνατά xτυπήματα στην πόρτα. Ήταν ο Χρήστος Σκεύης.
- Τι έγινε Χρήστο;
- Ντουφέκια πέφτουν, πολλά ντουφέκια και βόμβες.
- ¨Βρε τους Μακαρονάδες", λέει ο πατέρας μου, "μας κήρυξαν τον πόλεμο".
Δεν έχασα καιρό, ντύθηκα κι έφυγα τρέχοντας για το ύψωμα "Κουτσοχέρη" να δω.
Γύρισα στο χωριό κι όλοι ήταν αναστατωμένοι.
- Τι θα κάνουμε; Πού  θα κρυφτούμε;
Ο πάππους μου ήθελε να κρύψει τα λεφτά και τα ομόλογα της τράπεζας.
Ο Διονύσης Μαρκατσέλης υπηρετούσε στο φυλάκιο Χορμούλης, αλλά εκείνη τη μέρα ήταν με διανυκτέρευση στο χωριό. Είχε μαζί και το όπλο του. Έφυγε τρέχοντας. Πέρασε από τους Άγιους Πάντες και βαδίζοντας την ανηφόρα είδε τους Ιταλούς. Έπιασε μια πέτρα για ταμπούρι και με λίγες σφαίρες που έριξε τους καθήλωσε ως το βράδυ.
Μετά από δυο μέρες ήρθαν στο Λίμποβο οι Ιταλοί.
Κι εγώ όπως όλοι οι χωριανοί ήμασταν κρυμμένοι. Έβλεπα όμως ό,τι γίνονταν.
Είδα λοιπόν δυο Ιταλούς, που πρέπει να ήταν η εμπροσθοφυλακή, να έχουν κοντά ένα παιδί, τον Προκόπη Γκάγκαλη, που έτρωγε ένα ψωμάκι που του είχαν δώσει αυτοί. Ήταν "γαλέτα", όπως έμαθα αργότερα.
"Κόκορι, κόκορι", έλεγαν στο παιδί.
Φαίνεται ήθελαν να βρουν πού είναι αυτό το ύψωμα γιατί εκεί θα ήταν τόπος συγκέντρωσης.
 Όταν άρχισε να νυχτώνει προχώρησα προς το ύψωμα. Εκεί γίνονταν συναυλία! Ακορντεόν, φυσαρμόνικες, μαντολίνα, γλένταγαν του καλού καιρού! Είχαν την νίκη σίγουρη τρομάρα τους...
Από αυτό το συμβάν και πέρα δεν ξέραμε τίποτε, ήμασταν απομονωμένοι.
Μια μέρα μαζί με άλλα παιδιά ήμασταν στην Μεγάλη Ράχη και ακούμε βουητό από αεροπλάνα. Μετά από λίγο βλέπουμε δυο μεγάλα αεροπλάνα να πετάν πολύ χαμηλά με πολύ βουητό και από πίσω ένα μικρό να τα κυνηγάει. Καταλάβαμε ότι το μικρό ήταν δικό μας.
Μόλις κόντευαν να χαθούν προς τα σύνορα είδαμε μια λάμψη και το ένα αεροπλάνο να βγάζει καπνούς και να πέφτει φλεγόμενο. Τι χαρές κάναμε δεν περιγράφεται!
Φωνάζαμε ζήτωωωω!!! Αργότερα μάθαμε ότι και το άλλο εχθρικό αεροπλάνο την ίδια τύχη είχε. Μετά από λίγες μέρες οι Ιταλοί άρχισαν να οπισθοχωρούν αφού είχαν σπάσει τα μούτρα τους.
 Ένα τάγμα του Ελληνικού στρατού ήρθε κι έπιασε την Μεγάλη Ράχη.
Μια μοίρα ορειβατικού πυροβολικού με επικεφαλής τον Παπαχρήστο έστησε τα κανόνια στα "σιάδια", έτσι ώστε να έχει τους Ιταλούς στα πλάγια και σε κοντινή απόσταση γιατί είχαν οχυρωθεί στην Πλόκιστα.
Η τροφοδοσία και γενικότερα ο εφοδιασμός τους ήταν πολύ δύσκολος.
Με πρωτοβουλία του Βαγγέλη Μαρκατσέλη συστήθηκε επιτροπή τροφοδοσίας.

Ο Μύλος στο χωριό άλεθε ασταμάτητα μέρα και νύχτα.
Οι γυναίκες ζύμωναν και φούρνιζαν τη μπομπότα. Ο Διοικητής της πυροβολαρχίας Παπαχρήστος έδωσε εντολή: "σε δέκα λεπτά αρχίζουμε, έτοιμοι!". Εμένα με πήγαν πιο μακριά. Τώρα θα αρχίσει το γλέντι με τις βόμβες και μετά θα ξεκίναγαν οι πεζικάριοι. Έφυγαν και πήγα ανάμερα στη Μεγάλη Ράχη. Όταν σταμάτησε το πυροβολικό άρχισε η επίθεση. Εκεί για πρώτη φορά άκουσα τη λέξη "ΑΕΡΑΑΑ"!
Οι Ιταλοί όπου φύγει φύγει. Εκεί στου Καίσαρη έφεραν δυο τραυματίες που ήταν από το Ξηρόμερο και θυμάμαι τον έναν που είπε στο γιατρό που προσπαθούσε να του γιατρέψει τα τραύματα με την χαρακτηριστική του προφορά, "τι κάνς ουρέ, δεν είν’ τίπουτις, γρατζουνιά είν’".
Το πρωί της άλλης μέρας πήγα στην Πλόκιστα. Σε μια μεγάλη πέτρα επάνω ήταν ένα κομμάτι από χλαίνη, πρασινωπό χρώμα που πάει να πει ότι ήταν Ιταλού.
Είχε επάνω της και αίματα. Σε μια σχισμή του βράχου εκεί κοντά ήταν παρατημένο ένα κοντόκανο όπλο και ένα στενόμακρο κιβώτιο με σφαίρες. Παρακάτω, σε μια τούφα, εξείχε η κάνη από ένα μακρύκανο όπλο.
Τα πήρα και τα έκρυψα, στο χωριό. Το κοντόκανο και τις σφαίρες σε μια κουφάλα δέντρου. Το μακρύκανο δεν χωρούσε και το πήγα στο αχούρι, αλλά με είδε ο πατέρας και μου είπε και το κρύψαμε σε μια τρύπα στο πεζούλι. Με τον καιρό οξειδώθηκε και αχρηστεύτηκε.
Το κοντόκανο και τις σφαίρες τα πήρα μαζί με τον Λευτέρη Μπότο. Αργότερα μαζί με το Λευτέρη και τον Γιώργο Τσέκα κατεβήκαμε στο Φιλιάτι, μπήκαμε στον ΕΛΑΣ κι είχαμε καπετάνιο του λόχου τον Νίκο Παρούση.
Τον Νοέμβρη του 1944 με τη συμφωνία της Βάρκιζας παραδώσαμε τα όπλα.

Αυτά έζησα, αυτά γράφω.
Αριστείδης Μαρκατσέλης

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Αφιερωμένο στους ήρωες του έπους του 1940

Ιστορικό ντοκουμέντο

Από τα Θεσπρωτικά Νέα, αρ.φ. 70, σελ. 2, της 15ης Νοεμβρίου 1949.
[αναδημοσίευση στο βιβλίο του Δημήτρη Σαφίκου: "Εκεί ψηλά στη Μουργκάνα", σελ. 234-235]

Ο Στρατηγός κ. Χαράλαμπος Κατσιμήτρος
[ήταν αυτός που κατά την εισβολή των Ιταλών στις 28 Οκτωβρίου 1940 παραβίασε(?) τη διαταγή που του εδόθη για οπισθοχώρηση των ελληνικών δυνάμεων και πήγε στα σύνορα, στο Καλπάκι, γράφοντας το έπος του '40 και τον οποίο η πατρίδα μετά το τέλος του πολέμου "αντάμοιψε" με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και τον καταδίκασε σε πολυετή κάθειρξη]
εδέχθη την 28ην Οκτωβρίου (1949) το προεδρείον της Αδελφότητος Λίστης με επιτροπή πολεμιστών του '40 εκ των κ.κ. Σωτ. Σαφίκου, Στ. Στόλη, Γ. Καλογήρου, Ε. Πλόκα, Β. Οικονόμου, Π. Μούτσιου και Νικ. Ιωάννου.

Τον στρατηγόν προσεφώνησε ο πρόεδρος κ. Σωτ. Σαφίκος ειπών τα εξής:

Στρατηγέ μας,
ερχόμεθα ως Ηπειρώται στη σημερινή ιστορική ημέρα που εορτάζομεν ως Εθνικήν, να σας εκδηλώσωμεν την Ηπειρωτικήν ευγνωμοσύνην, διότι Σεις και ημείς οι Ηπειρώται συμπολεμισταί σας, εδώσαμεν την πρώτην νίκην και εθεμελιώσαμεν το ιστορικόν "ΟΧΙ" ως αντίστασιν κατά του εισβολέως και ύστερα οι άλλοι Έλληνες, όλη η Ελλάς ωκωδόμησεν το έπος του 1940.

Ερχόμεθα ακόμη να σας απαλύνωμεν τον πόνο που εδοκιμάσατε από μίαν άδικη καταδίκη για παράπτωμα που εμείς κι όλος ο άλλος κόσμος πιστεύομεν πως δεν σας βαρύνει. Όλος σας ο βίος είναι γεμάτος από πράξεις εθνικάς και πατριωτικάς. Η Ιστορία θα σας δικαιώσει! Εις εκδήλωσιν της ευγνωμοσύνης μας σας προσφέρομεν ως ανάμνησιν, εν μικρόν δώρον, σύμβολον του ψυχικού δεσμού που εδημιούργησε μεταξύ μας το έπος του 1940.

Ο Στρατηγός απάντησεν ως εξής:

Φίλτατε κ. Πρόεδρε,
είμαι βαθέως ευγνώμων και ευχαριστώ θερμώς υμάς και εν σώματι επίσκεψιν υμών προς εμέ, κατά την ιστορικήν ημέραν της 28ης Οκτωβρίου, ως και την ευγενή προσφοράν πολυτίμου αντικειμένου συμβολίζοντος την πρώτην Νίκην μας, την οποίαν σεις οι Ηπειρώται, προμαχούντες των άλλων Ελλήνων, εδώκατε εις την πατρίδα, ως θεμέλιον του έπους του 1940.

Θα αποτελεί τούτο δι' εμέ μίαν συγκινητικήν ανάμνησιν των κοινών αγώνων μας και του αναλλοιώτου ψυχικού συνδέσμου μετά των γενναίων Ηπειρωτών συμπολεμιστών μου οι οποίοι εξεδήλωσαν πάντοτε θερμόν και αμείωτον το ενδιαφέρον αυτών κατά την μακρόχρονον και άδικον κάθειρξίν μου.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Υπάρχει (;) ελπίδα.

Στο έλεος της εγκατάλειψης τα χωριά μας. Απίστευτη η αδιαφορία της πολιτείας.


Επανέρχομαι για μία φορά ακόμη στο καυτό πρόβλημα της περιθωριοποίησης και της ερήμωσης των ορεινών και ημιορεινών χωριών του ∆ήμου Φιλιατών.


Οι ηλικιωμένοι κάτοικοί τους - στην μειονότητα συνταξιούχοι του ΟΓΑ – που βαστάνε Θερμοπύλες, βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους το δράμα της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας της πολιτείας. Οι ξεχασμένοι και περιθωριοποιημένοι συντοπίτες μας που ζουν σ’ αυτή την άγονη και εθνικά ευαίσθητη περιοχή, υφίστανται μία απίστευτη ταλαιπωρία και καταπονούνται οικονομικά και κανείς από τους ιθύνοντες του τόπου μας δεν συγκινείται.

Οι φρουροί της γενέθλιας γης των προγόνων μας, δυστυχώς παραμένουν αποκομμένοι, αφού το συγκοινωνιακό δίκτυο που είναι βασική προϋπόθεση συγκράτησης του πληθυσμού και προσέλκυσης νέων που θέλουν να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη, είναι σχεδόν ανύπαρκτο και αναγκάζονται να μισθώσουν ταξί για να μεταβούν στο νοσοκομείο για τη συνταγογράφηση των φαρμάκων.

Οι αιρετοί του τόπου μας, διαχρονικά εγκατέλειψαν στην τύχη τους αυτά τα μαγευτικά χωριά του ορεινού και ημιορεινού όγκου της πρώην Επαρχίας Φιλιατών, τα επισκέπτονταν μόνο στα πανηγύρια και κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιοδειών. Κανείς τους δε φρόντισε για την αναγκαία βελτίωση των κοινωνικών και τεχνικών υποδομών, που βρίσκονται σήμερα σε μαύρο χάλι.

Το επαρχιακό και το αγροτικό οδικό δίκτυο της περιοχής, είναι χειρότερο και από της γειτονικής Αλβανίας. Τους χειμερινούς μήνες πολλοί δρόμοι λόγω των κατολισθήσεων-καθιζήσεων γίνονται
απροσπέλαστοι. Χαρακτηριστική περίπτωση της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας της πολιτείας αποτελεί η καθίζηση που υπέστη σε δύο σημεία πέρυσι το φθινόπωρο ο επαρχιακός δρόμος κοντά στη Βρυσέλλα και κανείς αρμόδιος δεν ενδιαφέρεται.

Τι περιμένουν άραγε οι υπηρεσίες της Περιφέρειας, να πιάσουν οι βροχές, να διακοπεί η συγκοινωνία και μετά να σπεύσουν να αποκαταστήσουν τις ζημιές;

Για να μην κατηγορηθώ ότι στερούμαι προτάσεων και ασκώ στείρα κριτική, θα ήθελα να επαναλάβω μία πρόταση που είχα καταθέσει πριν μερικά χρόνια στο προηγούμενο ∆ημοτικό Συμβούλιο Φιλιατών, η οποία έχει ελάχιστο οικονομικό κόστος και είμαι βέβαιος ότι θα δώσει μια βαθιά ανάσα
στα ημιθανή χωριά της άλλοτε Επαρχίας Φιλιατών.

Κύριε ∆ήμαρχε, ο ∆ήμος διαθέτει ένα πουλμανάκι το οποίο η προηγούμενη δημοτική αρχή χρησιμοποιούσε για ταξιδάκια αναψυχής. Με αυτό το λεωφορείο, μπορείτε να δημιουργήσετε δημοτική συγκοινωνία, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι δημότες της Σκάλας και της Μουργκάνας. ∆ηλαδή, το πουλμανάκι να πραγματοποιεί εκ περιτροπής καθημερινά δρομολόγια προς τα χωριά
των δύο περιοχών, μεταφέροντας τους κατοίκους στο Φιλιάτι με χαμηλό αντίτιμο εισιτηρίου.
Αν υιοθετήσετε και υλοποιήσετε αυτή την πρόταση, θα απαλλάξετε τους υπερήλικες κατοίκους των 40 χωριών από ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα που τους ταλαιπωρεί αφάνταστα και θα δώσετε το φιλί της ζωής στην άγονη και εγκαταλελειμμένη περιοχή του ορεινού όγκου του ∆ήμου μας.

Και με δεδομένη την επαναλειτουργία των πρώην κλωστοϋφαντουργείων Φιλιατών, είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα τονώσετε τη χειμαζόμενη αγορά και θα δώσετε παράταση ζωής στο δύσμοιρο Φιλιάτι.

Κύριε ∆ήμαρχε, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι έχουμε όλοι ιστορικό χρέος απέναντι στους προγόνους μας, οι οποίοι έχτισαν και διατήρησαν με χίλιους μύριους κόπους τα όμορφα χωριά μας, να τα διασώσουμε και να τα παραδώσουμε στις επερχόμενες γενιές.

Με εκτίμηση, Πέτρος Μίντζας

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Ψήφισμα της Πανηπειρωτικής για τον φόρο στα ακίνητα

ΨΗΦΙΣΜΑ της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος

για την επιβολή φόρου ακινήτου περιουσίας.



ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΛΕΙΣΘΕΝΟΥΣ 15 105 52 ΑΘΗΝΑ

ΤΗΛ.:210-3243822 – Fax: 2103243281


Αρ. Πρωτ. 2091 Αθήνα 10/10/2011

ΨΗΦΙΣΜΑ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, στη συνεδρίαση του της 6ης Οκτωβρίου 2011, συζήτησε το θέμα επιβολής έκτακτου τέλους επί των ακινήτων που επέβαλλε η Κυβέρνηση κατ΄ επιταγή της Τρόικας με το νόμο 4021/2011και κατέληξε στο ακόλουθο ψήφισμα διαμαρτυρίας:

Το χαράτσι που επέβαλε η κυβέρνηση στη μικροϊδιοκτησία (απαλλάσσοντας με ευνοϊκές εξαιρέσεις τη βιομηχανία, τη βιοτεχνία και τους κοινόχρηστους χώρους των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων), έχει εξοργίσει την Ηπειρωτική αποδημία και τον Ελληνικό λαό.

Πέραν του ότι το εν λόγω χαράτσι είναι αντιλαϊκό και αντισυνταγματικό, πέραν του ότι αποτελεί στίγμα αντιλαϊκού θράσους, σε συνδυασμό και με τα αλλεπάλληλα έκτακτα και βάρβαρα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα και που κυρίως πλήττουν τα χαμηλά λαϊκά εισοδήματα, ο λαός μας έχει οδηγηθεί πλέον σε απελπισία και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα αναγκαία και στοιχειώδη.

Η ΠΣΕ καλεί τις οργανώσεις της Ηπειρωτικής αποδημίας με συγκεντρώσεις, ανακοινώσεις, να διαφωτίσουν τα μέλη τους, έτσι ώστε να αντισταθούν και να μη σκύψουν το κεφάλι, γιατί η άρνηση πληρωμής είναι αναγκαία πράξη για τους μη έχοντες και πράξη αλληλεγγύης για κείνα τα λαϊκά νοικοκυριά που ακόμη αντέχουν.

Τέλος, η ΠΣΕ διαμαρτύρεται έντονα για τη λήψη τέτοιων αντιλαϊκών μέτρων, που οδηγούν το λαό σε πτώχευση και καλεί την κυβέρνηση να αφουγκραστεί επιτέλους την απελπισία και την αγωνία εκατομμυρίων πολιτών και να προβεί σε ανάκληση του εν λόγου μέτρου και στην αλλαγή οικονομικής πολιτικής.

Το γραφείο Τύπου της ΠΣΕ

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Νέα από την Κίνηση Ενεργών Πολιτών: "ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΛΑΜΑΣ"


Όμορφο και καθαρό θέλουμε να χαιρόμαστε τον Καλαμά
εμείς και τα παιδιά μας!
[Δείτε όμορφες φωτογραφίες από το αγαπημένο μας ποτάμι, εδώ... >>>]


Διαβάζουμε στη σελίδα της Πανελλήνιας Κίνησης Ενεργών Πολιτών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη "ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΛΑΜΑΣ" στο facebook:

Ακούστε παρακαλάμιοι κάτοικοι:

Το εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων δεν λειτουργεί γιατί είναι ακριβά τα φίλτρα! Ειπώθηκε κατά την συνεδρίαση του Δήμου Ζίτσας χωρίς να αντιδράσει κανείς.

Αστικά, νοσοκομειακά, βιομηχανικά λύματα, πάνε ανεκμετάλλευτα στον Καλαμά.

Επίσης κουτσουλιές από 200.000 κότες ημερησίως αδειάζονται ένθεν και ένθεν της τάφρου.

Το ποτάμι είναι πλέον σκέτο δηλητήριο. Βυτία που αδειάζουν τους εναπομείναντες βόθρους τα ρίχνουν στην τάφρο!

Σε έξαρση ο καρκίνος στους καλλιεργητές της Λαψίστας που ποτίζουν με λύματα τα χωράφια τους.

Σε έξαρση οι μολυσματικές ασθένειες στις εκβολές του Καλαμά.

Ψοφάνε τα κοπάδια που από άγνοια ποτίζουν οι κτηνοτρόφοι από τον Καλαμά.

Βρώμισαν οι παραλίες της Κέρκυρας και του Δρέπανου.

Υποβαθμίστηκαν τα προϊόντα των αγροτών και δεν μπορούν να τα εξάγουν, αλλά και στην ντόπια αγορά δεν προτιμούνται.

Με τι θα ζήσουν, αν ζήσουν;


Η ζωή μας κύκλους κάνει!
Για να μην ξεχνάμε...
Οι φωτογραφίες και το κείμενο είναι από το εξαιρετικό πόνημα με τίτλο:
"Καλαμάς & Αχέροντας, φύση/άνθρωπος/ιστορία/πολιτισμός"
από τον Φορέα Διαχείρισης Στενών και Εκβολών ποταμών Αχέροντα και Καλαμά.

Και κάτι ευχάριστο:


Η Πανελλήνια Κίνηση Ενεργών Πολιτών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη "ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΛΑΜΑΣ" απέκτησε στέγη. Μετά από αίτηση της Κίνησης προς τον Δήμο Ζίτσας, μας παραχώρησαν την αίθουσα που στεγάζονταν το Κ.Ε.Π. Βουτσαρά. Τους ευχαριστούμε θερμά, και ελπίζουμε ότι με την ειλικρινή συνεργασία τους, και μετά από τις δεσμεύσεις του κ. Δημάρχου κατά την συνεδρίαση, θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο δύσκολο έργο που αναλάβαμε.

Από τους αγώνες των Θεσπρωτών για έναν καθαρό Καλαμά,
οι οποίοι όπως φαίνεται δεν ήταν αρκετοί
για να λύσουν το μεγάλο αυτό πρόβλημα.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Στη μνήμη του Βελλαΐτη δάσκαλου Δημήτρη Χίνου


Διαβάστε την ιστορία της σχολής και δείτε φωτογραφίες και βίντεο, εδώ... >>>

Με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση της Σχολής Βελλάς,
οι τετραήμερες εκδηλώσεις του οποίου ξεκίνησαν σήμερα,
δημοσιεύω μερικές παλιές φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο της κας Σωτηρίας Μούτσου,
συζύγου του αείμνηστου συγχωριανού μας Δημήτρη Χίνου
ο οποίος αποφοίτησε από τη σχολή αυτή το 1964.

Στη μνήμη του Δημήτρη Χίνου και σε όλους τους Βελλαΐτες
αφιερώνω τις φωτογραφίες αυτές και εύχομαι, ως Βελλαΐτης κι εγώ,
η Παναγία η Βελλαΐτισσα να μας προστατεύει όλους και να μας δίνει δύναμη.


Άλλωστε όλοι μας έχουμε ζήσει εκεί τα καλύτερα και σημαντικότερα χρόνια της ζωής μας και οφείλουμε πάρα πολλά σ' αυτή τη Σχολή την οποία και αισθανόμαστε ως δεύτερο σπίτι μας.

Πουλίζος Χριστόφορος
[απόφοιτος 1987]





Οι Βελλαΐτες ήταν (και είναι) πάντοτε αγωνιστές και μπροστάρηδες,
όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν.





Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Βελλάς Ιωαννίνων

 Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο Βελλάς Ιωαννίνων

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Ακολουθώντας τον ρου του Καλαμά...



Πρωτόγονη εμπειρία στους λόφους του Άνω Καλαμά, στην Ήπειρο

Από την Ηλεκτρονική Εφημερίδα: "ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΟNLINE"
"Η" Online 17/8 10:56

Το άγριο φυσικό τοπίο σε γαληνεύει και το υδάτινο στοιχείο σε γεμίζει ενέργεια. Εκεί, μαθαίνεις πολλά μυστικά επιβίωσης στο δάσος, αλλά και πώς να ψαρεύεις πέστροφα στη λίμνη Ζαραβίνα και τον ποταμό Καλαμά. Η εμπειρία της επαφής με τους λόφους, τα βουνά και τις ρεματιές του Άνω Καλαμά, στην Ήπειρο, είναι μια "περιπέτεια" για να γνωρίσεις το μεγαλείο της δημιουργίας, αλλά και να ζήσεις μέσα στη φύση.

φωτό: New In Greece
Αφετηρία για την ολοήμερη ή τη διήμερη απόδραση είναι το χωριό Παρακάλαμος, που απέχει 45 χλμ από τα Γιάννενα και βρίσκεται στο δρόμο για το συνοριακό φυλάκιο της Κακκαβιάς.

Οδηγοί μας είναι ο Γιάννης Χαλδούπης, μαζί με τη σύντροφο του τη Νέλυ, η οποία πριν από χρόνια ταξίδεψε από την Ολλανδία για να γνωρίσει την Ήπειρο κι έμεινε για πάντα εκεί.

Ο Γιάννης είναι ένας νέος άνθρωπος, φυσιολάτρης και μουσικός. Μιλάει με πάθος για το χωριό του, τον τόπο του με τα βουνά και τα ποτάμια, που τον μάγεψαν από τα παιδικά του χρόνια.

Χρειάστηκαν δέκα λεπτά της ώρας με αυτοκίνητο για να φτάσουμε σε μια τοποθεσία ανάμεσα στα χωριά Ριάχοβο και Καταρράκτης. Η πεζοπορία στη φύση μόλις ξεκίνησε. Το τοπίο στο πυκνό δάσος με τα ψιλόλιγνα αιωνόβια δένδρα θυμίζει σκηνές από τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών. Εκεί, ανάμεσα στα δέντρα, όπως μας λέει ο Γιάννης, τον Οκτώβριο μαζεύει τα νόστιμα και θρεπτικά βασιλικομανίταρα.

Οι μυρουδιές της φύσης και οι εικόνες της σε συνεπαίρνουν, το ίδιο και όσα μαθαίνουμε για την επιβίωση στο δάσος. Το βουητό από το ποτάμι φτάνει στα αυτιά μας και ο ενθουσιασμός βάζει "φτερά" στα πόδια.

Περπατάμε στο μονοπάτι δίπλα στην κοίτη, ακολουθώντας τον μαγικό ήχο. Διακόσια μέτρα πιο κάτω, ο καταρράκτης του Καλάμι μας κλείνει τα στόματα και ανοίγει διάπλατα τα μάτια. Παλαιότερα, το ύψος του καταρράκτη έφτανε τα 30 μέτρα, ενώ, όπως μαθαίνουμε, από εδώ αρχίζει μια ιδανική διαδρομή για τους λάτρεις του canyoning, που καταλήγει στο Λίθινο, το χωριό που δεσπόζει πάνω από το Θεογέφυρο*.

Το Θεογέφυρο
Πηγή: ellas2wordpress
Αχόρταγα το βλέμμα τριγυρίζει και η φαντασία καλπάζει. Γαντζώνεσαι κυριολεκτικά στην άκρη του γκρεμού για να αποτυπώσεις στην κάμερα όσο καλύτερα γίνεται το μεγαλείο της φύσης. Όλα μοιάζουν με κινηματογραφικό σκηνικό μέσα στην άγρια ζούγκλα του Βιετνάμ.

Η ερώτηση στο Γιάννη για τον εάν οι 'Ελληνες επιλέγουν αυτή την απόδραση, έρχεται αυτόματα, ενώ η απάντησή του μας ξαφνιάζει: "Τους Έλληνες δεν τους ενδιαφέρει. Έχουν μάθει να κάνουν το δάσος χωματερή από τα σκουπίδια, ενώ ορισμένοι χαίρονται όταν το καίνε". Όπως μας λέει, συνεχίζοντας τη συζήτηση, "οι Ευρωπαίοι είναι εκείνοι που ενδιαφέρονται για τη ζωή μέσα στη φύση".

Στην περιοχή έρχονται επισκέπτες από την Αγγλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που θέλουν να ζήσουν έστω και για λίγο διαφορετικά και ζητούν μια διήμερη, συνήθως, απόδραση στο βουνό.

Η ώρα κυλάει χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Είναι μεσημέρι και η περιπλάνηση συνεχίζεται με ψάρεμα. Ο Γιάννης μαζεύει ξερά κλαδιά και ανάβει φωτιά. Το μενού έχει πέστροφα ψητή στα κάρβουνα. Την ώρα του φαγητού, μας μιλάει για την επόμενη έκπληξη στο βουνό. Θα χρειαστεί να περπατήσουμε περίπου μισή ώρα πάνω στην πλαγιά για να δούμε τις μεγάλες βουνίσιες χελώνες να λιάζονται στο στεγνά και ηλιοκαμένα βράχια μιας περιοχής, που, όμως, δεν θέλει να μας αποκαλύψει πώς τη λένε.

Όπως μας εξηγεί, η μυστικότητα είναι γιατί θέλει να προστατέψει τις χελώνες, καθώς από το καβούκι τους φτιάχνονται οι καλύτερες και ακριβότερες πέννες .

Το επιδόρπιο έχει άγρια βατόμουρα και το φλούδι από βολβούς αγριοτριανταφυλλιάς, που είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, ενώ τους ήχους της φύσης καλύπτουν το κλαρίνο και το πωγωνίσιο τραγούδι του Γιάννη Χαλδούπη.

Ο πανέμορφος Καλαμάς (στη Λεπτοκαρυά)

φωτό: Ιππικό Πάρκο Λεπτοκαρυάς Θεσπρωτίας

Πανελλήνια Κίνηση Ενεργών Πολιτών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη
"Καθαρός Καλαμάς"

__________________________

* O μύθος λέει πως μια γυναίκα λεχώνα από το Λίθινο, πήγε στο Μοναστήρι ν΄ ανάψει τα καντήλια του, αφήνοντας το παιδί της να κοιμάται στο σπίτι. Το πέρασμα του ποταμού γινόταν με μια πρόχειρη ξύλινη γέφυρα. Σαν έφθασε στο μοναστήρι άρχισε να πέφτει δυνατή βροχή, το ποτάμι φούσκωσε, τα νερά του ανέβηκαν πολύ και παρέσυραν την ξύλινη γέφυρα. Στον γυρισμό της η γυναίκα βλέπει την γέφυρα να λείπει και γεμάτη αγωνία για το πως θα περάσει απέναντι σκύβει, γονατίζει και προσεύχεται: “…Θεέ μου τι θα κάνω τώρα που είμαι λεχώνα και θα πρέπει να βυζάξω το παιδί μου. Θα ξυπνήσει και θα κλαίει…” είπε στην προσευχή της. Τότε με μιας τα νερά του ποταμού υποχώρησαν και στο σημείο που ήταν η ξύλινη γέφυρα, χάθηκαν. Είχαν χωνέψει κάτω από μια μεγάλη πέτρα για να βγουν και πάλι στην επιφάνεια λίγα μέτρα πιο κάτω. Η λεχώνα μόλις διαπίστωσε ότι μπορεί να περάσει απέναντι, έτρεξε στο σπίτι της και τάϊσε το παιδί της, που στο μεταξύ μόλις είχε ξυπνήσει. Αφού το τάισε τότε συνειδητοποίησε τι ακριβώς έγινε στο ποτάμι. Τρέχει χτυπάει την καμπάνα του χωριού φωνάζοντας “…Ελάτε χωριανοί έγινε θαύμα. Ελάτε χωριανοί έγινε θαύμα. Ο Θεός χάλασε την ξύλινη γέφυρα και έφτιαξε μια δική του…” Μαζεύτηκαν οι χωριανοί και πήγαν στο σημείο της διάβασης, όπου διαπίστωσαν πραγματικά το ποτάμι να περνάει κάτω από έναν βράχο ο οποίος σχημάτιζε ένα φυσικό γεφύρι. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με την παράδοση σχηματίστηκε το γεφύρι. Ο Θεός άκουσε την προσευχή της γυναίκας και δημιούργησε ένα γεφύρι για να περάσει αυτή απέναντι να ταϊσει το μικρό της αγγελούδι. Για τον λόγο αυτό οι κάτοικοι του χωριού έβγαλαν το γεφύρι Θεογέφυρο!




Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

"Γιορτή Μοσχαριού" στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας

Γίνεται σήμερα (2/10/2011), όπως και κάθε Φθινόπωρο τα τελευταία χρόνια, την πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη, στον Τσαμαντά Φιλιατών η γνωστή πλέον "Γιορτή Μοσχαριού".
Επιλεγμένα Μοσχάρια δημοπρατούνται στην πλατεία του χωριού και μαγειρεύονται με παραδοσιακό τρόπο σε μεγάλα καζάνια, φαγητά πλούσια, με κυρίως πιάτο το νοστιμότατο μοσχάρι με κριθαράκι καθώς επίσης και άφθονα κρασιά και τσίπουρο . Ακολουθεί χορός και τραγούδι.
Όσοι τυχεροί μπορέσουν να επισκεφτούν τον ακριτικό Τσαμαντά είναι σίγουρο πως θα περάσουν μια αξέχαστη μέρα με παραδοσιακό γλέντι, ντόπιο φαγητό και άφθονο ποτό!
Καλή διασκέδαση !

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011