Ο ιερέας - οικονόμος Βασίλειος Τσοπόκης ταυτίστηκε με την ιστορία της Γλούστας από το 1932 [όταν με ενέργειες της Αδελφότητας χειροτονήθηκε ιερέας στο χωριό και ο οποίος προτού οδηγηθεί στην ιεροσύνη ήταν αρτεργάτης στην Αθήνα και μάλιστα υπήρξε ο εμπνευστής και αγωνιστής τής δημιουργίας του Σωματείου Αρτεργατών της Αθήνας], μέχρι και το τέλος της ζωής του.
Επέστρεψε, λοιπόν, στο χωριό όπου και έμεινε για όλη τη ζωή του, διακονώντας με σύνεση και αγάπη προς όλους τους συγχωριανούς του. Ήταν πολύ γνωστός σε όλη τη γύρω περιοχή και σε κάθε σοβαρό ζήτημα ζητούνταν πάντα η γνώμη του. Ο τρόπος που έψαλε και η γλυκύτατη φωνή του την ώρα της θείας λειτουργίας συνάρπαζαν και μάγευαν όποιον είχε την τύχη να μετέχει σ' αυτήν.
Άξια συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης στη ζωή του υπήρξε η πρεσβυτέρα Σταματία Τσοπόκη - Ζκέρη, μια μειλίχια και καλοσυνάτη γυναίκα, που στάθηκε άξια παπαδιά δίπλα του.
Όσοι τον γνώρισαν είναι βέβαιο πως θα τον θυμούνται για πάντα!
