Ο Σπύρος Μήτσης ή καπετάν Κρεμμύδας, γενναίος και σεμνός Ηπειρώτης, Εθνικός Αγωνιστής από το χωριό Ιερομνήμη, υπήρξε δάσκαλος για 5-6 χρόνια στο χωριό Πεκλάρι (Πηγή) Κόνιτσας, κατετάγη το έτος 1908 ως εθελοντής. Τον όρκισε ο σεβάσμιος ηγούμενος της Αγίας Αικατερίνης Ιωαννίνων κ. Άνθιμος Κτενιάδης το 1908, ο οποίος όρκισε τους περισσότερους εθελοντές αγωνιστές του 1912-13. Ήταν σημαντικό στέλεχος της Ηπειρωτικής Εταιρείας.
Ο λίαν συγκινητικός όρκος του έχει ως εξής:
«Ορκίζομαι επί του Ιερού Ευαγγελίου, εις το όνομα της μίας και Αδιαιρέτου και Ομοουσίου Αγίας Τριάδος, ότι θέλω λύσει την τελευταίαν ρανίδα του αίματός μου προς απελευθέρωσιν της φιλτάτης μου Πατρίδος Ηπείρου. Όταν διαταχτώ προς τούτο και ότι θέλω τηρήσει απόλυτον εχεμύθειαν περί του σκοπού και του έργου της Εταιρείας. Σε περίπτωση δε φανώ επίορκος να υποστώ τας συνεπείας περί ποινών μυστικού άρθρου και να είμαι επικατάρατος».
Τέτοιοι λεβέντες ήταν οι αγωνιστές του 1912-13, γιʼ αυτό όχι μόνο νίκησαν, αλλά συνέτριψαν κυριολεκτικά τις υπέρτερες και άριστα οχυρωμένες Τουρκικές δυνάμεις, μετά από 460 χρόνια επώδυνης και μισητής σκλαβιάς.
Πηγή: εφημερίδα "ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ"
Ο λίαν συγκινητικός όρκος του έχει ως εξής:
«Ορκίζομαι επί του Ιερού Ευαγγελίου, εις το όνομα της μίας και Αδιαιρέτου και Ομοουσίου Αγίας Τριάδος, ότι θέλω λύσει την τελευταίαν ρανίδα του αίματός μου προς απελευθέρωσιν της φιλτάτης μου Πατρίδος Ηπείρου. Όταν διαταχτώ προς τούτο και ότι θέλω τηρήσει απόλυτον εχεμύθειαν περί του σκοπού και του έργου της Εταιρείας. Σε περίπτωση δε φανώ επίορκος να υποστώ τας συνεπείας περί ποινών μυστικού άρθρου και να είμαι επικατάρατος».
Τέτοιοι λεβέντες ήταν οι αγωνιστές του 1912-13, γιʼ αυτό όχι μόνο νίκησαν, αλλά συνέτριψαν κυριολεκτικά τις υπέρτερες και άριστα οχυρωμένες Τουρκικές δυνάμεις, μετά από 460 χρόνια επώδυνης και μισητής σκλαβιάς.
Πηγή: εφημερίδα "ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ"
