Δημήτρης Χίνος, ένας Γλουστινός που πρόσφερε πάρα πολλά στον τόπο του

Γεννήθηκε το 1942 στον Αναβρυτό (Φ/Βορτόπια) Θεσπρωτίας όπου και δέχτηκε τη βασική του εκπαίδευση. Μόλις τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, στον Παλαμά Καρδίτσας, εγγράφεται στην Εκκλησιαστική Παιδαγωγική Ακαδημία Βελλάς Ιωαννίνων απ’ όπου αποφοίτησε το 1964. Το 1966 διορίστηκε ως δάσκαλος στην Κεφαλλονιά, όπου υπηρέτησε για δέκα χρόνια. Την επόμενη χρονιά παντρεύτηκε τη συγχωριανή, συνάδελφο και σύντροφο της ζωής του Σωτηρία (Ρούλα) Μούτσου, με την οποία έδωσαν μαζί τη μάχη της ζωής, αλλά και τον αγώνα για την ιδιαίτερη πατρίδα τους τη Θεσπρωτία, τη Μουργκάνα, τη Γλούστα.

Δάσκαλος, διευθυντής γραφείου, γραμματέας ΠΥΣΠΕ, οργανωτής υποδειγματικών διδασκαλιών και παιδαγωγικών συνεδρίων, ενεργό στέλεχος από τότε επιτροπών πολιτισμού και αθλητισμού. Ανήσυχος και υπεύθυνος, δεν αρκέστηκε στο πτυχίο του δασκάλου που έλαβε στη Βελλά, αλλά φοίτησε δύο χρόνια στο ΜΔΔΕ, τελείωσε το τμήμα Δημόσιας Διοίκησης της ΠΑΣΠΕ, βελτίωσε τα Αγγλικά του, επιμορφώθηκε σε θέματα Λαϊκής Επιμόρφωσης, παρακολούθησε και οργάνωσε σεμινάρια χρήσης εποπτικών οργάνων, έγραφε από τότε στην Κεφαλλονιά λαογραφικές εργασίες για τα ήθη και έθιμα, που φιλοξενούνται στο Λαογραφικό Αρχείο του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το 1977 μέχρι το 1979 υπηρέτησε στο Περιστέρι Αττικής και μετά στο γραφείο διαμερίσματος Ανατολικής Αττικής και από το 1986 μέχρι το 1990 ήταν διευθυντής του 16ου Δημοτικού Σχολείου Αμαρουσίου.

Η αγάπη του για την παιδεία ήταν παράλληλα δεμένη με την αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα του και υπήρξε πρωταγωνιστής στο να συνεγείρει συνειδήσεις, μεταλαμπαδεύοντας και στους άλλους, τον πατριωτισμό και την αγάπη για τον τόπο του.

Υπήρξε πρόεδρος από το 1976, για 9 χρόνια, του συλλόγου Κεφαλοχωριτών Θεσπρωτών Αττικής, με πλούσιο έργο που έδειχνε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του, τις ανησυχίες και τις δυνατότητές του για προσφορά, καθώς και πολλά έργα πολιτισμού στο χωριό του τη Γλούστα, το Κεφαλοχώρι του. Επίσης δημιούργησε χορευτικό τμήμα για να διατηρούνται οι παραδόσεις και να μαθαίνουν τα ήθη και έθιμα του τόπου τους τα απόδημα παιδιά των Γλουστινών και να διατηρούν την επαφή τους με την ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Η δραστηριότητά του εκτιμήθηκε από όλους τους κοντοχωριανούς του, τους Μουργκανιώτες, και έτσι από το 1986 ως το 1992 ήταν Γραμματέας στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Μουργκάνας και στη συνέχεια πρόεδρός της ως τις 10 Μαΐου 1998 οπότε και έφυγε από κοντά μας εντελώς αναπάντεχα. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει να υλοποιείται το μεγάλο του όραμα για την απόκτηση ιδιόκτητης στέγης από την Ομοσπονδία, η οποία για να τον τιμήσει έδωσε σε μια αίθουσα των νέων εγκαταστάσεών της το όνομα, του για πολλά χρόνια προέδρου της, Δημήτρη Χίνου.

Ο αγώνας των 16 χωριών της Μουργκάνας και ο αγροτικός ξεσηκωμός τους (1858-1930), αναδείχτηκε και έγινε ευρύτερα γνωστός με δικές του κυρίως προσπάθειες (*), έγινε μνημείο μπροστά στον αυλόγυρο του Αϊ Δημήτρη και θεσπίστηκε επέτειος για το "Κιλελέρ της Μουργκάνας", που γιορτάζεται με μεγαλοπρέπεια κάθε τρία χρόνια στο Κεφαλοχώρι (Γλούστα) Φιλιατών Θεσπρωτίας.

Εκεί κοντά στήθηκε, μετά τον ξαφνικό και αναπάντεχο θάνατό του, η προτομή του, για να μπορεί να αγναντεύει από κει την αγαπημένη του Μουργκάνα, και στα αποκαλυπτήρια της οποίας, την Κυριακή 13 Αυγούστου 2000, ο νομάρχης Θεσπρωτίας Νίκος Τσώνης στην ομιλία του μεταξύ άλλων ανέφερε χαρακτηριστικά:

«…Πρόεδρε, όσο σε γνώρισα και όσο σε ήξερα είδα τον άνθρωπο, είδα την καλοσύνη, τη φιλοπατρία, την αγάπη και την πίστη, την εργατικότητα και τον αγώνα, την αποτελεσματικότητα και την αλήθεια, τη συνεργατικότητα και την προτροπή.

Είδα και πίστεψα κι εγώ ότι τούτο τον τόπο μπορούμε να τον σηκώσουμε ψηλά

Πρόεδρε, με ρώτησαν πολλοί, γιατί κάνατε προτομή στον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Μουργκάνας, αφού δεν ήταν Πρωθυπουργός, Δεσπότης, Αξιωματούχος. Και τους απάντησα μ’ όλο το σεβασμό στην προσωπικότητά σου και τη σεμνότητά σου:

• γιατί αυτός δεν είχε τίτλους μεγαλόσχημους, αλλά τίτλους ζωής
• γιατί η φλόγα του, έγινε δύναμη δημιουργίας σε τούτο το μικρό τόπο
• γιατί μας έκανε να τον αγαπήσουμε, να τον σεβόμαστε και να τον ταυτίσουμε με τούτη την αγαπημένη γη
• γιατί όποιος θα βλέπει τη μορφή του θα ρωτάει και θα μαθαίνει για έναν άνθρωπο που μπορεί να είναι υπόδειγμα, δάσκαλος ζωής.

Γι’ αυτό Πρόεδρε δε σου λέμε αντίο.

Ζεις, ακούγεται η φωνή σου μαζί με τον αγέρα της Μουργκάνας. Αφουγκραζόμαστε το λόγο σου και ακολουθούμε το δρόμο που χάραξες.»

(Πηγή: Εφημερίδα «Ήπειρος», Τρίτη 15 Αυγούστου 2000, φύλλο 1508, σελ. 1,8,9 και 10.)

 
* [Θα πρέπει εδώ να τονιστεί, για την ακρίβεια των γεγονότων, πως τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τον αγροτικό ξεσηκωμό του 1858-1930 έγιναν στις 10 Αυγούστου 1986 και πρόεδρος της ομοσπονδίας Μουργκάνας ήταν τότε ο Βασίλειος Τσοπόκης οπότε και θεσπίστηκε η επέτειος για "το Κιλιλέρ της Μουργκάνας" να γιορτάζεται με μεγαλοπρέπεια κάθε τρία χρόνια στο Κεφαλοχώρι (Γλούστα) Φιλιατών - Θεσπρωτίας]

[Στην προσπάθειά μας να διατηρήσουμε αναλλοίωτη τη μνήμη από την ιδιαίτερη πατρίδα μας δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε σε όσους χωριανούς μας βοήθησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τον τόπο και ιδιαίτερα το χωριό μας, τη Γλούστα, στη μακρόχρονη πορεία του μέχρι σήμερα, σε μια ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης.

Τους ευχαριστούμε όλους από καρδιάς, ελπίζοντας πως θα βρουν άξιους μιμητές και συνεχιστές τού έργου τους, μέσα από τις σύγχρονες γενιές των παιδιών της Γλούστας.

Επειδή, όπως είναι φυσικό, είναι δύσκολο να έχουμε στοιχεία για τους πολλούς Γλουστινούς που θα έπρεπε να αναφερθούν στην ιστοσελίδα μας, παρακαλούμε θερμά όποιον γνωρίζει κάποια στοιχεία και έχει φωτογραφίες Γλουστινών, να μας τις στείλει στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: glousta@gmail.com και εμείς θα φροντίσουμε άμεσα, τα στοιχεία αυτά να δημοσιευθούν.

Εκ των προτέρων ευχαριστούμε πολύ όσους θα μας βοηθήσουν σ' αυτή μας την προσπάθεια.]