Τη Δευτέρα 9/8/2010 προβλήθηκε σε επανάληψη από το κρατικό κανάλι το καταπληκτικό ντοκυμαντέρ της εκπομπής "doc on air" με τίτλο: ΜΕ ΛΙΓΟ ΦΩΣ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ" στο οποίο παρουσιάστηκε η ζωή και το έργο του μεγάλου Θεσπρωτού ποιητή Μιχάλη Γκανά.
«Με αφορμή την Ημέρα Ποίησης θα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα έναν σημαντικό σύγχρονο Έλληνα ποιητή: τον Μιχάλη Γκανά. Τον Ηπειρώτη, που η ελληνική περιπέτεια του εμφυλίου και της φτώχειας τον ξερίζωσε μία και δύο φορές από τον τόπο του. Η μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας τον στροβίλισε στη δίνη της και τον έστειλε την πρώτη φορά στην Ουγγαρία και τη δεύτερη στην Αθήνα. Την πόλη που για χάρη των παιδιών του έγινε, τελικά, η δεύτερη πατρίδα του.
Η ιστορία του ποιητή Μιχάλη Γκανά ξεκινά από την Αθήνα. Τον τόπο τής μέσα του εξορίας. Μια ξένη πόλη, εχθρική, που όσο μεγάλωνε εκείνη τόσο ερήμωνε ο αγαπημένος του τόπος, η γενέθλια γη, η Ήπειρος. Τα ποιήματά του είναι οι χάρτινες ιστορίες ενός εσωτερικού μετανάστη, ενός επαρχιώτη που ζει τη μεγαλούπολη μέσα από τους συμπατριώτες του, Ηπειρώτες. Εργάτης σε εργοστάσιο, για το μεροκάματο, και ταυτόχρονα το γράψιμο. Και ύστερα υπάλληλος σε βιβλιοπωλείο, όπου για δώδεκα χρόνια ο Μιχάλης Γκανάς έζησε βουτηγμένος στον δικό του παράδεισο, των τυπωμένων λέξεων. Τα καλύτερα χρόνια της ζωής του, όπως λέει. Οι λέξεις του Γκανά είναι φωτογραφίες. Βαλμένες η μία δίπλα στην άλλη ζωντανεύουν τις εικόνες που συλλαμβάνει η κάμερα, η οποία τον ακολουθεί πότε στη μία πατρίδα, την Αθήνα, και πότε στην άλλη, το χωριό. Τα τοπία του είναι ορεινά, με ομίχλη, βροχή και χιόνι. Τα θέματά του ξεπηδούν από τις μνήμες του: Προσωπικά βιώματα, αυτοί που έφυγαν για αλλού, αυτοί που έφυγαν για πάντα, αυτοί που έμειναν πίσω. Ο ήχος του κλαρίνου και η ποίηση των δημοτικών τραγουδιών. Η ύπαιθρος που ρημάζει και η πόλη που καταναλώνει και διαρκώς παχαίνει. Η βίαιη πόλη που άργησε να συμφιλιωθεί μαζί της αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Γιατί και οι δύο –και εκείνος και η πόλη- άλλαξαν μαζί».
