Ο Τσάμικος γάμος
ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ έργο με τίτλο: «Τσάμικος γάμος», (Ηπειρώτικη ηθογραφία σε 4 πράξεις και 8 εικόνες) του Χρήστου Παπασταύρου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Μούλιου, ανέβασε ο θεατρικός όμιλος της Ομοσπονδίας Μουργκάνας.

Πρόκειται για ηπειρώτικη ηθογραφία που γράφτηκε από τον πολιτικό και δικηγόρο συγγραφέα, περί τα μέσα του περασμένου αιώνα με κεντρικό θέμα το τελετουργικό του γάμου, όπως αυτός γινόταν μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια στον ευρύτερο θεσπρωτικό χώρο.
Χαρακτηριστική είναι η σιωπή της νύφης και του γαμπρού. Η απόλυτη εξουσία στην επιλογή των συντρόφων από γονείς και συγγενείς, με ενδιάμεσο κρίκο τον προξενητή.
Στη γαμήλια τελετουργία, η επιλογή του συντρόφου γινόταν από το οικείο περιβάλλον με τρεις βασικές προϋποθέσεις: α) ανάλογο κοινωνικό στάτους, που ρυθμιζόταν από το οικονομικό επίπεδο των δύο συζύγων, β) επιλογή με βάση το οικογενειακό στάτους, δηλαδή τη θέση της οικογένειας (σόι) μέσα στην κοινότητα και γ) μικρή απόκλιση στην ηλικία των δύο συζύγων -η μεγαλύτερη ισοσκελιζόταν με τα οικονομικά προσόντα του γαμπρού ή της νύφης. Η μόνη ίσως διαφορά αφορούσε το θέμα της προίκας.

Η συνταγή είναι παλιά. Ξεπερασμένη, όχι...
Δάσκαλος χορού-τραγουδιού, Γιώργος Στεργίου. Νύφη, Μαρία Ηλιοπούλου. Γαμπρός, Παντελής Σταματελόπουλος.
(σχόλια από τις εφημερίδες: Ναυτεμπορική 12/9/2006 και Ελευθεροτυπία 18/9/2006)
