Το διάβασα σήμερα στο ioannina Voice
Ανακοίνωση του Ορειβατικού Συλλόγου για καταστροφές πινακίδων σήμανσης
Ο Ε.Ο.Σ. Ιωαννίνων σε συνεργασία με την «ΉΠΕΙΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ Α.Ε.» τον προηγούμενο Οκτώβριο (2011) είχε προβεί στη σήμανση του μονοπατιού Πάπιγκο – Άνω Κλειδωνιά με πινακίδες σε πασσάλους αλλά και πάνω σε δέντρα. Με την ενέργειά μας αυτή σκοπεύαμε στο να καταστήσουμε ευκρινές το μονοπάτι που οδηγεί στο ύψωμα «Κούλα», ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμο απ’ όποιον ήθελε να κάνει τη συγκεκριμένη διαδρομή. Όμως με έκπληξη διαπιστώσαμε την Κυριακή 5-2-2012 στην προγραμματισμένη διαδρομή του Συλλόγου μας στην περιοχή, ότι όλες οι πινακίδες είχαν αφαιρεθεί ή είχαν καταστραφεί. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το γεγονός καθ’ ότι η σήμανση του μονοπατιού αυτού – όπως και κάθε μονοπατιού – μόνο οφέλη μπορεί ν’ αποφέρει στα χωριά της περιοχής. Έχουμε πληροφορίες ότι η καταστροφή και η αφαίρεση των πινακίδων είναι έργο κάποιων ασυνείδητων που αναπτύσσουν παράνομη κυνηγητική δραστηριότητα στην περιοχή. Καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε το γεγονός προς κάθε αρμόδιο φορέα της περιοχής.
Τελικά σ' αυτόν τον τόπο τα αυτονόητα είναι δυσεύρετα...
Τι να πει κανείς όταν κάποιοι από εμάς καταστρέφουν και τις λίγες προσπάθειες που απέμειναν για ανάπτυξη του τόπου μας και θεωρούν ανάπτυξη μόνο ό,τι σχετίζεται με "τσιμεντοποίηση των πάντων" και "μαζικό τουρισμό"....(;)
Δυστυχώς δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως μόνο με ήπιες μορφές τουρισμού και εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας θα μπορέσουμε όχι μόνο να βγούμε από την κρίση αλλά και να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας μια ανεκτίμητη περιουσία που είναι η ίδια η πατρίδα μας!
Πριν από λίγες μέρες παρακολούθησα στη ΝΕΤ μια παρόμοια ιστορία που διαδραματίζεται στη Νάξο με έναν φυσιολάτρη Γερμανό(!) -ευτυχώς υπάρχουν και τέτοιοι - ο οποίος σηματοδοτεί τα παλιά μονοπάτια του νησιού, για να το εντάξει στον ευρωπαϊκό χάρτη μονοπατιών Ε4, και στη συνέχεια έρχονται οι ντόπιοι για να καταστρέψουν τις πινακίδες και να τα στρώσουν με τσιμέντο(!!!)
«Κάθε μέτρο τσιμεντόδρομου διώχνει από το νησί τρεις ξένους κάθε μέρα» ήταν τα λόγια του!
Πρέπει κάποιος να πει στους νεοέλληνες πως οι ξένοι δεν έρχονται στην Ελλάδα για το τσιμέντο και τα μεγάλα και σύγχρονα κτίριά μας. Τέτοια έχουν πολλά και καλύτερα στον τόπο τους. Εδώ έρχονται για την ανεπανάληπτη ομορφιά της φύσης μας, για τον πολιτισμό και την ιστορία μας, για τον ήλιο και τις καθαρές θάλασσές μας, για την ζεστασιά και τη φιλοξενία του καθημερινού, απλού Έλληνα. Για μια "καλημέρα" που δεν την ακούνε εύκολα στην πατρίδα τους.. Αυτά δεν μπορούν να τα βρουν αλλού και γι αυτό θα εξακολουθήσουν να μας επισκέπτονται για όσα χρόνια ακόμα θα τα διαθέτουμε...
Το μόνο για το οποίο πρέπει εμείς να φροντίσουμε είναι οι υποδομές μας: αυτοκινητόδρομοι - αεροδρόμια - νοσοκομεία- τηλεπικοινωνίες - αρχαιολογικοί χώροι κλπ.
Εκτός κι αν θεωρούμε τουρισμό αυτό που γίνεται κάθε χρόνο στον Κάβο της Κέρκυρας, στα Μάλια της Κρήτης και σε αρκετά ακόμη μέρη της τουριστικής(;) Ελλάδας.
Η Μουργκάνα είναι από τα ελάχιστα ακόμα μέρη στην Ελλάδα που έχει μείνει ανέγγιχτο και αυτό είναι και το μεγάλο συγκριτικό της πλεονέκτημα για το μέλλον. Μπορεί εκεί να αναπτυχτεί ένας εναλλακτικός και ήπιος τουρισμός (περιηγητικός, ορειβατικός, θρησκευτικός, φυσιολατρικός κλπ), αν σχεδιαστεί σωστά, σε συνδυασμό και με όσα προσφέρει ολόκληρη η Θεσπρωτία, που και έσοδα θα δώσει στους κατοίκους της περιοχής και - το σημαντικότερο - δεν θα αλλοιώσει στο ελάχιστο την ομορφιά της παρθένας φύσης.
Άνθρωποι που γνωρίζουν υπάρχουν,
άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν υπάρχουν,
ας τους αξιοποιήσει, επιτέλους, η πολιτεία για το καλό όλων μας.
Ανακοίνωση του Ορειβατικού Συλλόγου για καταστροφές πινακίδων σήμανσης
Ο Ε.Ο.Σ. Ιωαννίνων σε συνεργασία με την «ΉΠΕΙΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ Α.Ε.» τον προηγούμενο Οκτώβριο (2011) είχε προβεί στη σήμανση του μονοπατιού Πάπιγκο – Άνω Κλειδωνιά με πινακίδες σε πασσάλους αλλά και πάνω σε δέντρα. Με την ενέργειά μας αυτή σκοπεύαμε στο να καταστήσουμε ευκρινές το μονοπάτι που οδηγεί στο ύψωμα «Κούλα», ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμο απ’ όποιον ήθελε να κάνει τη συγκεκριμένη διαδρομή. Όμως με έκπληξη διαπιστώσαμε την Κυριακή 5-2-2012 στην προγραμματισμένη διαδρομή του Συλλόγου μας στην περιοχή, ότι όλες οι πινακίδες είχαν αφαιρεθεί ή είχαν καταστραφεί. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το γεγονός καθ’ ότι η σήμανση του μονοπατιού αυτού – όπως και κάθε μονοπατιού – μόνο οφέλη μπορεί ν’ αποφέρει στα χωριά της περιοχής. Έχουμε πληροφορίες ότι η καταστροφή και η αφαίρεση των πινακίδων είναι έργο κάποιων ασυνείδητων που αναπτύσσουν παράνομη κυνηγητική δραστηριότητα στην περιοχή. Καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε το γεγονός προς κάθε αρμόδιο φορέα της περιοχής.Τελικά σ' αυτόν τον τόπο τα αυτονόητα είναι δυσεύρετα...
Τι να πει κανείς όταν κάποιοι από εμάς καταστρέφουν και τις λίγες προσπάθειες που απέμειναν για ανάπτυξη του τόπου μας και θεωρούν ανάπτυξη μόνο ό,τι σχετίζεται με "τσιμεντοποίηση των πάντων" και "μαζικό τουρισμό"....(;)
Δυστυχώς δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως μόνο με ήπιες μορφές τουρισμού και εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας θα μπορέσουμε όχι μόνο να βγούμε από την κρίση αλλά και να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας μια ανεκτίμητη περιουσία που είναι η ίδια η πατρίδα μας!
Πριν από λίγες μέρες παρακολούθησα στη ΝΕΤ μια παρόμοια ιστορία που διαδραματίζεται στη Νάξο με έναν φυσιολάτρη Γερμανό(!) -ευτυχώς υπάρχουν και τέτοιοι - ο οποίος σηματοδοτεί τα παλιά μονοπάτια του νησιού, για να το εντάξει στον ευρωπαϊκό χάρτη μονοπατιών Ε4, και στη συνέχεια έρχονται οι ντόπιοι για να καταστρέψουν τις πινακίδες και να τα στρώσουν με τσιμέντο(!!!) «Κάθε μέτρο τσιμεντόδρομου διώχνει από το νησί τρεις ξένους κάθε μέρα» ήταν τα λόγια του!
Πρέπει κάποιος να πει στους νεοέλληνες πως οι ξένοι δεν έρχονται στην Ελλάδα για το τσιμέντο και τα μεγάλα και σύγχρονα κτίριά μας. Τέτοια έχουν πολλά και καλύτερα στον τόπο τους. Εδώ έρχονται για την ανεπανάληπτη ομορφιά της φύσης μας, για τον πολιτισμό και την ιστορία μας, για τον ήλιο και τις καθαρές θάλασσές μας, για την ζεστασιά και τη φιλοξενία του καθημερινού, απλού Έλληνα. Για μια "καλημέρα" που δεν την ακούνε εύκολα στην πατρίδα τους.. Αυτά δεν μπορούν να τα βρουν αλλού και γι αυτό θα εξακολουθήσουν να μας επισκέπτονται για όσα χρόνια ακόμα θα τα διαθέτουμε...
Το μόνο για το οποίο πρέπει εμείς να φροντίσουμε είναι οι υποδομές μας: αυτοκινητόδρομοι - αεροδρόμια - νοσοκομεία- τηλεπικοινωνίες - αρχαιολογικοί χώροι κλπ.
Εκτός κι αν θεωρούμε τουρισμό αυτό που γίνεται κάθε χρόνο στον Κάβο της Κέρκυρας, στα Μάλια της Κρήτης και σε αρκετά ακόμη μέρη της τουριστικής(;) Ελλάδας.
 |
"γαντζωμένο στις πλαγιές της Βελούνας" φωτό: Λεωνίδας Τζάνης |
Η Μουργκάνα είναι από τα ελάχιστα ακόμα μέρη στην Ελλάδα που έχει μείνει ανέγγιχτο και αυτό είναι και το μεγάλο συγκριτικό της πλεονέκτημα για το μέλλον. Μπορεί εκεί να αναπτυχτεί ένας εναλλακτικός και ήπιος τουρισμός (περιηγητικός, ορειβατικός, θρησκευτικός, φυσιολατρικός κλπ), αν σχεδιαστεί σωστά, σε συνδυασμό και με όσα προσφέρει ολόκληρη η Θεσπρωτία, που και έσοδα θα δώσει στους κατοίκους της περιοχής και - το σημαντικότερο - δεν θα αλλοιώσει στο ελάχιστο την ομορφιά της παρθένας φύσης.
Άνθρωποι που γνωρίζουν υπάρχουν,
άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν υπάρχουν,
ας τους αξιοποιήσει, επιτέλους, η πολιτεία για το καλό όλων μας.
Πουλίζος Χριστόφορος
 |
| Διαβάστε περισσότερες πληροφορίες, εδώ... >>> |
