Στη σελίδα της κίνησης: "Καθαρός Καλαμάς" στο facebook, ο παπα-Γιώργης, πρόεδρος της κίνησης για την προστασία του Καλαμά, δημοσίευσε την παρακάτω επιστολή:
Εκ μέρους της Πανελλήνιας Κίνησης Ενεργών Πολιτών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη ‘’ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΛΑΜΑΣ’’, χαιρετίζουμε αυτήν σας την πρωτοβουλία που αφορά τους υδάτινους πόρους της Ηπείρου [ημερίδα που έγινε στα Γιάννενα στις 2/12/2011 για τη διαχείριση του νερού στην Ήπειρο, από το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΕΚΑ)] ελπίζοντας ότι επιτέλους θα βρεθεί η λύση για το αιώνιο πρόβλημα του ποταμού μας.
Η κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το ποτάμι είναι παραπάνω από τραγική. Οι λόγοι σίγουρα είναι γνωστοί, αλλά πρέπει να τους υπενθυμίζουμε σε κάθε περίσταση γιατί αλλιώς αλίμονο, και για μας και για τα παιδιά μας. Στο λίγο χρόνο που υπάρχει η νέα σύνθεση του Συμβουλίου της Κίνησης, καταφέραμε να ενημερωθούμε σε μεγάλο βαθμό για την κατάσταση που επικρατεί τουλάχιστον στην πόλη των Ιωαννίνων, αλλά και γενικότερα στην Β.Ι.Π.Ε. και στα παρακαλάμια χωριά των δύο νομών Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι τα Ιωάννινα με τις ανεξέλεγκτες απορροές, και τις παράνομες εγκαταστάσεις επιχειρήσεων που υπάρχουν ένθεν και ένθεν της τάφρου της Λαψίστας. Διαπιστώσαμε σε επισκέψεις που κάναμε στην περιοχή τραγικά πράγματα, όπως νεκρές αγελάδες μόλις έξι μέτρα από την τάφρο, κοπριά από βουστάσια συσσωρευμένη σε παρατάφρους, που με την πρώτη βροχή καταλήγουν μέσω της τάφρου στον Καλαμά, σωλήνες που απορρέουν φτερά και αίματα ανεπεξέργαστα επίσης στην τάφρο, κι από εκεί στον Καλαμά, και κουτσουλιές από ορνιθοτροφεία συσσωρευμένες στο πουθενά. Όπως και νεκρά ψάρια πρόσφατα μετά από διαρροή πετρελαίου στην κοίτη του ποταμού. Ανεξέλεγκτες εναποθέσεις λυμάτων από βυτία που αδειάζουν βόθρους του υπολοίπου λεκανοπεδίου που δεν είναι συνδεμένο στο αποχετευτικό, αλλά κι από όλες τις περιοχές της περιφέρειας, τουλάχιστον τα Σαββατοκύριακα που δεν τα δέχεται το εργοστάσιο.
Το εργοστάσιο επεξεργασίας αστικών λυμάτων, μας είπε ο υπεύθυνος που επισκεφτήκαμε, ότι λειτουργεί σε τριτοβάθμιο καθαρισμό. Πώς είναι δυνατόν να λέγεται τριτοβάθμιος καθαρισμός, εφ’ όσον τα νερά του χρησιμεύουν μόνο για πότισμα ζωοτροφών, πράγμα που μας ανέφερε ο ίδιος, και όχι για γενική άρδευση στα 500 μέτρα, και για κολύμβηση στα 1000 μέτρα όπως αναφέρει η μελέτη περί ιδρύσεως της Β.Ι.Π.Ε., ηπίων μορφών επιχειρήσεις για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια, και για ότι απορρέει στην τάφρο, και αναφέρεται σε κάθε δραστηριότητα, για να πάνε πλέον καθαρισμένα στον Καλαμά;
Ο ποταμός Καλαμάς και η Παμβώτιδα έπρεπε να τυγχάνουν εξαιρετικής προστασίας για πάμπολλους λόγους. Και ιστορικούς, αλλά και λόγους απείρου κάλους της παρακαλάμιας περιοχής. Όσον αφορά τον Καλαμά, ας ανατρέξει όποιος θέλει στο site του κ. Μιχάλη Πασιάκου [http://labastia.blogspot.com] και στο βιβλίο του για τα ιστορικά γεφύρια, τους νερόμυλους, τους καταρράκτες, το θεογέφυρο, και τις φωτογραφίες από το δέλτα, με την σπάνια πανίδα και χλωρίδα που τυγχάνει προστατευόμενο μαζί με τα φαράγγια του ποταμού από το σχέδιο natoura.
Όλη την άνοιξη κι όλο το καλοκαίρι, περνάνε με κανό και καγιάκ κυρίως αθώοι τουρίστες, κάθε μέρα από την γέφυρα της Βροσίνας μέχρι το φράγμα του Καλαμά στην ιστορική αρχαία Γιτάνη και κατασκηνώνουν με τις οικογένειές τους στις πανέμορφες ακρογιαλιές του μη γνωρίζοντας τους κινδύνους κολυμπώντας και πιάνοντας ψάρια τα οποία μαγειρεύουν και τρώνε επιτόπου. Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα συζήτηση με μια οικογένεια που είχε κατασκηνώσει στη θέση μηλιές κοντά στη Βροσύνα Ιωαννίνων, και με ρώταγαν γιατί βρωμάει η λάσπη από τις όχθες του ποταμού. Τους εξήγησα τι περίπου συμβαίνει και εξοργίστηκαν τόσο πολύ για την ανευθυνότητα του κράτους που δεν προστατεύουν τον αγνό πολίτη με μια πινακίδα τουλάχιστον, και μου έδειχναν συνέχεια τα παιδιά τους λέγοντάς μου "αυτά τι φταίνε;" πράγμα που με έκανε να δακρύσω από ντροπή χωρίς να φταίω άμεσα. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι των παρακαλάμιων χωριών ψαρεύουν ψάρια με διάφορους τρόπους και τα τρώνε χωρίς να γνωρίζουν την ποιότητα των νερών, με αποτέλεσμα να αναφέρονται μολύνσεις στο δέρμα τους σε όσους έρχονται σε επαφή με τα νερά. Τα ζώα της περιοχής μας δεν πίνουν πλέον νερό από το ποτάμι, και αναγκάζεται ο κόσμος να τα ποτίζει αναγκαστικά στα σπίτια του. Το χωριό μου η Ραβενή Θεσπρωτίας υδρεύεται με γεώτρηση 45 μέτρων βάθους, σε απόσταση 50-60 μέτρα από την κοίτη του Καλαμά από τις αρχές του 1970. Ποιος μας διαβεβαιώνει ότι σίγουρα δεν έχει σχέση το νερό μας με τον Καλαμά;
Αυτή δυστυχώς όμως είναι η κατάσταση όσον αφορά τους ρύπους για τους οποίους, η μη αναφορά τους ως αποδέκτες, μας κάνει να υποψιαζόμαστε ότι αλλού στοχεύει. Θεωρούμε ότι προσπαθείτε να αθωώσετε βιολογικούς καθαρισμούς και βιομηχανίες, γιατί δεν ήταν καθόλου δύσκολο να τα γνωρίζατε αυτά όλα που ανέφερα. Διαχείριση νερών δεν νοείται όπως είναι σήμερα η κατάσταση, αλλά τα επόμενα χρόνια αφού πρώτα καθαριστεί το ποτάμι. Κι εμείς γι’ αυτό το σκοπό παλεύουμε. Τα χωράφια των χωριών δεν καλλιεργούνται λόγω έλλειψης κατοίκων, οπότε ποια η επιβάρυνση που επικαλείστε; Δεν αναφέρεστε ούτε καν στο θεογέφυρο, αλλά ούτε και στα ιχθυοτροφεία. Γιατί;
Ας ελπίσουμε ότι θα τα λάβετε τώρα υπ’ όψιν όλα αυτά, γιατί τα περιθώρια στενεύουν. Εμείς πάντως μέχρι να δούμε κάποια πράγματα που να μας σιγουρεύουν για την απαλλαγή του ποταμού από όλα αυτά τα φαινόμενα που σημαίνει: Φύλαξη της τάφρου Λαψίστας από την λίμνη έως τη σήραγγα επί εικοσιτετραώρου βάσεως από φύλακες υδάτινων πόρων, δεν ξέρω πως αλλιώς θα τους ονομάσετε, και σε όλη την κοίτη του Καλαμά, από τις πηγές μέχρι τις εκβολές.
Αν δεν δουλέψει το εργοστάσιο με τέτοιο τρόπο ώστε να βγάζει τα νερά του για κάθε χρήση μετά από την τάφρο της Λαψίστας, αν δεν ιδρυθεί εργοστάσιο επεξεργασίας κουτσουλιάς όπως αυτό του πτηνοτροφικού με την υποχρέωση να αποθέτουν καθημερινώς και με αποδείξεις οι εκτροφείς την κουτσουλιά τους, αν δεν μπουν επιτέλους οι ηλεκτρονικοί μετρητές και τα φρεάτια ελέγχου σε κάθε έναν που εκβάλει προς την τάφρο τα λύματά του, θα έχουμε επανάσταση γιατί τέλειωσαν πλέον τα ψέματα για μερικούς.
Και μην βλέπετε εγωιστικά τις μελέτες ότι είναι πάντα σωστές, γιατί από μελέτη προέκυψε και το τραγικό λάθος της εγκατάστασης του εργοστασίου επεξεργασίας λυμάτων κάτω από την στάθμη της τάφρου Λαψίστας, όπως μας ανέφερε κι ο ίδιος ο υπεύθυνος του εργοστασίου, πράγμα που τους ανάγκασε να χτίσουν τοίχο για να μην εισρέουν τα νερά της τάφρου στον βιολογικό, και τόσα άλλα λάθη που κατά καιρούς ακούμε από μελέτες διάφορες.
Ο κόσμος είναι πλέον ενημερωμένος και μας παροτρύνουν όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε για δυναμικούς αγώνες, του είδους, μέχρι ανατίναξη της σήραγγας. Άλλωστε έτσι την ανατίναξαν και το 1958 προκαλώντας τόσες οικολογικές καταστροφές και σε περιουσίες και χωράφια με ορυζώνες κατοίκων των παρακαλαμίων χωριών, Βυζαντινών νερόμυλων, τουλάχιστον πέντε τον αριθμό, και τόσα άλλα σε μια νύχτα όπως αναφέρουν ακόμα σήμερα οι γεροντότεροι.
Δεν περνάνε πλέον τα ψέματα που μας λέγανε ώσπου να κάνουν τη δουλειά τους το 1988 με τον μεγάλο αγώνα που κάναμε οι Θεσπρωτοί για την σωτηρία του Καλαμά, που στο κάτω κάτω δεν εξαιρέσαμε την Παμβώτιδα από τον αγώνα μας, θεωρώντας ότι θα το λάβουν υπ’ όψιν οι ιθύνοντες. Έχουμε όλοι ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές, γι’ αυτό και δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε με τον οποιοδήποτε τρόπο προκειμένου να σώσουμε το ποτάμι μας.
Κλείνω ελπίζοντας ότι ακούστηκε η φωνή του αγνού και καθαρού αγώνα μας για την σωτηρία του ποταμού Καλαμά μιας και πιστεύω ότι με όσα ακούστηκαν ή θα ακουστούν για τον αποδέκτη ότι δεν είναι ο Άραχθος αλλά ο Καλαμάς, να χειριστείτε κι εσείς το θέμα αυτό μην παρασυρόμενοι από κάποιο Φ.Ε.Κ. του εκάστοτε Υπουργείου, με αγνές και καθαρές κινήσεις για το καλό του τόπου και γενικότερα της χώρας μας που περνάει αυτόν τον Γολγοθά τον τελευταίο καιρό.
Να είστε ευλογημένοι και περήφανοι για τα έργα σας όπως αρμόζει στους Έλληνες. Σας ευχαριστώ.
Εμείς φυσικά και είμαστε δίπλα στον δύσκολο αγώνα του παπα-Γιώργη για τη σωτηρία του Καλαμά, όπως και όλοι οι Γιαννιώτες, οι Θεσπρωτοί αλλά και όσοι αγαπούν και ενδιαφέρονται για το μέλλον του τόπου μας.
Θα θέλαμε να κάνουμε μια πρόταση μόνο:
Εκ μέρους της Πανελλήνιας Κίνησης Ενεργών Πολιτών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη ‘’ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΛΑΜΑΣ’’, χαιρετίζουμε αυτήν σας την πρωτοβουλία που αφορά τους υδάτινους πόρους της Ηπείρου [ημερίδα που έγινε στα Γιάννενα στις 2/12/2011 για τη διαχείριση του νερού στην Ήπειρο, από το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΕΚΑ)] ελπίζοντας ότι επιτέλους θα βρεθεί η λύση για το αιώνιο πρόβλημα του ποταμού μας.
Η κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το ποτάμι είναι παραπάνω από τραγική. Οι λόγοι σίγουρα είναι γνωστοί, αλλά πρέπει να τους υπενθυμίζουμε σε κάθε περίσταση γιατί αλλιώς αλίμονο, και για μας και για τα παιδιά μας. Στο λίγο χρόνο που υπάρχει η νέα σύνθεση του Συμβουλίου της Κίνησης, καταφέραμε να ενημερωθούμε σε μεγάλο βαθμό για την κατάσταση που επικρατεί τουλάχιστον στην πόλη των Ιωαννίνων, αλλά και γενικότερα στην Β.Ι.Π.Ε. και στα παρακαλάμια χωριά των δύο νομών Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι τα Ιωάννινα με τις ανεξέλεγκτες απορροές, και τις παράνομες εγκαταστάσεις επιχειρήσεων που υπάρχουν ένθεν και ένθεν της τάφρου της Λαψίστας. Διαπιστώσαμε σε επισκέψεις που κάναμε στην περιοχή τραγικά πράγματα, όπως νεκρές αγελάδες μόλις έξι μέτρα από την τάφρο, κοπριά από βουστάσια συσσωρευμένη σε παρατάφρους, που με την πρώτη βροχή καταλήγουν μέσω της τάφρου στον Καλαμά, σωλήνες που απορρέουν φτερά και αίματα ανεπεξέργαστα επίσης στην τάφρο, κι από εκεί στον Καλαμά, και κουτσουλιές από ορνιθοτροφεία συσσωρευμένες στο πουθενά. Όπως και νεκρά ψάρια πρόσφατα μετά από διαρροή πετρελαίου στην κοίτη του ποταμού. Ανεξέλεγκτες εναποθέσεις λυμάτων από βυτία που αδειάζουν βόθρους του υπολοίπου λεκανοπεδίου που δεν είναι συνδεμένο στο αποχετευτικό, αλλά κι από όλες τις περιοχές της περιφέρειας, τουλάχιστον τα Σαββατοκύριακα που δεν τα δέχεται το εργοστάσιο.
Το εργοστάσιο επεξεργασίας αστικών λυμάτων, μας είπε ο υπεύθυνος που επισκεφτήκαμε, ότι λειτουργεί σε τριτοβάθμιο καθαρισμό. Πώς είναι δυνατόν να λέγεται τριτοβάθμιος καθαρισμός, εφ’ όσον τα νερά του χρησιμεύουν μόνο για πότισμα ζωοτροφών, πράγμα που μας ανέφερε ο ίδιος, και όχι για γενική άρδευση στα 500 μέτρα, και για κολύμβηση στα 1000 μέτρα όπως αναφέρει η μελέτη περί ιδρύσεως της Β.Ι.Π.Ε., ηπίων μορφών επιχειρήσεις για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια, και για ότι απορρέει στην τάφρο, και αναφέρεται σε κάθε δραστηριότητα, για να πάνε πλέον καθαρισμένα στον Καλαμά;
Ο ποταμός Καλαμάς και η Παμβώτιδα έπρεπε να τυγχάνουν εξαιρετικής προστασίας για πάμπολλους λόγους. Και ιστορικούς, αλλά και λόγους απείρου κάλους της παρακαλάμιας περιοχής. Όσον αφορά τον Καλαμά, ας ανατρέξει όποιος θέλει στο site του κ. Μιχάλη Πασιάκου [http://labastia.blogspot.com] και στο βιβλίο του για τα ιστορικά γεφύρια, τους νερόμυλους, τους καταρράκτες, το θεογέφυρο, και τις φωτογραφίες από το δέλτα, με την σπάνια πανίδα και χλωρίδα που τυγχάνει προστατευόμενο μαζί με τα φαράγγια του ποταμού από το σχέδιο natoura.
Όλη την άνοιξη κι όλο το καλοκαίρι, περνάνε με κανό και καγιάκ κυρίως αθώοι τουρίστες, κάθε μέρα από την γέφυρα της Βροσίνας μέχρι το φράγμα του Καλαμά στην ιστορική αρχαία Γιτάνη και κατασκηνώνουν με τις οικογένειές τους στις πανέμορφες ακρογιαλιές του μη γνωρίζοντας τους κινδύνους κολυμπώντας και πιάνοντας ψάρια τα οποία μαγειρεύουν και τρώνε επιτόπου. Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα συζήτηση με μια οικογένεια που είχε κατασκηνώσει στη θέση μηλιές κοντά στη Βροσύνα Ιωαννίνων, και με ρώταγαν γιατί βρωμάει η λάσπη από τις όχθες του ποταμού. Τους εξήγησα τι περίπου συμβαίνει και εξοργίστηκαν τόσο πολύ για την ανευθυνότητα του κράτους που δεν προστατεύουν τον αγνό πολίτη με μια πινακίδα τουλάχιστον, και μου έδειχναν συνέχεια τα παιδιά τους λέγοντάς μου "αυτά τι φταίνε;" πράγμα που με έκανε να δακρύσω από ντροπή χωρίς να φταίω άμεσα. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι των παρακαλάμιων χωριών ψαρεύουν ψάρια με διάφορους τρόπους και τα τρώνε χωρίς να γνωρίζουν την ποιότητα των νερών, με αποτέλεσμα να αναφέρονται μολύνσεις στο δέρμα τους σε όσους έρχονται σε επαφή με τα νερά. Τα ζώα της περιοχής μας δεν πίνουν πλέον νερό από το ποτάμι, και αναγκάζεται ο κόσμος να τα ποτίζει αναγκαστικά στα σπίτια του. Το χωριό μου η Ραβενή Θεσπρωτίας υδρεύεται με γεώτρηση 45 μέτρων βάθους, σε απόσταση 50-60 μέτρα από την κοίτη του Καλαμά από τις αρχές του 1970. Ποιος μας διαβεβαιώνει ότι σίγουρα δεν έχει σχέση το νερό μας με τον Καλαμά;
Αυτή δυστυχώς όμως είναι η κατάσταση όσον αφορά τους ρύπους για τους οποίους, η μη αναφορά τους ως αποδέκτες, μας κάνει να υποψιαζόμαστε ότι αλλού στοχεύει. Θεωρούμε ότι προσπαθείτε να αθωώσετε βιολογικούς καθαρισμούς και βιομηχανίες, γιατί δεν ήταν καθόλου δύσκολο να τα γνωρίζατε αυτά όλα που ανέφερα. Διαχείριση νερών δεν νοείται όπως είναι σήμερα η κατάσταση, αλλά τα επόμενα χρόνια αφού πρώτα καθαριστεί το ποτάμι. Κι εμείς γι’ αυτό το σκοπό παλεύουμε. Τα χωράφια των χωριών δεν καλλιεργούνται λόγω έλλειψης κατοίκων, οπότε ποια η επιβάρυνση που επικαλείστε; Δεν αναφέρεστε ούτε καν στο θεογέφυρο, αλλά ούτε και στα ιχθυοτροφεία. Γιατί;
Ας ελπίσουμε ότι θα τα λάβετε τώρα υπ’ όψιν όλα αυτά, γιατί τα περιθώρια στενεύουν. Εμείς πάντως μέχρι να δούμε κάποια πράγματα που να μας σιγουρεύουν για την απαλλαγή του ποταμού από όλα αυτά τα φαινόμενα που σημαίνει: Φύλαξη της τάφρου Λαψίστας από την λίμνη έως τη σήραγγα επί εικοσιτετραώρου βάσεως από φύλακες υδάτινων πόρων, δεν ξέρω πως αλλιώς θα τους ονομάσετε, και σε όλη την κοίτη του Καλαμά, από τις πηγές μέχρι τις εκβολές.
Αν δεν δουλέψει το εργοστάσιο με τέτοιο τρόπο ώστε να βγάζει τα νερά του για κάθε χρήση μετά από την τάφρο της Λαψίστας, αν δεν ιδρυθεί εργοστάσιο επεξεργασίας κουτσουλιάς όπως αυτό του πτηνοτροφικού με την υποχρέωση να αποθέτουν καθημερινώς και με αποδείξεις οι εκτροφείς την κουτσουλιά τους, αν δεν μπουν επιτέλους οι ηλεκτρονικοί μετρητές και τα φρεάτια ελέγχου σε κάθε έναν που εκβάλει προς την τάφρο τα λύματά του, θα έχουμε επανάσταση γιατί τέλειωσαν πλέον τα ψέματα για μερικούς.
Και μην βλέπετε εγωιστικά τις μελέτες ότι είναι πάντα σωστές, γιατί από μελέτη προέκυψε και το τραγικό λάθος της εγκατάστασης του εργοστασίου επεξεργασίας λυμάτων κάτω από την στάθμη της τάφρου Λαψίστας, όπως μας ανέφερε κι ο ίδιος ο υπεύθυνος του εργοστασίου, πράγμα που τους ανάγκασε να χτίσουν τοίχο για να μην εισρέουν τα νερά της τάφρου στον βιολογικό, και τόσα άλλα λάθη που κατά καιρούς ακούμε από μελέτες διάφορες.
Ο κόσμος είναι πλέον ενημερωμένος και μας παροτρύνουν όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε για δυναμικούς αγώνες, του είδους, μέχρι ανατίναξη της σήραγγας. Άλλωστε έτσι την ανατίναξαν και το 1958 προκαλώντας τόσες οικολογικές καταστροφές και σε περιουσίες και χωράφια με ορυζώνες κατοίκων των παρακαλαμίων χωριών, Βυζαντινών νερόμυλων, τουλάχιστον πέντε τον αριθμό, και τόσα άλλα σε μια νύχτα όπως αναφέρουν ακόμα σήμερα οι γεροντότεροι.
Δεν περνάνε πλέον τα ψέματα που μας λέγανε ώσπου να κάνουν τη δουλειά τους το 1988 με τον μεγάλο αγώνα που κάναμε οι Θεσπρωτοί για την σωτηρία του Καλαμά, που στο κάτω κάτω δεν εξαιρέσαμε την Παμβώτιδα από τον αγώνα μας, θεωρώντας ότι θα το λάβουν υπ’ όψιν οι ιθύνοντες. Έχουμε όλοι ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές, γι’ αυτό και δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε με τον οποιοδήποτε τρόπο προκειμένου να σώσουμε το ποτάμι μας.
Κλείνω ελπίζοντας ότι ακούστηκε η φωνή του αγνού και καθαρού αγώνα μας για την σωτηρία του ποταμού Καλαμά μιας και πιστεύω ότι με όσα ακούστηκαν ή θα ακουστούν για τον αποδέκτη ότι δεν είναι ο Άραχθος αλλά ο Καλαμάς, να χειριστείτε κι εσείς το θέμα αυτό μην παρασυρόμενοι από κάποιο Φ.Ε.Κ. του εκάστοτε Υπουργείου, με αγνές και καθαρές κινήσεις για το καλό του τόπου και γενικότερα της χώρας μας που περνάει αυτόν τον Γολγοθά τον τελευταίο καιρό.
Να είστε ευλογημένοι και περήφανοι για τα έργα σας όπως αρμόζει στους Έλληνες. Σας ευχαριστώ.
 |
Θα θέλαμε να κάνουμε μια πρόταση μόνο:
Όσοι ισχυρίζονται πως δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα μόλυνσης
με τα νερά του Καλαμά,
με τα νερά του Καλαμά,
ας ρίξουν πρώτα ΟΛΑ τα νερά της τάφρου της Λαψίστας
στη λίμνη Παμβώτιδα
και μετά ας τα ρίξουν στον Καλαμά...
Δεν πρόκειται να ξαναδιαμαρτυρηθεί ΚΑΝΕΝΑΣ Θεσπρωτός!
[Γιατί δεν το τολμάνε;]
