Το αγροτικό κίνημα των χωριών της Μουργκάνας - Το δικό μας Κιλελέρ

ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ 1858 - 1930
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ 16 ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ
   
 Δεν είναι εύκολο να καθοριστεί ακριβώς ο τόπος και ο χρόνος της έναρξης του αγώνα στα 16 χωριά. Ολόκληρη η περιοχή με το σύνολο σχεδόν των χωριών διατελούσε και πριν από το 1860 σε μια μόνιμη αντιδικία με τους αγάδες των Φιλιατών, μια αντιδικία που σε κατάλληλες εθνικές συγκυρίες έπαιρνε τη μορφή ενόπλων εξεγέρσεων ενάντια στον κατακτητή.

Την άνοιξη του 1866 ο αγώνας φτάνει στη δραματική του αποκορύφωση. Οι 16/χωρίτες, στην απόγνωσή τους, πραγματοποιούν ομαδικές πορείες διαμαρτυρίας στα πλησιέστερα διοικητικά κέντρα, στο Φιλιάτι και στα Γιάννενα, αποφασισμένοι τώρα να διεκδικήσουν με δυναμικά μέσα τα δίκαιά τους.

…Και σαν σύννεφο ξεσηκώθηκαν οι πανωχωρίτες, άρπαξαν τα γεωργικά τους εργαλεία, έφτασαν στους Φιλιάτες και τα πέταξαν στα πόδια των τουρκικών αρχών, ζητώντας τους τόπο για να ζήσουν. Οι αρχές του Φιλιατιού τους αρνήθηκαν. Τότε οι πανωχωρίτες ζήτησαν τα διαβατήριά τους για να αναχωρήσουν στο εξωτερικό. Εξωτερικό την εποχή εκείνη, ήταν και η νότια, η ελεύθερη Ελλάδα.

Αλλά και αυτό το δικαίωμα τους το αρνήθηκαν και τους είπαν: «Πηγαίνετε στα Γιάννενα να τα ζητήσετε».

Ύστερα απ’ αυτά, παρουσιάστηκαν στα Γιάννενα περίπου χίλια άτομα από τα Πανοχώρια, όπου εν σώματι πήγαν στον Άγιο Νικόλαο Κοπάνων. Από κει έστειλαν πρεσβεία (επιτροπή) στο διοικητήριο για να ζητήσουν τα διαβατήριά τους, αλλά η επιτροπή δεν έγινε δεκτή από το διοικητή των Ιωαννίνων, και μάλιστα τον ιερέα Δημήτρη Βενέτη από το Λια που ήταν μέλος της επιτροπής, τον φυλάκισαν.

Τούτο μόλις το έμαθαν οι υπόλοιποι που περίμεναν στον Άγιο Νικόλαο – λίγο έξω από τα Γιάννενα – μπήκαν εν σώματι φωνασκούντες στα Γιάννενα κι έφτασαν στο διοικητήριο όπου τους είδαν οι Τούρκοι και γρήγορα γρήγορα έβγαλαν από τη φυλακή τον παπά Δημήτρη Βενέτη. Τους είπαν δε να έρθουν την επαύριο, που θα γινόταν συμβούλιο και θα παίρνονταν κάποια απόφαση.

Αγανακτισμένοι οι πανωχωρίτεςς βγήκαν από το διοικητήριο κι έφυγαν για τα χωριά τους διότι έμαθαν ότι οι συγχωριανοί τους και οι συγγενείς τους βασανίζονταν από Τουρκαλβανούς στα πανωχώρια και από τις διοικητικές αρχές στο Φιλιάτι. Οι αγάδες είχαν μάθει για τη διαδήλωση της μεγάλης φάλαγγας από χίλια και πλέον άτομα που είχαν πάει στο διοικητήριο στα Γιάννενα, και τους βασάνιζαν τώρα ακόμη πιο άγρια με μύρια βασανιστήρια.

Κι όλα αυτά για το χατίρι των Ντεμάτων και Σεϊκάτων, αγάδων των Φιλιατών που καταδυνάστευαν την περιοχή.

Την εποχή εκείνη, υπήρχαν στα πανωχώρια, κατά τα λεγόμενα της Κερκυραϊκής εφημερίδας «Φωνή των Χωρικών», δεκαπέντε χιλιάδες ψυχές και στην απελευθέρωση το 1913 ήταν είκοσι χιλιάδες.

«Πού είστε φιλάνθρωποι Ευρωπαίοι! Χαίρου και αγάλου Λογυάρδε (πρεσβευτής της Αγγλίας στην Κωνσταντινούπολη) δια την πρόοδον της Τουρκίας! Αλλά ως αδελφοί υψώσατε φωνήν υπέρ των αθώων θυμάτων και διαρρήξατε τα ιμάτιά σας».

Εν Ιωαννίνοις 27 Απριλίου 1866
(Από ανταπόκριση της Κερκυραϊκής εφημερίδας «Φωνή των Χωρικών»)


Ο Χρήστος Χρηστοβασίλης που υπήρξε από τους ένθερμους υποστηρικτές του αγώνα των 16 χωριών της Μουργκάνας γράφει στο «χρονικόν της αρπαγής των 16 χωρίων της επαρχίας Φιλιατών – 1914»:

«Ο αγών των Δέκα Εξ χωρίων και των εξαρτημάτων αυτών επί ήμισυ σχεδόν αιώνα υπήρξεν αγών ιερός, αγών υπέρ βωμών και εστιών, αγών ελληνικώτατος, εφάμιλλος προς τους ιστορικούς αγώνας της μάρτυρος Πάργας.
   
 Δόξα και τιμή εις τους επί τόσα έτη εγκαρτερήσαντες εις τον αγώνα τούτον και αιωνία η μνήμη των πεσόντων υπέρ αυτού».

Όμως ο ιερός αυτός αγώνας των πανωχωριτών δεν τέλειωσε με την απελευθέρωση της περιοχής το 1913, αλλά συνεχίστηκε δυστυχώς, με δικαστικούς αγώνες στην ελεύθερη πια Ελλάδα οι οποίοι και είχαν αίσιο τέλος το 1930 με τη δικαίωση των κατοίκων στους οποίους και αποδόθηκαν οι περιουσίες τους.

Ένας αγώνας που κράτησε εβδομήντα ολόκληρα χρόνια και κάλυψε τρεις περίπου γενεές 16/χωριτών.

Οι πρώτοι ηρωικοί αγωνιστές της μεγάλης πορείας στα Γιάννενα είχαν φύγει από τη ζωή. Δεν αξιώθηκαν να χαρούν την πολυπόθητη ώρα της δικαίωσης, που ήρθε αλήθεια τόσο καθυστερημένη – 17 χρόνια μετά την απελευθέρωση της πατρίδας τους από τον τουρκικό ζυγό!

Ύστερα ήρθαν τα χρόνια με τα συγκλονιστικά πολεμικά γεγονότα και την ερήμωση της περιοχής για να παραδώσουν στη λησμοσύνη τον μακρό και τραχύ εκείνο αγώνα, που στοίχισε κατατρεγμούς, δάκρυα και αίμα.

 Από το βιβλίο των Νικ. Α. Σκόπα και Σπ. Λ. Χαραμόπουλου: «Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ 16 ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ» ΕΝΑ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΑ 1858-1930, έκδοση της Ομοσπονδίας Μουργκάνας και από το βιβλίο του Γιάννη Θ. Μούτσιου: «ΤΑ ΠΑΝΩΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ», Γιάννενα 1998]
   
          Μπορείτε επίσης να διαβάσετε σχετικά με το αγροτικό κίνημα της Μουργκάνας:

 Ο αγώνας των 16 χωριών της Μουργκάνας

Το "Κιλελέρ" της Μουργκάνας

Άϊ κατ' ανέμου κύριε Έλληνα (!) έπαρχε.

Γιατί τα Πανωχώρια της Μουργκάνας έγιναν τσιφλίκια;

Η "Άπειρος Χώρα" στις εκδηλώσεις για τον αγροτικό ξεσηκωμό

         

           
           
      

«Πίστα αναρρίχησης στη Μουργκάνα». Όνειρο θερινής νυκτός ή μια υλοποιήσιμη πρόταση;

Κάλιο αργά, παρά ποτέ...!

Με μεγάλη μας χαρά διαβάσαμε στα "ΝΕΑ των Φιλιατών" την πρόταση του κ. Κωστάρα για τη δημιουργία αναρριχητικού πεδίου (φυσική πίστα αναρρίχησης) στα Ραϊδιά που βρίσκονται ανάμεσα από τη Λίστα και τη Γλούστα, μια περιοχή που ενδείκνυται ιδιαίτερα για το σκοπό αυτό όπως και για άλλες παρόμοιες δραστηριότητες.
Είναι μια ιδέα που είχαμε επισημάνει κι εμείς παλαιότερα, όταν και τα πράγματα από οικονομικής άποψης ήταν πολύ καλύτερα απ' ότι σήμερα. Παρόλα αυτά, έστω και με τις σημερινές οικονομικές δυσκολίες που υπάρχουν, η πρόταση αυτή είναι πολύ καλή (και πραγματοποιήσιμη!) αλλά δεν θα πρέπει να ειδωθεί ευκαιριακά και αποσπασματικά.

Η περιοχή της Μουργκάνας είναι μια παρθένα ακόμη περιοχή που οι δυνατότητες που έχει για τουριστική ανάπτυξη είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ.
Θα πρέπει όμως να γίνει μια εμπεριστατωμένη και σωστή μελέτη και να γίνουν ολοκληρωμένες και συνδυαστικές προτάσεις που θα μπορέσουν να φέρουν ανάπτυξη (αυτή την πολυπόθητη και ταλαιπωρημένη λέξη που επιτέλους πρέπει να γίνει πραγματικότητα!)  και να δώσει ώθηση σ' αυτή την ακριτική περιοχή με τις τόσες ομορφιές και τις πολλές δυνατότητες.
Ο θρησκευτικός τουρισμός, ο οικολογικός και περιπατητικός τουρισμός, οι ορειβατικές και εναλλακτικές αθλητικές δραστηριότητες (αναρρίχηση, αλεξίπτωτα πλαγιάς, ιππασία βουνού, μηχανοκίνητος αθλητισμός, ποδηλασία κλπ) καθώς και δραστηριότητες σχετιζόμενες με τα ποτάμια της περιοχής είναι μερικές από τις πολλές ιδέες που μπορούν να υλοποιηθούν και να βοηθήσουν ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να δώσουν κίνητρα για επιστροφή των νέων -και των μεγαλύτερων - στα χωριά της Μουργκάνας.
Όλα αυτά με την προϋπόθεση πως θα βελτιωθεί ολόκληρο το οδικό δίκτυο της περιοχής και θα επιδιωχθεί με κάθε τρόπο η ένωση της Μουργκάνας με την Εγνατία και την Ιόνια οδό, γιατί ανάπτυξη χωρίς οδικό δίκτυο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Όνειρο απατηλό ή όνειρο θερινής νυκτός;

Τίποτα από τα δύο.  

Μια εφικτή και υλοποιήσιμη πρόταση που με σωστή μελέτη, σχεδιασμό και διάλογο με τους τοπικούς φορείς και την τοπική κοινωνία θα μπορούσε να δώσει ό,τι χρειάζεται και ό,τι δεν δόθηκε τόσα χρόνια στην πανέμορφη και αδικημένη αυτή ακριτική περιοχή της Μουργκάνας αλλά και στην ευρύτερη περιοχή των Φιλιατών και της Θεσπρωτίας.

Πουλίζος Χριστόφορος

φωτό: ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΥΛΙΖΟΣ

Με την ευχή τέτοιες προτάσεις να τύχουν «ανοιχτών μυαλών» και «ευήκοων ώτων» αναδημοσιεύουμε και προσυπογράφουμε την πρόταση του κ. Κωστάρα:

Αναρριχητικό Πεδίο στην περιοχή Τ.Κ Λίστας

 

Κωστάρας Σταύρος
Δημοτικός Σύμβουλος
Ταχ. Δ/νση : 46 300 – Σαγιάδα          
Ε-mail : stavrosgr13@gmail.com
Τηλ.: 2665-021097 & 6974045346                                            
Fax:2665-021083 & 2664-051923  

Σαγιάδα  04  Ιουλ 2013

          Αύξων Αριθ. ……9

ΠΡΟΣ:                    Δήμο   Φιλιατών

  Τ.Κ  46300 – Φιλιάτες

  Ε-mail : info@filiates.gr

          FAX 2664022989

 

Θέμα: «Αναρριχητικό Πεδίο στην περιοχή Τ.Κ Λίστας»

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας άλλοτε με ιδιωτική πρωτοβουλία και άλλοτε με πρωτοβουλία των τοπικών αρχών έχουν δημιουργηθεί και οργανωθεί αναρριχητικά πεδία τα οποία, εκτός από χώρο άθλησης για όσους ασχολούνται με το άθλημα αυτό, αποτελούν και εναλλακτικές μορφές τουρισμού και με την κατάλληλη ενημέρωση μπορούν να αποτελέσουν πόλο έλξης επισκεπτών. 
Τέτοια πεδία έχουν δημιουργηθεί στις περιοχές Εύβοιας (Χιλιαδού, Λίμνη), Αττικής (Αχαρνών, Μαυροσουβάλα, Βραχόκηπος, Ιερά Οδός,  Σέσι Υμηττού, Χώνη), Καβάλας (Νέστου ποταμού, Κρανοχώρι, Ρέμβη Ηρακλείτσας, Πετροπηγή), Τρικάλων (Μετέωρα, Μουζάκι, Πύλη), Κωφοί Μαγνησίας, Πλακιάς Ρεθύμνου, Λαγκάδα Ταϋγέτου, Βαράσοβα Πατρών, Βόλακας Τήνου, Γκιούλα Θάσου, Ναύπλιο, Κάβο Μαλιάς, Τήνος, Κάλυμνος.
Στην περιοχή του δήμου μας κατάλληλος χώρος για την δημιουργία τέτοιου πεδίου έχει εντοπισθεί στη θέση «Ραϊδιό ή Ραδιό» της τοπικής κοινότητας Λίστας. Ο χώρος αυτός είναι κατάλληλος και αν διαμορφωθεί κατάλληλα μπορεί να αποτελέσει χώρο εκπαίδευσης για την Ελληνική Ομάδας Διάσωσης (παράρτημα Θεσπρωτίας), χώρος προσέλκυσης αθλητών οι οποίοι ασχολούνται με το άθλημα αυτό αλλά και επίσκεψης θεατών από την ευρύτερη περιοχή του νομού μας αλλά και της πόλης των Ιωαννίνων από τα οποία απέχει 50-60 περίπου λεπτά.
Τα έξοδα τα οποία απαιτούνται για την προμήθεια των υλικών και την κατάλληλη διαμόρφωση και σηματοδότηση του χώρου δεν ξεπερνούν τις 2.000 με 3.000 ευρώ αφού την απαραίτητη εργασία και τεχνογνωσία θα την συνεισφέρουν τα μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης.
Ο δήμος θα πρέπει να δει την περίπτωση αυτή ως μια μορφή εναλλακτικού τουρισμού και να συμβάλει στην ολοκλήρωσή της. Οι αναμενόμενοι επισκέπτες θα αναζωογονήσουν την περιοχή η οποία διαθέτει τη σχετική υποδομή σε ξενώνες (Λιάς, Καλλιθέα, Κεραμίτσα) και εστιατόρια (Λίστα, Λεπτοκαριά, Κεραμίτσα) για να φιλοξενήσει τους ενδιαφερόμενους και είναι πανέμορφη από πλευράς φυσικού πλούτου.
Για την χρήση του χώρου θα απαιτηθεί ένα τοπογραφικό της περιοχής για να διαπιστωθεί σε ποιόν ανήκει ο χώρος και στην συνέχεια η υποβολή αιτήματος στην αρμόδια υπηρεσία, αν απαιτείται, για την παραχώρηση χρήσης και τη διαμόρφωση του χώρου.
Τα δέκα καλύτερα αναρριχητικά πεδία σε όλη την Ελλάδα αναφέρονται στο δημοσίευμα που σας επισυνάπτω στην παρούσα επιστολή. Σχετική ειδησεογραφία μπορεί να αναζητηθεί με ευκολία στο διαδίκτυο.
Η παρούσα παρακαλώ όπως ανακοινωθεί στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου προς συζήτηση και ενημέρωση του σώματος καθώς και ως θέμα προς συζήτηση και λήψη απόφασης στα αρμόδια προς τούτο όργανα του δήμου.
Για τα αναφερθέντα, ανεξάρτητα από το αν συζητηθούν στο δημοτικό συμβούλιο, παρακαλώ όπως μου αποσταλεί και έγγραφη απάντηση η οποία θα μου χρησιμεύσει προκειμένου να παρακολουθήσω τα τεκταινόμενα και να ενημερώσω τους δημότες οι οποίοι ενδιαφέρονται άμεσα.
Πρωτοκολλημένο αντίγραφο της παρούσας επιθυμώ να μου αποσταλεί στην παραπάνω διεύθυνση διαμονής.                               
                                                         
                 Με εκτίμηση                                                                                                                                                            
          Σταύρος Κωστάρας
       Δημοτικός Σύμβουλος

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013 - Το Πολυφωνικό Καραβάνι θα ταξιδέψει στη Μουργκάνα!

ΣΑΒΒΑΤΟ 3 Αυγούστου 2013: 

3 μμ, Λαγγάβιτσα πηγές Καλαμά, Εργαστήρι Πολυφωνίας
5 μμ, Βαβούρι Μουργκάνας, συλλογική επιτόπια καταγραφή
8 μμ, Τσαμαντάς, πολυφωνική βραδιά

ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ 2013

 Διοργάνωση: ΑΠΕΙΡΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

δείτε όλο το πρόγραμμα του ταξιδιού, εδώ... >>>

Το Πολυφωνικό Καραβάνι είναι ο μόνος πραγματικά διασυνοριακός πολιτιστικός θεσμός της Ελλάδας, με εκδηλώσεις κάθε χρόνο σε τέσσερις χώρες (Ελλάδα, Αλβανία, Βουλγαρία, Ιταλία). Είναι ο μόνος διαπεριφερειακός πολιτιστικός θεσμός (Ήπειρος, Μεκεδονία, Θεσσαλία). Είναι ο μόνος πολιτιστικός θεσμός της παραμεθόριας Ηπείρου. Είναι ο μόνος πολιτιστικός θεσμός με εκδηλώσεις κάθε χρόνο σε τρεις διαφορετικές ελληνόφωνες περιοχές εκτός των συνόρων (Βόρεια Ήπειρος, Απουλία, Καλαβρία). Είναι ο μόνος διαβαλκανικός πολιτιστικός θεσμός με συνέχεια στο χρόνο. Είναι ο πολιτιστικός θεσμός με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση και διασπορά εκδηλώσεων, από τη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας ως τις Συρακούσες της Σικελίας! Δεν είναι, όμως, ο μόνος πολιτιστικός θεσμός που πορεύεται χωρίς καμία στήριξη από το Υπουργείο το λεγόμενο Πολιτισμού, εδώ και δέκα ολόκληρα χρόνια.

Η απουσία κρατικής χρηματοδότησης δεν είναι για εμάς άλλοθι απραξίας και ματαίωσης εκδηλώσεων. Απεναντίας, είναι το κίνητρο ακόμα μεγαλύτερης επιμονής στο όραμά μας, στο στόχο μας, να συμβάλουμε στη διάδοση, την προβολή και τη διάσωση της πολυφωνικής κληρονομιάς σε μια εποχή οριακή για την επιβίωσή της, σε μια εποχή κατακερματισμού της κοινωνικής της βάσης στους γενέθλιους τόπους της, σε μια εποχή εξατομίκευσης. Να προλάβουμε τη σκυτάλη πριν πέσει και ταφεί, μαζί με τους ύστατους αυθεντικούς ερμηνευτές, να συμβάλουμε να περάσει σε νεότερους ιχνηλάτες, δοκιμάζοντας μέλλοντες διαρκείας. Το Καραβάνι πορεύεται με αποκλειστικό καύσιμο το πιο ανόθευτο, τον ιδρώτα και το αίμα των ανθρώπων του, την αφιέρωσή τους σε μια τόσο δύσκολη, απαγορευτική εποχή. Κι είναι για αυτό που το ταξίδι του διαρκώς μεγαλώνει, σπρώχνοντας διαρκώς πιο πέρα τον ορίζοντά του...

«Οι ακρίτες και οι ...αγύρτες»!

Οι ακρίτες και οι αγύρτες. ( του Χρίστου Τούμπουρου ).

(Τα ακριτικά-ηπειρώτικα χωριά «πέθαναν». Μας λείπουν όμως οι παπάδες…) 

                                                                              Γράφει ο Χρίστος Α. Τούμπουρος 

                   Και τα δέντρα είπαν: «Μόνα στον όλεθρο

                  θ’ απομείνουμε εμείς σκλαβωμένα;»

                 Κ’ οι φωλιές των πουλιών αποκρίθηκαν:

                «Όχι μόνα▪ μαζί σας κ’ εμείς»

Ίσα που δεν τον «έφαγαν» -κεκράχτες και υπηρέτες- εκείνον τον φουκαρά το δάσκαλό μου, όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’60, οπωσδήποτε προ χούντας, διατύπωσε ενώπιον εκπροσώπων της Αρχής και ιδιαίτερα ενώπιον του Ταγματάρχη των Τ.Ε.Α. την άποψη, ότι η μετανάστευση είναι αληθινή κατάρα! Μέχρι «άπατρι» τον είπε, εκείνος ο ανεκδιήγητος Ταγματάρχης, «η παρουσία του συνιστά δημόσιο κίνδυνο», «απεργάζεται δημοσίας συμφοράς» κλπ. Ανήκουστα πράγματα! Αυτός, αν και μικρός το δέμας ύψωσε ανάστημα και -αυτό τον ενδιέφερε- κατάφερε να αποδείξει, σε μας τους μαθητές του,  ότι έχει δίκιο.

Πέρασαν τα χρόνια, παιδί κι εγώ της εσωτερικής μετανάστευσης, γεύτηκα τα καλά της.

Από τη μια μεριά: «Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα». Αντώνης Σαμαράκης.

Κι από την άλλη:  

«Έμ’ναν έρ’μα τα χωριά, ψ’χούλα δεν υπάρχ’!

Μέσος όρος ζωής στα ηπειρώτικα χωριά πάνω από εβδομήντα. 
Ανάθεμά σε, ξενιτιά, με τα φαρμάκια πόχεις.»

Καταριόμουν την εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση, που έφεραν την ερημιά, την οπισθοδρόμηση και τον αφανισμό της ελληνικής υπαίθρου και ντρεπόμουν, αληθινά ντρεπόμουν, να κοιτάξω στα μάτια τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Ένιωθα πάντοτε ένοχος απέναντί τους! 

(Ποιος/α θα απολογηθεί ενώπιόν τους;)

▪▪▪

Αυτά, λίγο πολύ, συμβαίνουν σε όλα τα χωριά της Ηπείρου!

Εξαιρούνται τα παραμεθόρια χωριά. Εκεί γίνεται το «έλα να δεις!»

  Δεν μιλάμε για ερήμωση. Αρμαγεδδών…

(Σφυρίζοντας ανάμεσα στις πέτρες και τους βράχους, ο άνεμος μοιρολογεί το ρήμαγμα του τόπου. Μόνο τα πυκνά δάση έμειναν στη θέση τους, ξεχασμένα και αδούλωτα.  Κάτω απ’ το φουντωμένο φύλλωμα ολόκληρος κόσμος πεταλούδες, μαμούνια και μέλισσες κάθε λογής ζωντανά.  Χαίρονται ανενόχλητα τα μυρωδάτα αγριολούλουδα.

Άπλαστο αναρχικό το βλαστομάνημα στη φύση, που μαρτυρεί το ρήμαγμα της περιοχής)

Χωρίς καμιά υπερβολή και χωρίς καμιά διάθεση λυρικότητας, ο επισκέπτης στα παραμεθόρια χωριά της Ηπείρου, έτσι θα απέδιδε την κατάσταση: 

          Νιώθω, σε κάθε βήμα μου χαράς ή λύπης χτύπο.

         Πολλά, πολλά αλλάξανε απ’ τον καιρό που λείπω.

         Για όσους γνώρισα ρωτώ μού δείχνουνε το χώμα.

        Αχ! Μια μονάχα, τη σκλαβιά βρήκα να ζη ακόμα. 

Και ο καθένας ας ορίσει τη σκλαβιά.

Είναι αλήθεια ότι παρά τις μεγάλες εκτάσεις βοσκοτόπων που προσφέρονται σ’ αυτές τις περιοχές, η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας εμποδίζεται από την έλλειψη υποδομής, που θα βελτίωνε την αποτελεσματικότητα των βοσκοτόπων (δρόμοι προσπέλασης, στέγαστρα, δεξαμενές νερού κλπ.). Η κατάσταση επιδεινώνεται, ασφαλώς, γιατί λείπουν τα αναγκαία αρδευτικά έργα, που θα οδηγούσαν στην ανάπτυξη της γεωργίας με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν και με τη μείωση του κόστους. Ζητάω πολλά;

Κι όλα αυτά να είχαν γίνει, η περιπέτεια των κτηνοτρόφων και όσα έγιναν και γίνονται με τη «ΔΩΔΩΝΗ», απόδιωξαν ουσιαστικά τους κτηνοτρόφους.

Τι, να κάνουν και τι να παράγουν και πού, πλέον,  να διαθέσουν το προϊόν τους…

Όσον αφορά την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γνωστό είναι πως η λειτουργία των Κέντρων Υγείας είναι υποβαθμισμένη, λόγω έλλειψης ικανού αριθμού όχι ειδικευμένων, αλλά αγροτικών  γιατρών και παραϊατρικού προσωπικού. Ενώ για τη μετακίνηση των ασθενών δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα ασθενοφόρα αυτοκίνητα, που, ασφαλώς, δεν επαρκούν για την εξυπηρέτηση των κατοίκων των περιφερειών. Αν αρρωστήσει κάποιος, «θα πάει σαν το σκλι στ’ αμπέλ’». Να πούμε και για τα σχολεία; Ένα, ένα κλείνουν. Ταχυδρομεία και δημόσιες υπηρεσίες κι αυτές «έφυγαν» απ’ τα χωριά. Τα πάντα πήραν τη μορφή εμπορικού προϊόντος. Κι αφού δεν «βγαίνει κέρδος», τα κλείνουμε…

Οι ακριτικές ηπειρώτικες περιοχές «βιώνουν» έναν πρωτόγνωρο αποκλεισμό! Κι όλα αυτά στο βωμό -βεβαίως- των περικοπών και της γενικότερης εξοικονόμησης πόρων, που έχει ξεκινήσει εδώ και κάμποσα  χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι και οι λιγοστοί κάτοικοι, ηλικιωμένοι κυρίως, που έχουν απομείνει στα χωριά, τελικά αναγκάζονται να φύγουν για τις πόλεις και να μείνουν στα παιδιά τους.
Τα σπίτια «σφραγίζονται» και μένουν κλειστά για μεγάλο διάστημα. Ακόμη και τώρα το καλοκαίρι, μπορεί κάποιοι απόδημοι να έχουν επιστρέψει (για λίγο), όμως τα περισσότερα σπίτια παραμένουν κλειστά και «σε πολλούς δρόμους χωριών, θεωρείται είδηση, εάν περάσει κάποιος με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο!»

Όσοι σκέπτονταν να πάνε για διακοπές στα χωριά τους, αναγκαστικά άλλαξαν γνώμη!  

«Γέμισε ο τόπος»  από Μάριαν Κόλα και Ιλίρ Κούπα. 

Ερήμωσαν και από …ιερείς τα ορεινά χωριά της Ηπείρου!

Φωνή αγωνίας, απελπισίας «έβγαλε» ο Δήμαρχος Πωγωνίου κ. Κώστας Καψάλης, μιλώντας σε δημοσιογράφους.

(ο Δήμαρχος Πωγωνίου κ. Κώστας  Καψάλης)

«Χάθηκε το αίσθημα της ασφάλειας. Ο κόσμος δεν έχει κουράγιο. Τα τελευταία χρόνια έκλεισαν τα στρατιωτικά φυλάκια και οι αστυνομικοί σταθμοί, που λειτουργούσαν στο Καλπάκι, το Κεφαλόβρυσο, τα Δολιανά, τα Κτίσματα, τον Παρακάλαμο και την Πωγωνιανή. Σήμερα, υπάρχει ένα αστυνομικό τμήμα στο Δελβινάκι, που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις μεγάλες ανάγκες της περιοχής μας.

Οι συνοριοφύλακες, που διορίστηκαν με σκοπό να περιπολούν στα σύνορα, έχουν αποσπαστεί κάποιοι στα Γιάννενα για ανάγκες της Υπηρεσίας και οι άλλοι στον Έβρο. Η περιοχή δεν έχει την αστυνομική δύναμη που θα έπρεπε και χρειάζεται. Ένα μεγάλο θέμα είναι το γεγονός ότι τα αυτοκίνητα της αστυνομίας είναι ασυντήρητα. Πολλές φορές, εμείς ως Δήμος, συνδράμαμε οικονομικά για να συντηρηθούν, ώστε να περιπολούν και να νιώθουμε μια σχετική ασφάλεια».

  ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ

Τα Ηπειρώτικα χωριά έσβησαν, οι κάτοικοι φεύγουν ένας ένας, οι απόδημοι φοβούνται ακόμα και διακοπές να πάνε, γιατί αλωμανίζουν οι κακοποιοί. Το μόνο που μπορεί κάποιος να πεί είναι ότι κάποιοι φταίνε:  Όσοι φταίνε, καλό είναι να απολογηθούν.

  ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ  ΣΙΑΤΑΝΑΡΕΟΙ

Σ’ αυτή την Ηπειρώτισσα, την αγία και  λεβέντισσα μάνα, που καβάλ’σε τη φτώχεια, την ορφάνια και την ξενιτιά.

          Κι αμπήδ’σε βάσανα, πίκρες και στενοχώριες,

και τώρα απόμεινε μόνη της, 

στα «πεθαμένα» ηπειρώτικα χωριά.

Σ’ αυτή την ηρωίδα  που πάλαιψε και νίκησε τον ΦΑΣΙΣΜΟ και τον έστ’λε στα  γκρεμοτσακίδια...

( Οι βόμβες «πέφτουν» στα βουνά της Ηπείρου)

Που πίστεψε  στον τόπο της -την Ήπειρο-  

και τώρα τη διώχνετε απ’ αυτόν.

Σ’ αυτή την Ηπειρώτισσα  που  μεγάλωσε τη φαμπλιά της 

με αξιοπρέπεια - ήθος  και φιλότιμο

Που το πλατύ σαν ήλιος χαμόγελό της και η φεγγαροστόλιστη ματιά της, 
δεν μπορεί να συγκριθεί με όλο το χρυσάφι του ντουνιά.

                 ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ

Σ’ αυτές τις Ηπειρώτισσες Π(ου)τσαρίνες – Λιονταρίνες, 
που στα πετρωμένα ηπειρώτικα  χωριά  κράτησαν την Ελλάδα ζαλίκα 
στην κυρτωμένη ράχη τους. 

                  Σιωπάτε και κρυβόσαστε…

  ΓΙΑΤΙ, ΑΠΛΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΖΙΟΥΜΠΕΡΕΚΙΑ…

«Πότε θα ανθίσουνε τούτοι οι τόποι;
  Πότε θα έρθουν καινούργιοι άνθρωποι,
να συνοδεύσουνε τη βλακεία
στην τελευταία της κατοικία;» 

                                                                         Γεώργιος Σεφέρης


Από το ιστολόγιο:  http://romiazirou.blogspot.gr

Δευτέρα 22 Ιουλίου - «Αναζητώντας τον Προμηθέα» στον Αρχαιολογικό Χώρο της Ελέας, υπό το φως της Πανσέληνου!

Τ' Αϊ Λιώς στον Κεφαλόβρυσο

Στον Κεφαλόβρυσο, στη "μάνα του νερού", σε ένα από τα πιο όμορφα και πολυφωτογραφημένα μέρη της Μουργκάνας γίνεται κάθε χρόνο το ημερήσιο πανηγύρι του προφήτη Ηλία.

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα πανηγύρια της περιοχής και όσοι μπορέσουν να βρεθούν στο καταπληκτικό αυτό μέρος δίπλα στο ποτάμι, κάτω από τα δασιά τα πλατάνια θα απολαύσουν σίγουρα μια αξέχαστη εμπειρία.

Τώρα, γιατί ένα τόσο όμορφο μέρος έχει μείνει εντελώς ανεκμετάλλευτο όλα αυτά τα χρόνια είναι απορίας άξιον, αλλά είναι ένα θέμα που θα το θέσουμε, και πάλι, κάποια άλλη στιγμή.

Απ' το πανηγύρι του Αϊ-Λιά στη "μάνα του νερού", μιαν άλλη εποχή...! 

Κεφαλόβρυσο / Λαγκάβιτσα, 20 Ιουλίου 1960.

Εικόνες από μια άλλη εποχή, μισό αιώνα πριν, τότε που κάθε οικογένεια μαζεμένη γύρω από μια απλωμένη κουρελού, κάτω από τα ψηλά πλατάνια, έχοντας φέρει από το σπίτι φαγητά και πίτες, πίνοντας αναψυκτικά και μπύρες που ήταν παγωμένα στο βαρέλι με τον πάγο, με καρπούζια και πεπόνια που δροσίζονταν στα γάργαρα νερά των πηγών της Λαγκάβιτσας, γιόρταζε και διασκέδαζε στο πανηγύρι του Αϊ-Λιά. Και μεις μικρά παιδιά να τριγυρίζουμε στους πάγκους των μικροπωλητών, χαζεύοντας τα παιχνίδια και τα γλυκίσματα που ήταν απλωμένα μπροστά μας.

Αναμνήσεις και νοσταλγία... από τα χρόνια που ο κόσμος, με πολύ λίγα υλικά αγαθά, ζούσε πραγματικά τις στιγμές, διασκέδαζε ουσιατικά και χαίρονταν με κάθε ευκαιρία! Τώρα, στην εποχή της αφθονίας, δυστυχώς τα πράγματα άλλαξαν. Προς το καλύτερο; Ποιος ξέρει..

Και ανάμεσα σε όλα αυτά η ανάμνηση που χαράχτηκε για πάντα στη μνήμη μου:

Σάββατο, 20 Ιουλίου 1974. Στο πανηγύρι του Αϊ-Λιά.
Χαρά, ξεγνοιασιά, ξεφάντωμα. Ώσπου ξαφνικά πανικός, φωνές ουρλιαχτά! Επιστράτευση. Πόλεμος. Οι Τούρκοι μπήκαν στην Κύπρο... Ήμουν τότε 7 χρονών και βαθιά μέσα μου είναι χαραγμένες αυτές οι φωνές και το κλάμα όλων, που βιαστικά μάζευαν τα πράγματά τους χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι έχει συμβεί. Και μαζί τους να κλαίω ασταμάτητα και γω, γιατί θα έφευγε ο πατέρας μου, ο Βαγγέλης, που νόμιζα πως θα πάει στον πόλεμο και θα σκοτωθεί...

Τον βλέπω τώρα στη φωτογραφία, με τη γιαγιά μου τη Μαρία, τις θείες μου Αθηνά και Βασίλω και με τους άλλους Γλουστινούς -που δυστυχώς δεν θυμάμαι τα ονόματά τους- να κάθονται όλοι μαζί και να τρώνε απ' το ίδιο πιάτο και ζηλεύω την καθαρότητα του προσώπου τους και το γνήσιο χαμόγελό τους. Οι περισσότεροι έχουν φύγει από κοντά μας, όμως θα εξακολουθούν να υπάρχουν στις αναμνήσεις και προπάντων στην καρδιά μας.

[Πουλίζος Χριστόφορος]

Χρόνια πολλά σε όλους!!!

Στον ξενώνα του Λια

Ο Ξενώνας της Μουργκάνας

Είναι σπουδαία μια εκδρομή στη Μουργκάνα αυτόν τον καιρό. Μετά από μια πανέμορφη διαδρομή, από τη διασταύρωση των Φιλιατών μέχρι του Λιά, μείναμε ανικανοποίητοι και θα ξαναπάμε.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Τα αποκαλούμενα ¨Θεσπρωτικά Τέμπη¨ και τη ¨Θεόστρουγκα¨ που οι ντόπιοι τα λένε  ¨χτίσμα Φατηρίου¨ και ¨χτένια¨ και το δέος που σε πιάνει σαν ανηφορίζοντας την Πλόκιστα αντικρίζεις τη Μουργκάνα, τον ¨Κόζιακα¨, τον ¨Κοκκινόλισβα¨;
Σαν φτάσαμε στου Λιά κάναμε στάση στον όμορφο Ξενώνα, φορτωμένοι με τις εικόνες της διαδρομής.
Εκεί αναλογιστήκαμε την αξία του Ξενώνα και την προσφορά του στην ανάπτυξη της περιοχής- μια Όαση μέσα στην έρημο. Μια εικόνα από το χώρο υποδοχής του Ξενώνα με το πανέτοιμο για εξυπηρέτηση προσωπικό.

http://www.lias.gr/

 

Αναδημοσίευση από τα «ΝΕΑ των Φιλιατών».

Τα πλατάνια στον Κεφαλόβρυσο...

Φαίνεται πως το πρόβλημα με την ασθένεια που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια 

στα πλατάνια της Ηπείρου συνεχίζεται και μάλιστα είναι αρκετά εμφανές 

και στην περιοχή του Κεφαλόβρυσου, στη Λαγκάβιτσα.

Μήπως πρέπει να καθαριστεί η περιοχή από τα άρρωστα δέντρα 

ώστε να μην επεκταθεί το πρόβλημα και στα υπόλοιπα που είναι προς το παρόν υγιή;

"Εισαγωγή στους χορούς και τα τραγούδια της Μουργκάνας Θεσπρωτίας"

Ο Γιώργος Στεργίου στην 7η Συνάντηση Χορευτικών Συγκροτημάτων 

και Φίλων της Παράδοσης στα χωριά της Πρέβεζας στις 12, 13 & 14 Ιουλίου 2013

Φίλες και φίλοι,

Από σήμερα αρχίζουμε να σας ανακοινώνουμε τις περιοχές που θα διδαχθούν και τους εισηγητές της 7ης Συνάντησης Χορευτικών Συγκροτημάτων και Φίλων της Παράδοσης στα χωριά της Πρέβεζας στις 12, 13 & 14 Ιουλίου 2013.

Κάθε ανακοίνωση θα έρχεται σαν μια καρτ-ποστάλ με γραμματόσημο-οδηγό τον/την εισηγητή/τρια, που έχει βάλει τη "σφραγίδα" του/της στα χρόνια ενασχόλησης του/της με τα μουσικοχορευτικά δρώμενα της περιοχής αναφοράς.

Η παρουσίασή μας θα ξεκινήσει από την Ήπειρο και την κοιλάδα της Μουργκάνας Θεσπρωτίας, μια όχι και τόσο γνωστή περιοχή στα χορευτικά συγκροτήματα.

Εισηγητής είναι ο κος Γιώργος Στεργίου με θέμα: "Εισαγωγή στους χορούς και τα τραγούδια της Μουργκάνας Θεσπρωτίας"

Ο Γιώργος Στεργίου Γεννήθηκε στο Κόκκινολιθάρι Θεσπρωτίας Ηπείρου το 1942. Ξεκίνησε χορό σε ηλικία 17 ετών με δάσκαλο τον Γιώργο Κουσιάδη. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη σχολή του Πέλου Κατσέλη. Σαν πρωτοχορευτής στο λαϊκό χορευτικό συγκρότημα του Γιώργου Κουσιάδη πήρε μέρος σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες όπως «Φόβος», «Λαφίνα», «Καταραμένη Γενιά», «Ματωμένη Χαραυγή», κ.ά. Δάσκαλος χορού από το 1980 δίδαξε παραδοσιακό χορό σε σχολεία της Ν. Σμύρνης υπό την αιγίδα του Δήμου Ν. Σμύρνης επί 12 έτη, καθώς και στο σύλλογο Ξεχωριτών Θεσπρωτίας. Από την ίδια χρονιά διδάσκει και στην Ένωση Ηπειρωτών Αγ. Δημητρίου «Το Κούγκι». Από το 1995 διδάσκει χορό στο χορευτικό της Ομοσπονδίας της Μουργκάνας.

Έχει διοργανώσει εμφανίσεις των χορευτικών αυτών συλλόγων στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού όπως η Γαλλία, η Γερμανία, οι Η.Π.Α., η Κύπρος, το Ισραήλ, η Ν. Αφρική, η Μάλτα, η Γιουγκοσλαβία. Παρουσιάζοντας πανελλαδικούς χορούς απέσπασε το 2ο βραβείο σε φεστιβάλ της Γαλλίας όπου συμμετείχαν 32 χώρες, καθώς και το 1ο και 3ο βραβείο σε Ηπειρώτικους χορούς με δύο διαφορετικούς συλλόγους σε φεστιβάλ της Καλλιθέας όπου συμμετείχαν 23 χώρες.

Το καλοκαίρι του 1993 με το χορευτικό τμήμα ενηλίκων και το Σεπτέμβρη του 2001 με το παιδικό τμήμα του συλλόγου «Το Κούγκι» πήρε μέρος στο Ηρώδειο σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Δόμνα Σαμίου. Τον Μάη του 2001 σε συνεργασία με το Κέντρο Ελληνικής Τέχνης (Κ.Ε.Τε), συμμετείχε με το χορευτικό της Ομοσπονδίας της Μουργκάνας στους «Μήνες Χορού» που διοργανώνει κάθε χρόνο στο «ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ» η Δόνη Μιχαηλίδη.

Παράλληλα με τη διδασκαλία παραδοσιακού χορού, ασχολείται με την έρευνα και την καταγραφή του γνήσιου Ηπειρώτικου παραδοσιακού τραγουδιού. Με τον Όμιλο Πολυφωνικού-Αντιφωνικού τραγουδιού της Ομοσπονδίας της Μουργκάνας έχει εκδώσει το CD «Τραγουδώντας τη Γη του Πύρρου», το CD «Μουργκάνα, Δεκαέξι Λησμονημένα Θεσπρωτικά Τραγούδια» και σε συνεργασία με την Ένωση Ηπειρωτών Αγ. Δημητρίου «Το Κούγκι», το DVD «Ηπειρώτικος Γάμος» που αποτελεί ζωντανή ηχογράφηση αναπαράστασης παραδοσιακού Ηπειρώτικου γάμου.


Πηγή:  https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152428246015468&set=a.10152428245800468.952312.636215467&type=1&theater

Φέτος στο πανηγύρι του Αϊ Γιάννη!

Πραγματοποιήθηκε και φέτος το πανηγύρι στον Αϊ Γιάννη της Γλούστας με μεγάλη συμμετοχή χωριανών και κοντοχωριανών, αλλά και πολλών απόδημων Γλουστινών που ήρθαν στο χωριό με πρωτοβουλία της αδελφότητας.
Το γλέντι άρχισε την Κυριακή το βράδυ, παραμονή της γιορτής του Αγίου, ύστερα από τον εσπερινό και την γονυκλισία που τελέστηκαν από τον παπα-Γιώργη στην εκκλησία του Αϊ Γιάννη που για ακόμα μια φορά ήταν άψογα στολισμένη και άστραφτε με την άοκνη φροντίδα της εκκλησιαστικής επιτροπής, του Ευάγγελου Μουζίνα και του Δημήτριου Πουλίζου.
Η οργάνωση του πανηγυριού ήταν άψογη, ο χώρος καθαρός και τακτοποιημένος, τα παιδιά από τη Ραβενή ήταν και πάλι εκεί με τα ψητά, τις σούβλες και τις μπύρες τους, περισσότεροι από 200 πανηγυριώτες βρέθηκαν στο χοροστάσι του χωριού και κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι γλέντησαν και χόρεψαν όλοι μαζί μέχρι το πρωί με τα τραγούδια του Σάββα Σιάτρα και τους ήχους της παραδοσιακής δημοτικής ορχήστρας του δεξιοτέχνη στο κλαρίνο, Λευτέρη Γκιώκα.
Εκεί βρέθηκε σύσσωμο και το διοικητικό συμβούλιο της αδελφότητας με τα νέα του μέλη, τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο, αλλά και όλα τα παλαιά μέλη να τους πλαισιώνουν και να δίνουν σε κλίμα σύμπνοιας και ομόνοιας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Χαιρετισμό απήυθηνε ο πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος κ. Τάσος Κωνσταντίνης και ο πρόεδρος της αδελφότητας κ. Δημήτρης Μπλέτσας.
Την επομένη το πρωί, ανήμερα του Αϊ Γιαννιού, μετά τη θεία Λειτουργία ακολούθησε αρτοκλασία και στη συνέχεια ημερήσιο παραδοσιακό πανηγύρι, μέχρι αργά το απόγευμα, κάτω από τα δασιά τα πλατάνια.
Και του χρόνου να βρεθούμε ακόμα περισσότεροι στο πανηγύρι της Γλούστας και να γλεντήσουμε και πάλι όλοι μαζί τιμώντας τον Άγιο του χωριού μας.

ΠΟΥΛΙΖΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Την παραμονή το βράδυ!

Ανήμερα τ' Αϊ Γιαννιού!

Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της αδελφότητας,
["οι παλιές καραβάνες": Μπλέτσας Βασίλειος, Πέλεχας Βασίλειος, Δαβράδος Δημήτριος,
Λιόντος Νικόλαος, και Τζάνος Δ. Ιωάννης
με τους "νεοφώτιστους",
τον νέο πρόεδρο Δημήτρη Μπλέτσα και τον αντιπρόεδρο Νεκτάριο Κόσσυβα]
αν και ήρθαν στο χωριό για λίγες μέρες,

δεν έχασαν την ευκαιρία να επισκεφτούν αρκετά σημεία και να προγραμματίσουν 

τα έργα που θα πρέπει να γίνουν, όπως ο καθαρισμός και η αναμόρφωση της Μπιτσινάρας, 

ο προαύλιος χώρος στο οίκημα της αδελφότητας στην πλατεία του χωριού κ.ά.

 Η ενότητα, η σύμπνοια και η ομόνοια είναι το στοίχημα όλων για την επόμενη μέρα.

Η Γλούστα και οι Γλουστινοί είμαστε πολύ τυχεροί που δυο άνθρωποι σαν τον παπα Γιώργη

και τον πρόεδρο της αδελφότητας είναι πάντα κοντά σε όποιον τους χρειαστεί,

είτε στο χωριό είτε στην Αθήνα.

Δύο αφανείς ήρωες του χωριού οι οποίοι με πενιχρά μέσα και πολλή προσωπική εργασία αλλά
και τεράστια αγάπη για τον τόπο έχουν κρατήσει μέχρι σήμερα όχι μόνο ανοιχτές αλλά και πεντακάθαρες, σωστά στολίδια, τις τρεις εκκλησιές και το κοιμητήριο του χωριού.

Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ απ' όλους μας!

Και του χρόνου!

«Ελλάδα - μικρός, όμορφος και συναρπαστικός τόπος». Διαγωνισμός φωτογραφίας 2013

Οι ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ (ΦτΦ) μεταξύ των άλλων παρεμβάσεων για την Οικολογία, την Κοινωνία και τον Πολιτισμό θέλουν να συμβάλλουν στην προβολή των εναλλακτικών μορφών τουρισμού της χώρας μας, αλλά και των πρωτόγνωρων μορφών παρεμβάσεων  τμημάτων της Ελληνικής Κοινωνίας για να αντιμετωπίσουν την κρίση.
Συνέχεια της έκθεσης, της ημερίδας και των θέσεων για τον τουρισμό (Μάρτιος 2013 http://naturefriends-gr.blogspot.gr/2013/03/blog-post_29.html) οι ΦτΦ προκηρύσσουν φωτογραφικό διαγωνισμό με τίτλο «Ελλάδα – μικρός, όμορφος και συναρπαστικός τόπος». Ο τίτλος του διαγωνισμού βασίζεται στο παγκοσμίως γνωστό βιβλίο του Σουμάχερ «Το μικρό είναι όμορφο»  (“Small is Beautiful”) που θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία της Οικολογίας και περιλαμβάνεται στα 100 σπουδαιότερα βιβλία από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.
Ο διαγωνισμός φωτογραφίας έχει ως σκοπό:
α) την προβολή των εναλλακτικών μορφών τουρισμού της χώρας μας στο εξωτερικό ως μια συμβολή των ΦτΦ στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας
β) την προβολή των μορφών παρεμβάσεων της ελληνικής κοινωνίας  για να αντιμετωπίσει την κρίση.
Ως κριτής συμμετέχει στην κριτική επιτροπή ο ιδιοκτήτης της “ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗΣ” και της “ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ”,  δημοσιογράφος & φωτογράφος, Γιάννης Βέλλης.
Περισσότερα: http://www.nfgr.org/index.php?option=com_eventlist&view=details&id=57&Itemid=164&lang=el

3ο Πανελλήνιο Συνέδριο: «ΝΕΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ, Προοπτικές & δυνατότητες»

http://agrorama.com 

Δηλώστε συμμετοχή:

http://agrorama.com/φόρμα-ενδιαφέροντος/

Για πληροφορίες: 

Τηλ.: 210 7568888    info@eleotexnia.gr