Ηλίας Τσάπες: «ΜΝΗΜΕΣ ΓΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΔΟΣ»

ΜΝΗΜΕΣ ΓΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΔΟΣ

Μέσα στις πέτρες άνοιξα τα μάτια μου

Άγγιξα ένα κομμάτι ουρανού και πάλι

στην αυλή των σκιών τα μάτια έκλεισα

Γυρίζω το σκοτεινό μου πρόσωπο αργά στον ήλιο

Μακριά η αυγή μέσα στον κόσμο

Το φως λιγοστό μέσα στα μάτια των ανθρώπων

Το χώμα πικρό στις ρίζες μου

Μου ’λειψαν

το σπαθί, το χωράφι, ο πλούτος

Μέσα στις πέτρες έζησα τα χρόνια μου

Όσο κι αν θέλησα

την ψυχή μου ν’ απλώσω δίνοντας

μια χαρούμενη νότα μες στο χειμώνα ή

μια ιδέα που γκρέμιζε τη νύχτα

έγερνε το κορμί στην ταπείνωση

Δεν άκουσα το λόγο των πουλιών

Δεν είδα

το ζεστό χέρι μες στα φύλλα των δέντρων

Δεν άγγιξα

τη γαλήνη στο αίμα των ανθρώπων

Οι πέτρες που με συνοδεύουν έκλεισαν

την καρδιά μου στη νύχτα

[Ηλίας Τσάπες]