Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο:
Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Εθελοντική εργασία για τις τοπικές κοινότητες
Το τελευταίο διάστημα και λόγω οικονομικής κρίσης έχουν μειωθεί –αν δεν έχουν σταματήσει– τα τοπικά έργα που αφορούν τα χωριά –τώρα δημοτικά διαμερίσματα– και κάθε δημιουργική προσπάθεια που αφορά την ανάπτυξη της υπαίθρου. Είναι δυστυχώς ένα από τα πολλά αρνητικά φαινόμενα της εποχής μας, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Έχει μάλιστα ως αποτέλεσμα την μείωση της προβολής αυτών και παράλληλα την απομόνωσή τους.
Τι φταίει; Πρώτα η οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Ο κόσμος στην περιφέρεια –και όχι άδικα– συνήθισε κάθε έργο που γίνεται ή δεν γίνεται στην έδρα του να το αναλαμβάνει ο δήμος της περιοχής. Και να προχωράει γρήγορα ή έστω σταδιακά, από τους πόρους που διατίθενται, κρατικούς ή ευρωπαϊκούς. Σήμερα οι δήμοι περνάνε την χειρότερη εποχή τους, αφού τα κονδύλια μειώνονται σε σημείο να μη μπορούν να καλύψουν τις βασικές υπηρεσίες τους. Παράλληλα η αγορά συρρικνώνεται επικίνδυνα, στερώντας ένα σημαντικό πόρο για την αυτοδιοίκηση. Είναι μια τραγική κατάσταση… Αλλά παράλληλα θα ήταν κρίμα να είναι αυτό το αίτιο συρρίκνωσης των χωριών μας και της απομόνωσής τους.
Υπάρχουν άνθρωποι δυναμικοί σε κάθε χωριό με διάθεση να προσφέρουν δωρεάν εργασία για το καλό του τόπου τους.
Παλαιότερα – και ευτυχώς– υπήρχε σε κάθε χωριό ο θεσμός της προσωπικής εργασίας και μάλιστα υποχρεωτικός για έργα που αφορούσαν βασικές ανάγκες ή γενικότερα για την ανάπτυξη των χωριών. Όσοι, μάλιστα, δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν κατέβαλλαν χρηματικό ισοδύναμο, ώστε να καλυφθεί το κενό που άφηναν με την αναγκαία αποχή τους. Έτσι στην επαρχία έγιναν πολλά και σημαντικά έργα, χωρίς κάποια βοήθεια πέρα από τα καθορισμένα στενά όρια της κοινότητας.
Μετά την μεταπολίτευση το μέτρο αυτό αντικατέστησε και σωστά ο εθελοντισμός. Είναι σημαντικός ο εθελοντισμός για κάθε τοπική κοινότητα. Όταν η πολιτεία και οι δήμοι δεν μπορούν να προσφέρουν, αυτή η δυνατότητα του εθελοντισμού δεν είναι απλά μια άλλη συμπληρωματική δράση, αλλά το Α και το Ω στις προσπάθειες επιβίωσης αλλά και ανάπτυξης.
Όπως και η λογική: “Αν μπορώ να προσφέρω αυτό που είναι χρήσιμο και σε εμένα αλλά και σε όλη την τοπική κοινότητα, χωρίς να σκέφτομαι γιατί να μην το κάνουν οι άλλοι, ας το κάνω τώρα”.
Επειδή τα θαύματα στην εποχή μας είναι σπάνια και όταν γίνονται αφορούν ένα ή περισσότερα άτομα αλλά ποτέ το σύνολο μιας κοινότητας ας το παλέψουμε να τα κάνουμε αληθινά για όλους. Θα είναι ένα μεγάλο κέρδος για εμάς, την οικογένειά μας, αλλά και όλη την τοπική κοινότητα που ζούμε και δημιουργούμε.
Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
 | |
| Γλουστινοί σε εθελοντική εργασία. |
Το τελευταίο διάστημα και λόγω οικονομικής κρίσης έχουν μειωθεί –αν δεν έχουν σταματήσει– τα τοπικά έργα που αφορούν τα χωριά –τώρα δημοτικά διαμερίσματα– και κάθε δημιουργική προσπάθεια που αφορά την ανάπτυξη της υπαίθρου. Είναι δυστυχώς ένα από τα πολλά αρνητικά φαινόμενα της εποχής μας, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Έχει μάλιστα ως αποτέλεσμα την μείωση της προβολής αυτών και παράλληλα την απομόνωσή τους.
Τι φταίει; Πρώτα η οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Ο κόσμος στην περιφέρεια –και όχι άδικα– συνήθισε κάθε έργο που γίνεται ή δεν γίνεται στην έδρα του να το αναλαμβάνει ο δήμος της περιοχής. Και να προχωράει γρήγορα ή έστω σταδιακά, από τους πόρους που διατίθενται, κρατικούς ή ευρωπαϊκούς. Σήμερα οι δήμοι περνάνε την χειρότερη εποχή τους, αφού τα κονδύλια μειώνονται σε σημείο να μη μπορούν να καλύψουν τις βασικές υπηρεσίες τους. Παράλληλα η αγορά συρρικνώνεται επικίνδυνα, στερώντας ένα σημαντικό πόρο για την αυτοδιοίκηση. Είναι μια τραγική κατάσταση… Αλλά παράλληλα θα ήταν κρίμα να είναι αυτό το αίτιο συρρίκνωσης των χωριών μας και της απομόνωσής τους.
Υπάρχουν άνθρωποι δυναμικοί σε κάθε χωριό με διάθεση να προσφέρουν δωρεάν εργασία για το καλό του τόπου τους.
Παλαιότερα – και ευτυχώς– υπήρχε σε κάθε χωριό ο θεσμός της προσωπικής εργασίας και μάλιστα υποχρεωτικός για έργα που αφορούσαν βασικές ανάγκες ή γενικότερα για την ανάπτυξη των χωριών. Όσοι, μάλιστα, δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν κατέβαλλαν χρηματικό ισοδύναμο, ώστε να καλυφθεί το κενό που άφηναν με την αναγκαία αποχή τους. Έτσι στην επαρχία έγιναν πολλά και σημαντικά έργα, χωρίς κάποια βοήθεια πέρα από τα καθορισμένα στενά όρια της κοινότητας.
Μετά την μεταπολίτευση το μέτρο αυτό αντικατέστησε και σωστά ο εθελοντισμός. Είναι σημαντικός ο εθελοντισμός για κάθε τοπική κοινότητα. Όταν η πολιτεία και οι δήμοι δεν μπορούν να προσφέρουν, αυτή η δυνατότητα του εθελοντισμού δεν είναι απλά μια άλλη συμπληρωματική δράση, αλλά το Α και το Ω στις προσπάθειες επιβίωσης αλλά και ανάπτυξης.
Όπως και η λογική: “Αν μπορώ να προσφέρω αυτό που είναι χρήσιμο και σε εμένα αλλά και σε όλη την τοπική κοινότητα, χωρίς να σκέφτομαι γιατί να μην το κάνουν οι άλλοι, ας το κάνω τώρα”.
Επειδή τα θαύματα στην εποχή μας είναι σπάνια και όταν γίνονται αφορούν ένα ή περισσότερα άτομα αλλά ποτέ το σύνολο μιας κοινότητας ας το παλέψουμε να τα κάνουμε αληθινά για όλους. Θα είναι ένα μεγάλο κέρδος για εμάς, την οικογένειά μας, αλλά και όλη την τοπική κοινότητα που ζούμε και δημιουργούμε.
Γιάννης Βέλλης
Γλουστινές και Γλουστινοί σε εθελοντική εργασία (δενδροφύτευση).
Από παλιά οι άνθρωποι στα χωριά συνεργάζονταν και πρόσφεραν προσωπική εργασία για το κοινό καλό. Εδώ, άντρες και γυναίκες δουλεύουν για την κατασκευή της δέσης στη Λαγκάβιτσα.
[Οι φωτογραφίες είναι από την προσωπική συλλογή της κας Σωτηρίας Μούτσου - Χίνου.]
